Greg Norman, w całości Gregory John Norman, przydomek Wielki Rekin Biały, (ur. 10 lutego 1955, Mount Isa, Queensland, Australia), australijski profesjonalny golfista, który odnosił sukcesy na całym świecie od lat 70. do 90.
Jako młodzieniec, Norman wyróżniał się w sportach kontaktowych, zwłaszcza rugby i Australian rules football. Jego zainteresowanie golfem rozpoczął w stosunkowo późnym wieku (15) po caddying dla swojej matki. Profesjonalna kariera Normana rozpoczęła się w 1975 roku jako „trainee club professional” w Royal Queensland Golf Club. W następnym roku wygrał swój pierwszy profesjonalny turniej, a następnie dołączył do European Tour, odnosząc swoje pierwsze europejskie zwycięstwo w debiutanckim roku na tym torze podczas Martini International 1977 w Szkocji. Dwadzieścia sześć zwycięstw następnie przed Norman wygrał swój pierwszy turniej na U.S. Professional Golfers’ Association (PGA) of America Tour w czerwcu 1984 roku w Kemper Open. Miesiąc później pokonał wielkiego golfa Jacka Nicklausa o dwa uderzenia, by wygrać Canadian Open.
Podczas swojej kariery Norman wygrał 91 profesjonalnych turniejów (20 PGA i 71 międzynarodowych), zarejestrował 31 finiszów na drugim miejscu w PGA Tour i utrzymywał ranking najlepszego golfisty na świecie przez łącznie 331 tygodni (rekord pobity w 2004 roku przez Tigera Woodsa). Najważniejsze wydarzenia w jego karierze to dwukrotne zwycięstwo w British Open (1986 i 1993) oraz bliskie zwycięstwa w turnieju Masters, zwłaszcza w 1996 r., kiedy to Norman roztrwonił sześciostopniową przewagę w ostatnim dniu i przegrał z Nickiem Faldo o pięć uderzeń.
Jednym z najbardziej udanych sportowców-turned-przedsiębiorców w historii sportu, Norman zaprojektował ponad 70 pól golfowych, a jego „rekin” marki sprzętu golfowego, odzieży sportowej i wina stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych logo w świecie golfa. Jego autobiografia, The Way of the Shark: Lessons on Golf, Business, and Life (napisana wspólnie z Donaldem T. Phillipsem), została opublikowana w 2006 roku. Norman został przyjęty do World Golf Hall of Fame w 2001 roku.
.