William (Bill) Darden otworzył swoją pierwszą restaurację, The Green Frog, w rodzinnym mieście Waycross, Georgia w 1938 roku w wieku 19 lat. Restauracja, która rosła szybko, stanowiły podstawę organizacji, która później stała się znana jako Darden Restaurants. Później założył Red Lobster Inns of America i otworzył pierwszą restaurację Red Lobster w Lakeland na Florydzie w 1968 roku. Darden wybrał Lakeland, ponieważ chciał zobaczyć, jak restauracja serwująca owoce morza poradziłaby sobie w regionie nie nadmorskim, a Lakeland było najbardziej wewnętrznym miastem na Florydzie. Początkowa franczyza Red Lobster spotkała się z aplauzem zarówno restauratorów, jak i krytyków. Restauracja odniosła sukces i do 1970 roku powiększyła się do trzech lokali w stanie, a dwa kolejne były w budowie. Podczas gdy lokalizacje były rentowne, firma nie miała środków na dalszą ekspansję. Jako takie, Darden sprzedał firmę do żywności giganta General Mills tego roku.
General Mills własnościEdit
General Mills zmodernizowane sieci do bardziej casual dining / fare rodzinnych zorientowanych format, otworzył nową siedzibę firmy w Orlando i zachował Darden jako kierownik firmy. W 1975 roku, kiedy Darden został awansowany na wiceprezesa General Mills, Joseph (Joe) R. Lee, pierwszy kierownik restauracji firmy, został awansowany na prezesa Red Lobster. Pod rządami General Mills, Red Lobster rozwinął się w sieć prawie 400 restauracji do 1985 roku. Firma przeszła kilka restrukturyzacji i przekształciła się z niedrogiego fast-food sprzedawcy do sieci casual dining restauracji z owocami morza przez 1988.
Jednym z pierwszych przedsięwzięć firmy do dywersyfikacji swojego portfela była sieć York Steak House angielskich-themed stek i kotlet restauracji w 1970s. Franczyzobiorca stek i ziemniaki restauracja była restauracja w stylu kafeterii z bar sałatkowy i gorącej stacji. Do końca lat 80-tych sieć została w większości zamknięta, choć kilka niezależnych lokalizacji nadal istnieje. Miejsca te były bardzo podobne do Ruby Tuesday teraz.
W 1982 roku, Darden otworzył pierwszą restaurację Olive Garden koncepcji w Orlando. Łańcuch wystartował, a do 1989 r. General Mills otworzył ponad 145 restauracji, dzięki czemu łańcuch był najszybciej rozwijającą się jednostką w holdingach restauracyjnych firmy. Chociaż Olive Garden nie spotkała się z sukcesem krytycznym, była popularna, a jej sprzedaż na restaurację wkrótce wzrosła do poziomu Red Lobster. Firma w końcu stał się największym łańcuchem włoskich-themed pełnych restauracji w Stanach Zjednoczonych.
W 1990 roku, China Coast został uruchomiony jako próba stworzenia (USA) krajowych casual dining restauracja, która cechowała amerykańskiej kuchni chińskiej. Chociaż sieć ostatecznie rozszerzyła się do około 50 restauracji, jego sprzedaż była słaba i stracił szacunkowo 20 milionów dolarów. Do końca 1995 roku, firma została zamknięta, a pozostałe lokalizacje zostały albo przekształcone w Red Lobsters lub Olive Gardens lub zamknięte całkowicie.
DardenEdit
W 1995 roku, General Mills postanowił wydzielić swoje sieci restauracji, aby skupić się na produktach spożywczych konsumentów. Nowa firma została nazwana Darden Restaurants, po założycielu Red Lobster. Posiadacze akcji General Mills otrzymali jedną akcję Darden za każdą posiadaną akcję General Mills. Restauracje General Mills miały w tym roku 108 milionów dolarów zysku netto. Na koniec 1995 roku Darden prowadził 1250 restauracji w 49 stanach z 73 lokalizacjami w Kanadzie.
Darden Restaurants został wydzielony z General Mills począwszy od 9 maja 1995 roku, kiedy to rozpoczął handel na podstawie emisji na 9,75 dolarów za akcję. Firma stała się w pełni odrębnym podmiotem w dniu 31 maja 1995 r., kiedy jej akcje poszły na sprzedaż na NYSE. Akcje otworzył na $ 10,75, 17% poniżej oczekiwań, ale wspiął się do $ 11,125 do zamknięcia handlu.
Darden kierownictwo planuje mieć dwa dodatkowe łańcuchy w miejscu do 1998 roku. W marcu 1996 roku, Darden rozpoczął test Bahama Breeze Caribbean Grille koncepcji featuring żywności i napojów znalezionych na wyspach Morza Karaibskiego i motywu Karaibów.
Rynki były przesycone z restauracji w 1997 roku, zmuszając Darden zamknąć 48 słabo działających lokalizacjach i stracić $ 91 mln z powodu restrukturyzacji. Red Lobster i Olive Garden zostały podane metamorfozy w 1998 roku. Darden również osiągnął zysk w wysokości 102 milionów dolarów w tym roku.
1999 zobaczył Darden otwarcia dodatkowych lokalizacji po odzyskaniu z 1996-1997 strat. Firma rozpoczęła wtedy testowanie nowej koncepcji zatytułowanej Smokey Bones BBQ Sports Bar, który został otwarty pod koniec 1999 roku w Orlando. Restauracja jest sport bar koncepcja featuring barbecue i pokrewnych produktów spożywczych w Appalachach górskich-lodge setting.
W 2003 roku, Seasons 52 był w trakcie rozwoju z celem, aby „zapewnić gościom możliwość pobłażać, ale nadal jeść dobrze”. Seasons 52 restauracje zostały otwarte tylko na Florydzie lub rynkach Atlanta w jego początkowej fazie.
Darden ogłosił w styczniu 2007 roku, że firma była skłonna do rozszerzenia poprzez zakup istniejących łańcuchów 100-location lub nawet biorąc pod uwagę franczyzodawców. Do maja, Darden wskazał, że jego Smokey Bones podział zostanie sprzedany i / lub zamknięty, w tym dwóch Rocky River Grillhouse, proponowany koncept zastępczy dla Smokey Bones. W sierpniu Darden przejął konkurencyjnego właściciela restauracji z siedzibą w Atlancie, Rare Hospitality, za 1,4 mld USD, zyskując dwie sieci Rare: The Capital Grille i LongHorn Steakhouse. W ramach przejęcia Rare, Darden utworzył swoją Specialty Restaurant Group, która obejmuje Capital Grille, Bahama Breeze i Seasons 52. W grudniu Darden ogłosił, że sprzeda swoją sieć Smokey Bones firmie Barbeque Integrated, Inc, podmiotowi powiązanemu z Sun Capital Partners, Inc, za około 80 milionów dolarów. Sprzedaż została zakończona w styczniu 2008.
Ekspansja i zmiany własnościEdit
W 2010 roku, Seasons 52 rozpoczął nową fazę ekspansji otwierając się w 11 kolejnych stanach w ciągu najbliższych trzech lat.
W styczniu 2011 roku, Darden ogłosił co-locating ich Olive Garden i Red Lobster marek w mniejszych rynkach do akcji kuchni, ale nadal oddzielne menu i obszary jedzenia. W ramach konferencji analitycznej Darden lutego, analityk wskazał, że korporacja może być celem innej sieci restauracji do nabycia być może jeden z BJ’s, California Pizza Kitchen lub Yard House. W październiku 2011 roku, Darden nabył 2 łańcuchy, Eddie V’s Prime Seafood i Wildfish Seafood Grille, na $ 59 mln transakcji gotówkowej i zostały umieszczone w jego Specialty Restaurant Group, Również w październiku, Darden podpisał umowę obszar-rozwój z Americana Group z Kuwejtu do opracowania i prowadzenia co najmniej 60 miejsc przy użyciu Red Lobster, Olive Garden i LongHorn Steakhouse concepts.
W lipcu 2012 roku, Darden nabył Yard House 39 lokalizacja piwo-centric sieci za $ 585 mln od TSG Consumer Partners. Yard House będzie obok innych ekskluzywnych restauracji w Darden’s Specialty Restaurant Group. W dniu 23 grudnia 2013 r., akcje Darden wzrosły o 3 procent po aktywista inwestor Starboard Value, fundusz hedgingowy, wziął udział w firmie.
Red Lobster sprzedażyEdit
W dniu 19 grudnia 2013 r., Darden ogłosił plany sprzedaży lub wydzielenia marki Red Lobster, powołując się na presję ze strony inwestorów giełdowych. Było to w bezpośredniej odpowiedzi na to, że firma wydała 100 milionów dolarów na nową platformę cyfrową. W tym czasie, projekt był już co najmniej rok po terminie i powyżej budżetu. Duża liczba zwolnień nastąpił w swoim dziale marketingu, a drugi dowódca firmy również lewo.
