Depresja po wstrząśnieniu mózgu | Cognitive FX

„Nikt nigdy nie powiedział mi, że moje wstrząśnienie mózgu może powodować depresję.”

Coraz częściej słyszymy te same słowa od pacjentów. Może poszli na ostry dyżur, albo widzieli się z lekarzem pierwszego kontaktu, albo zlekceważyli to i pomyśleli, że ich uraz głowy to nic wielkiego. Spodziewają się, że bóle głowy i zmęczenie utrzymają się przez kilka tygodni, ale niewielu z nich jest przygotowanych na utrzymujące się objawy (mimo że aż 30% wstrząśnień mózgu powoduje długotrwałe objawy). Jeszcze mniej osób spodziewa się zmian emocjonalnych i mentalnych bitew, które wstrząśnienie mózgu może przynieść.

Więc jeśli cierpisz na depresję po wstrząsie, wiedz, że nie jesteś sam. Ponad 80% naszych pacjentów zgłasza objawy związane z nastrojem lub osobowością od czasu urazu głowy (który przerodził się w zespół pourazowy). To naprawdę nie jest niezwykłe dla pacjentów, aby cierpieć psychicznie po urazowym uszkodzeniu mózgu (TBI) lub łagodnym urazowym uszkodzeniu mózgu (mTBI).

Z tym postem, mamy nadzieję, że odpowiemy na niektóre z Twoich pytań i pomożemy Ci zrozumieć, jak iść naprzód w Twojej podróży do zdrowia. We’ll cover:

• What Depression Is
• Three Possible Causes of Post-Concussion Depression
• Understanding the Role of Post-Concussion Grief
• Concussion and Depression Treatment Information
• Some Considerations Regarding Antidepressants.

Jeśli doświadczasz emocjonalnych i fizycznych objawów, które nie ustępują po wstrząśnieniu mózgu, nie jesteś sam. 95% naszych pacjentów doświadcza statystycznie potwierdzonego przywrócenia funkcji mózgu po leczeniu. Aby sprawdzić, czy kwalifikujesz się do leczenia, zarejestruj się na bezpłatną konsultację.

Czym jest depresja?

Słowo depresja jest tak naprawdę terminem zbiorczym; może być używane do opisania różnych stanów zdrowia psychicznego. Dla potrzeb pacjentów po wstrząśnieniu mózgu słowo „depresja” oznacza zaburzony stan psychiczny, charakteryzujący się pewną kombinacją tego typu uczuć:

• Negatywne uczucie, które wykracza poza zwykły smutek (może czuć się trochę jak smutek, ale rozpoznajesz je jako odrębne od smutku)
• Niska motywacja lub jej brak, tak, że twoja zdolność do robienia tego, czego potrzebujesz lub chcesz jest zagrożona
• Niezdolność do odczuwania przyjemności (anhedonia)
• Utrzymujący się brak zainteresowania rzeczami (apatia)
• Uczucie emocjonalnej ciężkości lub jakbyś poruszał się po błocie
• Uczucie pustki lub roboty
• Negatywne spojrzenie na siebie, świata i/lub przyszłości
• Poczucie bezwartościowości
• Niezdecydowanie
• Pomysły samobójcze.

Uwaga: Jeśli doświadczasz myśli samobójczych, zwróć się o pomoc do wykwalifikowanego pracownika medycznego. Masz znaczenie i możesz wyzdrowieć. W nagłych przypadkach, zadzwoń na Krajową Gorącą Linię Zapobiegania Samobójstwom pod numer 1-800-273-8255.

Powtarzam, depresja może mieć różne przyczyny, czynniki ryzyka (jak historia rodziny) i sposoby wyrażania. W tym poście skupimy się tylko na najczęstszych typach depresji u pacjentów po wstrząśnieniu mózgu. Jeśli doświadczyłeś objawów depresji przed urazem głowy, cokolwiek spowodowało depresję wcześniej, może również działać teraz.

How Can Concussions Cause Depression?

