Homann po raz pierwszy zsyntetyzował LSD w 1936 roku, podczas gdy pracował jako chemik badawczy w Sandoz Laboratories. Firma ta była wtedy duża w branży chemicznej, odpowiedzialna za wynalezienie takich substancji jak sacharyna. W Sandoz miał za zadanie pracować z roślinami leczniczymi, aby wyizolować, oczyścić i zsyntetyzować ich związki czynne na potrzeby farmaceutyków. Jego badania nad sporyszem, grzybem żytnim, i jego różnymi związkami aktywnymi doprowadziły do stworzenia kilku związków kwasu lizergowego, a jego 25. próba została trafnie nazwana LSD-25. „Zaplanowałem syntezę tego związku z zamiarem uzyskania środka pobudzającego krążenie i oddychanie”, napisał Hofmann w swojej książce. „Nowa substancja nie wzbudziła jednak szczególnego zainteresowania naszych farmakologów i lekarzy; testy zostały więc przerwane.”
Popularny na Rolling Stone
Minęło pięć lat, a LSD-25 siedziało na półce. Hofmann kontynuował swoją pracę, ale nie mógł pozbyć się wrażenia, że LSD-25 może mieć inne właściwości, które zostały pominięte w początkowych testach. Na przeczucie, zsyntetyzował go ponownie 16 kwietnia 1943 roku. W laboratorium tego dnia, przypadkowo wchłonął około 20 mikrogramów LSD-25 w skórę i zapisał w swoim dzienniku, że miał niezwykłe doświadczenie, jeden mógł tylko połączyć z substance.
Kilka dni później, 19 kwietnia, Hofmann wziął swój eksperyment dalej i połknął 250 mikrogramów LSD-25, za wiedzą swojego asystenta. Dzień poruszał się szybko, a jego dziennik zaznaczył zmiany. Dozował sobie o 4:20pm; rozcieńczając 250 mikrogramów kryształu w 10cc wody i zauważył, że był bez smaku. O 17:00 dodał: „Początkowe zawroty głowy, uczucie niepokoju, zaburzenia widzenia, objawy paraliżu, chęć do śmiechu”. Po tym dziennik pogrążył się w ciemności. Dwa dni później dodał, że jego podróż była najbardziej intensywna od szóstej do ósmej wieczorem – i że w tym czasie wracał do domu na rowerze.
W 1943 roku wojenne ograniczenia dotyczące pojazdów zabraniały poruszania się po drogach samochodami osobowymi, więc Hofmann nie miał innego wyboru, jak tylko wrócić do domu na dwóch kółkach – choć na szczęście poprosił swojego asystenta, aby odprowadził go do domu. Podczas tej niesławnej przejażdżki rowerowej Hofmann naprawdę wykorzystał psychiczne efekty narkotyku. Jego asystent powiedział, że podróż do domu przebiegła bezpiecznie i w szybkim tempie, a Hofmann zrelacjonował to zdarzenie bardzo szczegółowo w swojej książce. „Kalejdoskopowe, fantastyczne obrazy napływały do mnie, naprzemienne, zróżnicowane, otwierające się i zamykające w kręgach i spiralach, eksplodujące w kolorowych fontannach, zmieniające układ i hybrydyzujące się w ciągłym ruchu” – pisał. „Szczególnie niezwykłe było to, jak każda percepcja akustyczna, taka jak dźwięk klamki czy przejeżdżającego samochodu, przekształcała się w percepcje optyczne. Każdy dźwięk generował żywo zmieniający się obraz, z jego własną spójną formą i kolorem.”
Niesamowite odkrycie, Hofmann nie był dokładnie krzyczeć z dachów od razu, choć wiedział, LSD-25 był znaczący. Niestety, nawet po dziesięcioleciach badań przez naukowców i agencji rządowych, LSD został zmuszony do podziemia przez prohibicję w 1966 roku. „Dla Alberta, LSD było jego cudowne dziecko, które stało się problematyczne”, mówi Rick Doblin, założyciel i dyrektor wykonawczy kalifornijskiego Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS). „LSD jest teraz w jednej trzeciej drogi powrotnej do bycia postrzeganym jako cudowne dziecko z problematycznym potencjałem, gdy jest przyjmowane bez wystarczającego wsparcia i pracy integracyjnej. Niesamowite zainteresowanie mikrodawkowaniem tworzy nową pozytywną reputację LSD w nowym kontekście.”
Wielu pedagogów i naukowców pozostało pozytywnie nastawionych do LSD przez lata, a w 1985 roku profesor psychologii edukacyjnej Northern Illinois University Thomas B. Roberts ustanowił 19 kwietnia jako Dzień Roweru, specjalny dzień, aby zgromadzić społeczność psychodeliczną i upamiętnić epicki moment samopoznania Hofmanna.
LSD nadal znajduje znaczenie w kręgach naukowych i społecznych na całym świecie. „Z wyzwaniem nacjonalizmu, fundamentalizmu i chorób psychicznych, LSD jest ważniejsze w 2018 roku niż kiedykolwiek wcześniej”, mówi Doblin. „LSD jest narzędziem eksploracji do naszych wewnętrznych światów, gdzie przyszłość zdolności naszego gatunku do prosperowania na tej planecie zostanie określona.”
.