Na 12 maja 2014 r., Darden ogłosił, że w ramach spinoff Red Lobster, to przekształcenie co-located Red Lobster i Olive Garden lokalizacje w samodzielne lokalizacje Olive Garden. 16 maja 2014 r. Darden ogłosił, że sprzeda sieć restauracji serwujących owoce morza Red Lobster firmie Golden Gate Capital za 2,1 mld USD. Darden ogłosił zakończenie sprzedaży Red Lobster 28 lipca 2014.
PrzejęciaEdit
Różnice między Starboard i Darden zarządzania wkrótce pojawiły się na wniosek funduszu hedgingowego do podziału firmy na dwie i spin off trzeci do obsługi ich portfela nieruchomości, ruch Starboard powiedział, że znacznie zwiększy wartość akcjonariuszy. Sprawy nabrały tempa, gdy kierownictwo ogłosiło plan wydzielenia nierentownego Red Lobster na początku 2014 roku. Starboard przewodził dużej grupie inwestorów, prosząc zarząd o opóźnienie tego ruchu i sprawdzenie, czy dostępne są lepsze opcje, takie jak plany rewitalizacji sieci. Kiedy zarząd zdecydował się sprzedać sieć firmie private equity Golden Gate Capital w maju, Starboard i inni inwestorzy ostro skrytykowali cenę 2,1 miliarda dolarów za „wyprzedaż” jako poważne niedoszacowanie Red Lobster i jego aktywów, takich jak nieruchomości. To również twierdził, że zarządzanie odmówił akcjonariuszy wnioski o specjalne spotkanie w celu omówienia transakcji.
Główny dyrektor wykonawczy Clarence Otis, Jr ogłosił, że będzie rezygnacji na koniec roku, w tym samym dniu Red Lobster sprzedaż została zakończona. Zarządzanie powiedział po tym, że będzie pracować na potrzebnej planu turnaround dla Olive Garden, również zmagania. Jednak po CNBC poinformował o wyciekły dokument, rzekomo oferowane do potencjalnych kredytodawców i nabywców wcześniej w roku, który opisał Red Lobster pozycji finansowej znacznie bardziej optymistycznie niż zarządzanie miał w swoich współczesnych oświadczeń publicznych, jeden z inwestorów, fundusz emerytalny związek, złożył pozew zarzucając materialne wprowadzenie w błąd. Zarząd twierdził, że dokument został przygotowany przez Golden Gate w porozumieniu z kierownictwem Red Lobster, który mógł być oczekiwany, aby mieć ten pogląd na przyszłość sieci. Eugene Lee został mianowany stałym dyrektorem generalnym 23 lutego 2015 r., po tym jak pełnił funkcję tymczasowego dyrektora generalnego w październiku 2014 r.
Starboard zmontował swój własny zestaw dyrektorów, aby zakwestionować wszystkich urzędujących członków zarządu w nadchodzących wyborach akcjonariuszy spółki. Na poparcie swojej kandydatury wydała na początku września 294-slajdową prezentację o tym, jak firma poszła źle i jak jej dyrektorzy przywrócą ją do zdrowia. Podczas gdy uzyskała ona znaczną uwagę mediów za szczegółową koncentrację na Olive Garden, w szczególności na „marnotrawnej” praktyce sieci polegającej na podawaniu zbyt wielu darmowych, nielimitowanych paluszków chlebowych na raz (aby zapobiec marnowaniu żywności z powodu stęchlizny: zamiast jednego na klienta i dodatkowego na stolik; dodatkowe paluszki chlebowe są podawane świeże na żądanie) i nie soleniu wody, w której gotuje się makaron, aby zapewnić dłuższą gwarancję na garnki, zaatakowała również kierownictwo za hojne wydawanie pieniędzy na siedzibę sieci, a jednocześnie płacenie dyrektorom generalnym poszczególnych restauracji mniej niż robiła to konkurencja. Zarząd odpowiedział dwa dni później, że już wprowadził wiele z sugerowanych zmian, a darmowe paluszki chlebowe były jedynie wyrazem „włoskiej hojności”. Niemniej jednak, w październiku, akcjonariusze zastąpili cały zarząd z łupkiem Starboard, w tym, co obserwator nazwał „epic fail” dla zarządzania, ponieważ to rzadko happens.
On 27 marca 2017 roku, Darden ogłosił zamiar nabycia Cheddar’s Scratch Kitchen za 780 milionów dolarów od akcjonariuszy, takich jak L Catterton i Oak Investment Partners. 28 marca 2017 roku, kiedy Darden ogłosił, że przejął Cheddar’s Scratch Kitchen i „podniósł swoje całoroczne prognozy dotyczące zysków”, spółka stała się największym zyskującym tego dnia na S&P 500, z akcjami rosnącymi o prawie 9 procent. Przejęcie zostało sfinalizowane 24 kwietnia 2017 r.
.