Jest więcej niż jeden sposób, w jaki wstrząśnienie mózgu może wywołać depresję. Najczęstszym sposobem, zwłaszcza u osób, które nie doświadczyły wcześniej depresji, jest nadmierna aktywacja systemu hamowania zachowań (za chwilę wyjaśnimy, co to jest). To powiedziawszy, może ona czasami wynikać z innych problemów, takich jak dysregulacja hormonalna i zaburzenia snu.

Zbadajmy każdy z nich.

System Hamowania Zachowania: A Common Cause of Post-Concussion Syndrome Depression

Zanim omówimy, co idzie źle z powodu wstrząsów, musimy zbadać, jak Twój mózg ma pracować.

Każdy z nas ma behawioralny system aktywacji i behawioralny system inhibicji. Monitorują one i nagradzają (lub tłumią nagrody za) nasze zachowanie. Kiedy system hamowania zachowania uruchamia się zbyt często, może dojść do depresji.

Jak działa system aktywacji i hamowania zachowania

Można myśleć o systemie aktywacji zachowania jako o domyślnym ustawieniu naszego mózgu. Sprawia on, że jesteśmy ciekawi i chętni do nauki. Pomaga nam czuć się nagrodzonymi za opanowanie tematu lub doświadczenie czegoś przyjemnego. To ważna część tego, dlaczego angażujemy się w świat i ludzi wokół nas.

Ale w tle, system hamowania zachowań monitoruje wszystko, co robimy. Uważa na straty i informuje nas o nich, gdy tylko ich doświadczymy. A jeśli doświadczamy tego, co uważa za zbyt wiele strat, ciągnie z powrotem na panowanie, tłumiąc (lub całkowicie zakłócając) system aktywacji behawioralnej.

Na przykład, pomyśl o swoich działaniach jak inwestycje na giełdzie. Jeżeli ty inwestujesz w akcje i wygrywasz, ty czujesz wielki! Kiedy tracisz, czujesz się rozczarowany, a może nawet żałować. Ale gdy ty tracisz pieniądze wielokrotnie, ty możesz zaczynać rozważać twój inwestycje; ty możesz nawet wycofywać się giełda zupełnie ponieważ koszt ty jest właśnie zbyt wysoki, i tam jest mały lub żadny zwrot na twój inwestycjach.

Podobnie, każdy czas ty doświadczasz stratę, twój behawioralny hamujący system bierze uwagę. To jest skutecznie mówiąc, „Hej! Ty! Straciłeś coś. To miało dla ciebie znaczenie.” Jest to ważny system – gdybyśmy nie zauważyli, kiedy straciliśmy rzeczy, które mają dla nas znaczenie, stracilibyśmy o wiele więcej, niż to robimy.

Ale kiedy tracimy coś naprawdę dużego – lub tracimy wiele mniejszych rzeczy wszystko w krótkim okresie czasu – system hamowania chce zacisnąć się na tym, co robimy i kazać nam się wycofać (aby nas chronić). Utrata bliskich osób, problemy zdrowotne, utrata pracy … Jest wiele sposobów na to, aby system hamowania zdecydował, że potrzebujemy ochrony.

How Behavioral Inhibition Leads to Depression After a Concussion

To prowadzi nas do wstrząsu mózgu. Jeśli doznasz wstrząśnienia mózgu i wyzdrowiejesz w ciągu kilku tygodni, masz całkiem spore szanse na zachowanie stabilności emocjonalnej. Ale jeśli objawy utrzymują się, to jest to zupełnie inna historia.

Możesz stracić kontakty towarzyskie, pracę, autonomię, a nawet zdolność do komunikowania się w sposób, w jaki zwykłeś to robić, z powodu objawów wstrząśnienia mózgu. Wyłączenie się z czegokolwiek, co kiedyś robiłeś (czy to z powodu objawów wstrząsu czy COVID-19) jest naprawdę trudne dla twojego stanu psychicznego i jakości życia.

