Msza Święta jest centralnym aktem kultu w życiu katolika. Chodzenie na Mszę Świętą to spędzanie czasu z Bogiem, ale także otrzymywanie Jego łask (wewnętrznej siły do życia chrześcijańskiego). Nazwa „Msza Święta” pochodzi od końcowego błogosławieństwa wypowiadanego przez kapłana w języku łacińskim „Ite missa es”, co oznacza „rozesłać”, tak jak Jezus Chrystus rozesłał swoich uczniów na cały świat, aby zanieśli im Jego naukę.
Msza Święta składa się z czterech podstawowych części lub „obrzędów”.
Początek nazywany jest „obrzędem wstępnym”. Na początku kapłan wchodzi w asyście ministrantów (zazwyczaj chłopców i dziewcząt, którzy pomagają kapłanowi, niosąc mu rzeczy, podając mu je). Często zgromadzeni (wszyscy, którzy tam są) śpiewają hymn. Kiedy kapłan dotrze do sanktuarium (części kościoła, w której znajduje się stół ołtarzowy), rozpoczyna Mszę Świętą, wypowiadając znak krzyża: „W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Amen”. Ta krótka modlitwa przypomina wszystkim, że są ochrzczeni w Jedynego Boga w trzech osobach, a więc oddają się pod Jego opiekę. Następnie zgromadzeni mają kilka chwil na zastanowienie się nad tym, co zrobili lub czego nie zrobili, a co zraniło innych ludzi, i są zaproszeni do pokuty, czyli przeproszenia Boga. Dzieje się tak, ponieważ brak żalu za grzechy (kiedy skrzywdziliśmy innych ludzi lub byliśmy nieposłuszni Bogu) może być przeszkodą w otrzymaniu łask, które Bóg chce nam dać.
Druga część Mszy Świętej nazywana jest „Liturgią Słowa”. Liturgia to starożytne słowo, które pochodzi od starożytnych Greków i oznacza „oficjalną pracę”, tak więc Msza św. jest częścią oficjalnej modlitwy Kościoła. W Liturgii Słowa wszyscy słuchają czytań z Biblii; najpierw czytane jest opowiadanie ze Starego Testamentu, którego dopełnieniem jest to, co uczynił Jezus Chrystus, np. opowiadanie o Izraelitach karmionych manną na pustyni (Wj 16 rozdz.), dopełnia się, gdy Jezus Chrystus powiedział 'