Throughout historii, kowbojski styl życia został ozdobiony jako ekscytujące i ikoniczne. Portretowanie kowbojów było gloryfikowane w telewizji, książkach i epickich opowieściach, które rozwijają niezliczone legendarne przygody związane z dzierżącymi broń banitami, bydłem na wolnym wybiegu i surowymi warunkami pogodowymi.
Dzisiaj rola amerykańskiego kowboja bardzo się zmieniła, ale jego solidne cechy pozostają. Fascynujący charakter kowboja sprawia, że myślimy o jeździe konnej z kapeluszem z szerokim rondem, butach kowbojskich, niebieskich dżinsach i czapach.
Czy wszystkie te zachodnie ubrania są tylko na pokaz, aby zafascynować kobiety XXI wieku, czy też istnieje praktyczny cel każdego z tych elementów odzieży kowbojskiej? Zbadajmy szczegółowo czapsy ranczerskie i dowiedzmy się, jak są one używane i jaka jest ich historia.
Czym są czapsy?
Czapsy są okryciami nóg, które składają się z mocnego materiału trzymanego razem przez pasek i są noszone na spodnie. Chociaż, w przeciwieństwie do innych spodni, nie mają one pokrycia na dole lub w kroczu osoby.
Equestrian chaps są powszechnie wykonane ze skóry bydlęcej, z wyjątkiem kilku historycznych stylów wykonanych ze skóry owczej, koziej, niedźwiedziej lub bawolej. Dla celów rozrywkowych, istnieją również czapsy wykonane z lżejszych, syntetycznych materiałów, takich jak winyl lub Ultrasuede, chociaż, te prawdopodobnie można by znaleźć na pokazach konnych, a nie na zakurzonym szlaku.
Czy czapsy ranczerskie są tylko na pokaz?
Pomimo ich stylowego wyglądu, są one przydatne do dodania warstwy ochronnej do nóg kowbojów z różnych powodów. Kowbojski styl życia może często wymagać pracy i jazdy w trudnych warunkach, a czapsy okazują się przydatne podczas jazdy w gęstym zaroście i radzenia sobie z różnymi warunkami pogodowymi, które mogą pojawić się w ciągu jednego dnia. Posiadanie dodatkowej warstwy skórzanej ochrony nóg było przydatne w codziennych czynnościach. W rzeczywistości, słowo „czapsy” pochodzi od hiszpańskiego słowa chaparehos, które oznaczało skórzane bryczesy lub „nogi z żelaza”.
Innym celowym zastosowaniem czapsów jest ochrona jeźdźca przed końską sierścią, a jednocześnie ochrona konia przed nogami jeźdźca. Służyły one również wielu kowbojom do ochrony przed oparzeniami od lin podczas pracy z bydłem, końmi lub innymi zwierzętami gospodarskimi. Czapsy były również przydatne podczas pracy z żywym inwentarzem, ponieważ dodatkowa warstwa ochronna na nogach pomagała w przypadku odrzutu żywego zwierzęcia.
Pomimo, że dodatkowa warstwa ochrony zapewniana przez czapsy zaczęła się od kultury kowbojskiej, jest ona teraz używana w wielu różnych sytuacjach, włączając w to profesjonalną pracę z piłą łańcuchową i jazdę na motocyklach (często widziana u jeźdźców Harley Davidson).
Historia czapek kowbojskich
Czapsy, które widzimy dzisiaj przeszły wiele zmian od czasu, gdy projekt został po raz pierwszy stworzony. We wczesnych latach 1500, kiedy Hiszpanie importowali bydło z Kuby do Meksyku, pierwsi zachodni kowboje potrzebowali rozwiązania, aby chronić swoje spodnie i nogi podczas przechwytywania zbiegłego bydła.
Pierwszy projekt rozpoczął się jako to, co Hiszpanie nazywali armas, co było stałą dużą skórzaną tkaniną przymocowaną do każdej strony siodła konia. Inny projekt pochodzący z tego samego czasu, armitas, zostały zawieszone na pasie i wykonane z dwóch kawałków skóry. Były one następnie wiązane wokół nóg skórzanymi paskami.
Te armitas (oznaczające „małą zbroję”) ewoluowały w styl okryć nóg znanych dziś jako „podbródki”.
Wiele modyfikacji zostało dokonanych w okryciach nóg, aby dopasować je do warunków środowiskowych, gdy hiszpańscy ranczerzy zrobili sobie drogę na północ, ale pierwszy prawdziwy styl podbródków został założony przez teksańskich kowbojów we wczesnych latach 1800.
Różne style czap
Shotgun Chaps
Ten styl miał zamkniętą pozycję nóg, podobną do spodni bez siedzenia, i był wykonany z dwóch skórzanych kawałków trzymanych przez pasek. Często zawierały zewnętrzne kieszenie dla jeźdźców. Były one również określane jako „shotguns”, ponieważ przypominały dwulufową strzelbę w wyglądzie.
Czepy „shotgun”, zwane również „stovepipes”, zostały pierwotnie stworzone, aby być luźno dopasowane dla wygody, ale dziś są powszechnie postrzegane na pokazach konnych jako posiadające ścisłe dopasowanie. Te czapsy są lepsze w zatrzymywaniu ciepła ciała, pomagając utrzymać jeźdźca w cieple w śnieżnych lub wietrznych warunkach, ale nie są przeznaczone do wilgotnej pogody.
Woolies
Była inna odmiana tego stylu, który został nazwany „woolies”, które były grubsze i wykonane z polaru lub sierści bydlęcej. Te były używane podczas zimnych, ostrych zim, aby utrzymać nogi cieplejsze i były często widziane w Górach Skalistych lub Northern Plains.
Batwing Chaps
Ten styl pozwala jeźdźcowi mieć więcej swobody w ruchu przez posiadanie szerokiego cięcia na dole i są zapinane na udach. Czapki batwingowe są bardziej praktyczne na gorącą pogodę, ponieważ mają lepszą cyrkulację powietrza niż inne style. Ten projekt jest częściej spotykany na ranczach roboczych w Teksasie i na pokazach rodeo.
The bat-wing style chaps seen in rodeo shows often have a good bit of flair compared to designs seen on a working ranch. Będą one często kolorowe, a nawet ozdobione długimi frędzlami, które są bardziej dla rozrywki niż do celów praktycznych.
Chinks (Half-length Chaps)
Inny popularny styl pokrycia nóg znalezionych na Zachodzie, „chinks” zatrzymać poniżej lub powyżej kolana i mają długie frędzle na dole i po bokach. Są one bardziej odpowiednie dla cieplejszych klimatów, takich jak Pacyfik i południowo-zachodnie Stany. Podbródki mają krój w kształcie nogi, który jest pomiędzy batwing i shotgun chaps i są zazwyczaj wyposażone w paski umieszczone wysoko na udzie.
Chaps: An Essential Piece of Cowboy Attire
Caps have changed quite a bit since the Spanish began driving cattle up through Mexico and modern-day Texas in the early 1500s. W rzeczywistości, czapsy różnią się nieco w różnych regionach, ponieważ ewoluowały, aby dopasować się do pogody i warunków pracy w różnych obszarach.
Dzisiaj, czapsy mogą być zarówno krzykliwe i ozdobne dla showmanship lub praktyczne dla środowiska pracy – tak czy inaczej, odgrywają ważną rolę dla współczesnego kowboja.
.