Z tego powodu utrzymujące się objawy wstrząsu są silnymi aktywatorami systemu hamowania zachowań. A kiedy ten system jest pod kontrolą, może zapobiec odczuwaniu przyjemności lub odczuwaniu nagrody, kiedy robisz coś, co kiedyś sprawiało, że czułeś się zadowolony, starając się uchronić cię przed dalszą utratą. A kiedy ten system hamowania patrzy w przyszłość, wszystko co widzi to więcej strat, co powoduje poczucie beznadziejności.

Jakby to nie było wystarczająco frustrujące, pacjenci po wstrząśnieniu mózgu zmagają się z podwójnym szokiem: Nie tylko ten system hamowania jest nadmiernie aktywny, ale stracili wiele z działań, które mogłyby uruchomić ich system aktywacji behawioralnej (co pomogłoby uspokoić system hamowania i pozwolić na uczucia nagrody i przyjemności ponownie).

Pomyśl o tym: Fizyczne objawy, takie jak bóle głowy, wrażliwość na hałas i światło, i zmęczenie, wraz z objawami poznawczymi, takimi jak mgła mózgu, problemy z pamięcią i słaba koncentracja, utrudniają pracę lub uczęszczanie do szkoły, angażowanie się w spotkaniach towarzyskich, a nawet uzyskanie pewnych ćwiczeń. Więc odzyskanie naprawdę może czuć się niemożliwe.

Wynik? Ludzie, którzy czują się naprawdę kiepsko, doświadczają wielu strat i nie wiedzą, jak wyzdrowieć. Często nasi pacjenci są zaskoczeni tym, jak się czują. Na przykład, czasami rodzice mówią o tym, że myślą, iż muszą być potworami, ponieważ nie mogą nic czuć, nawet w stosunku do swoich dzieci. Zmagają się z troską o cokolwiek i ujawniają, jak nigdy nie wiedzieli, jak straszne może być nie odczuwanie niczego lub bycie tak robotycznym.

To jest tak ważne, aby zrozumieć: Nie ma czegoś złego z tobą za to, że czujesz się w ten sposób. Twój mózg – a konkretnie twój behawioralny system hamowania – po prostu próbuje cię chronić przed dalszą utratą i miesza ci w uczuciach w tym procesie.

Uwaga: Nadal mamy kilka możliwych przyczyn do wyjaśnienia, ale jeśli chcesz przejść do części artykułu, w której mówimy o opcjach leczenia, kliknij tutaj.

What If You’ve Had Depression Before?

Powyższe wyjaśnienie jest przeznaczone głównie dla pacjentów po wstrząśnieniu mózgu, którzy nigdy nie doświadczyli depresji przed urazem głowy. Jednak pogorszenie stanu zdrowia mózgu może wywołać kolejny epizod depresji u pacjentów z istniejącą wcześniej depresją.

Jeśli doświadczył/a Pan/Pani wcześniej depresji, może Pan/Pani doświadczać nawracających epizodów (jest to najczęstsze). Początek każdego epizodu depresyjnego może być często (ale nie zawsze) związany z jakimś wydarzeniem życiowym. Wstrząs mózgu jest z pewnością wystarczająco dużym wydarzeniem, aby wywołać kolejny epizod depresji, głównie poprzez system strat opisany powyżej.

Zaburzenia hormonalne: A Less Common (But Very Real) Culprit

Many people don’t realize that hormone dysfunction can follow a concussion or TBI. Podwzgórze i przysadka mózgowa (oba zlokalizowane w mózgu) są głównymi reżyserami produkcji naszych hormonów. Jak każdy inny region w mózgu, jeśli doznały urazu w wyniku wstrząśnienia mózgu, mogą nie funkcjonować prawidłowo.

Możesz doświadczyć zmian w poziomie hormonu tarczycy, hormonu wzrostu, kortyzolu, estrogenu, testosteronu i potencjalnie innych hormonów z powodu urazu.

Hormony mają potężny wpływ na nasze nastroje. Jeśli twój hormon tarczycy jest niski, na przykład, możesz czuć się ospały, zmęczony, mniej zainteresowany w działaniach i drażliwy. Brak równowagi hormonalnej może łatwo obniżyć jakość Twojego snu i wpłynąć na Twój system odpornościowy. Chociaż nie wiemy, czy dysregulacja hormonalna może bezpośrednio powodować depresję, może być czynnikiem przyczyniającym się do jej rozwoju u niektórych pacjentów.

W dodatku wstrząsy mózgu mogą zaburzyć produkcję czynnika neurotroficznego pochodzenia mózgowego (BDNF). Podczas gdy badania nie są rozstrzygnięte, dysregulowane poziomy BDNF mogą również przyczynić się do stanu depresji.

Jeśli podejrzewamy, że dysfunkcja hormonalna przyczynia się do Twojego stanu, zalecimy testy, aby potwierdzić lub odrzucić to podejrzenie. Jeśli testy wykażą jakiekolwiek problemy, skierujemy Panią do endokrynologa w celu podjęcia leczenia.

Zakłócony sen i inne objawy: Wzmocnienie uczuć depresyjnych

Pomimo że nie są one często bezpośrednią przyczyną, inne objawy wstrząśnienia mózgu mogą współdziałać z systemem utraty przytomności (i/lub hormonami) w celu pogorszenia lub wzmocnienia objawów depresji. Wielu pacjentów z zespołem pouderzeniowym doświadcza zakłóceń snu, a sam niedobór snu może powodować objawy depresyjne. Dodatkowo, objawy depresji mogą utrudnić sen, więc działają razem, aby wszystko czuło się gorzej.

Bycie w bólu przez cały czas jest kolejnym czynnikiem. Trudniej jest twojemu mózgowi uwierzyć, że można bezpiecznie wrócić do normalności, jeśli jest zajęty reagowaniem na bóle głowy, uczucie przytłoczenia, mgłę mózgową i tak dalej.

Wreszcie, wszystko to może prowadzić do zmienionych nawyków (nie ćwiczenie, nie jedzenie w prawo), które jeszcze bardziej przyczyniają się do stanu depresji. Mimo że może to być trudne, staraj się dobrze odżywiać, odpoczywać najlepiej jak potrafisz i regularnie ćwiczyć (więcej informacji na ten temat znajdziesz w części Jak bezpiecznie ćwiczyć po wstrząśnieniu mózgu).

Gdy coś jest nie tak, ale to nie depresja

Czasami pacjenci czują się „przygnębieni”, ale nie doświadczają depresji. W takich przypadkach pacjenci często zdają sobie sprawę, że nie mają depresji, ale że coś jest nie tak. Często to, czego naprawdę doświadczają, to żal.

Możesz być zaznajomiony z pięcioma aspektami żalu: zaprzeczenie, targowanie się, gniew, smutek i akceptacja. Nie wszyscy doświadczają wszystkich pięciu aspektów i mogą nie doświadczać ich w tej kolejności; mogą odbijać się w przód i w tył pomiędzy tymi pięcioma aspektami.

Faza „smutku” w żałobie ma pewne podobieństwa do depresji klinicznej: Możesz doświadczać uczucia straty, pustki i smutku. Możesz nawet odczuwać pewien brak zainteresowania. Jednak kluczowe różnice między żałobą a depresją to poczucie bezwartościowości, niska motywacja, apatia, brak sensu, beznadziejność i myśli samobójcze. Osoby cierpiące na depresję często mają te cechy, podczas gdy osoby cierpiące na żałobę na ogół ich nie mają.

Gdy żałoba jest podstawą twojego nastroju, objawy podobne do depresji często ustępują szybciej niż depresja po przejściu leczenia zespołu pourazowego. Ponieważ smutek nie aktywuje systemu hamowania zachowań tak silnie jak depresja, pacjenci ci często łatwiej doświadczają nagrody i radości z powrotu do normalnych czynności.

Seeking Treatment for Post-Concussion Depression

Kiedy należy szukać leczenia depresji po wstrząsie? To zależy od kilku czynników. Zawsze szukaj leczenia, jeśli doświadczasz myśli samobójczych.

Jeśli możesz powiedzieć, że to, jak się czujesz, przeszkadza Ci w codziennym życiu, to dobry znak, aby szukać leczenia.

I szczerze mówiąc, jeśli zadajesz pytanie: „Czy powinienem się leczyć?”, odpowiedź prawdopodobnie brzmi: tak.

Jednakże istnieją dwa rodzaje leczenia: leczenie dysfunkcji mózgu po wstrząsie i leczenie depresji. Jeśli po miesiącach lub latach od wstrząśnienia mózgu (lub wstrząsów – wielu naszych pacjentów ma za sobą wstrząśnienia mózgu) nadal odczuwasz objawy oprócz depresji, zdecydowanie zalecamy podjęcie leczenia; jest mało prawdopodobne, aby objawy te ustąpiły bez profesjonalnej interwencji.

Wynik leczenia po wstrząśnieniu mózgu może określić, czy potrzebujesz dalszej opieki psychologa lub innego specjalisty zajmującego się zdrowiem psychicznym w zakresie depresji.

Leczenie depresji po wstrząśnieniu mózgu w Cognitive FX

Kiedy przychodzisz do Cognitive FX, używamy funkcjonalnego obrazowania neurokognitywnego (fNCI, który jest specjalnym rodzajem funkcjonalnego MRI), aby określić, w jakim stopniu części twojego mózgu zostały dotknięte przez wstrząs i w jaki sposób. Możemy zobaczyć, które regiony są hiper- i hipoaktywne, a następnie dostosować plan leczenia, aby pomóc mózgowi wrócić do zdrowia.

Możesz przeczytać więcej o leczeniu EPIC i jak to działa; jeśli chcesz uzyskać relację z pierwszej ręki z tygodnia leczenia, jeden z naszych pacjentów opisał swoje doświadczenie w szczegółach tutaj.

Rozwiązanie objawów pourazowych – kwestii takich jak bóle głowy, zmęczenie, trudności z koncentracją i problemy ze snem, które wynikają bezpośrednio z urazu mózgu – może mieć ogromny wpływ na to, jak się czujesz. Depresja i inne problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak zespół stresu pourazowego i lęk są często wtórnymi warunkami, które rozwijają się po urazie, ale nie wynikają bezpośrednio z urazu.

Jeśli depresja była ściśle związana z objawami pierwotnymi, może ona szybko ustąpić po zakończeniu leczenia zespołu pourazowego. Jednakże, dla niektórych pacjentów, leczenie zespołu powypadkowego jest krokiem we właściwym kierunku, ale potrzebują oni dodatkowej terapii psychologicznej, aby pokonać depresję.

Podczas pobytu w Cognitive FX, spotkasz się z psychologiem wiele razy. Przeprowadzimy dogłębną ocenę psychologiczną (w świetle twojej pełnej historii medycznej), aby określić, co jest przyczyną twojej depresji i innych objawów emocjonalnych. Wyjaśnimy, co się dzieje i jakie są możliwości dalszego leczenia. Skierujemy Cię również do psychologa w Twojej okolicy, jeśli dalsze leczenie jest uzasadnione.

W dodatku, jeśli podejrzewamy, że którekolwiek z Twoich objawów są związane z brakiem równowagi hormonalnej, zamówimy badania krwi. Jeśli rzeczywiście ma Pan/Pani zaburzenia hormonalne, skierujemy Pana/Panią do endokrynologa w celu dalszego leczenia.

Czy pacjenci po wstrząśnieniu mózgu powinni przyjmować leki przeciwdepresyjne?

W ostatecznym rozrachunku decyzja o przyjmowaniu leków na objawy emocjonalne należy do pacjenta, ale jest kilka ważnych rzeczy, o których należy pamiętać:

Piśmiennictwo dotyczące leków przeciwdepresyjnych jest dość kontrowersyjne.

W przypadku większości leków przeciwdepresyjnych tylko około 30% pacjentów wykazuje znaczącą odpowiedź na leczenie, około 30% wykazuje minimalną poprawę, a od 30-50% nie wykazuje żadnej poprawy.

Więc nawet jeśli nie masz urazu mózgu komplikującego sytuację, przyjmowanie leków na depresję jest procesem prób i błędów. Zazwyczaj lekarz podaje jeden lek, czeka 6-8 tygodni, żeby sprawdzić, czy przynosi on jakieś efekty, w razie potrzeby zmienia dawkę (i czeka jeszcze kilka tygodni), a następnie kontynuuje ten proces, dopóki nie znajdzie odpowiedniego leku. I to nie wspominając o lekach, które być może będziesz musiał odstawić w trakcie tego procesu, ponieważ efekty uboczne były zbyt nieprzyjemne lub niebezpieczne.

Antydepresanty mogą mieć wiele efektów ubocznych.

Mówiąc o efektach ubocznych, antydepresanty mają ich wiele, a te efekty uboczne mogą pogorszyć istniejące objawy. Jeśli pracujesz z lekarzem, który nie rozumie dokładnie syndromu postconcussion, rozróżnienie między objawami a efektami ubocznymi może być trudne.

Większość przypadków depresji po wstrząsie może być skutecznie leczona bez leków.

Jeśli nie doświadczyłeś depresji przed urazem głowy, prawdopodobnie masz coś, co nazywamy depresją sytuacyjną, która w większości przypadków może być leczona bez leków. Leki mają bardzo małą szansę być pomocne, jeśli głównym problemem jest (jak omówiono powyżej) nadmierna aktywacja systemu hamowania zachowań. To nie jest przede wszystkim biochemiczny lub neurochemiczny problem, więc biochemiczne rozwiązanie nie naprawi tego.

Co więc powinieneś zrobić?

Sytuacja każdej osoby wymaga dokładnego rozważenia. Gdybyśmy mieli sformułować ogólne zalecenie, byłoby nim wstrzymanie się z przyjmowaniem leków do czasu, aż przejdzie Pan przynajmniej leczenie zespołu pouderzeniowego i, w razie potrzeby, psychoterapię.

Co po leczeniu?

Nawet po przejściu leczenia objawów zespołu pouderzeniowego, powrót do zdrowia nie kończy się na tym. Dobrze jest wykonać „pracę domową”, aby kontynuować powrót do zdrowia. Oto dwa z naszych zaleceń:

1. Postaraj się zaangażować w życie ludzi, z którymi spędzałeś czas i pasje, które miałeś przed urazem. Może to pomóc uruchomić twój system aktywacji behawioralnej i przekonać system hamowania zachowań, że można się wycofać.
2. Postaraj się spojrzeć na to, co ci się przytrafiło, nie tyle jako na niepowodzenie, ile jako na okazję do rozwoju. Zastanów się, czego się nauczyłeś i jak pomogło ci to stać się lepszą osobą (bardziej empatyczną, na przykład), poświęć trochę czasu na zbadanie swoich systemów przekonań i zastanów się, czy twoje priorytety zmieniły się po urazie.

Na koniec, pamiętaj, że posiadanie zespołu pourazowego lub depresji nie czyni cię „złym”. Nie jesteś szalony. To, przez co przechodzisz, jest czymś, przez co przeszło wiele innych osób i z czego się wyleczyło. Poznając swój stan i szukając leczenia dla siebie, jesteś na dobrej drodze do wyzdrowienia, także.

Jeśli doświadczasz emocjonalnych i fizycznych objawów, które nie ustępują po wstrząśnieniu mózgu, nie jesteś sam. 95% naszych pacjentów doświadcza statystycznie potwierdzonego przywrócenia funkcji mózgu po leczeniu. Aby sprawdzić, czy kwalifikujesz się do leczenia, zapisz się na bezpłatną konsultację.

.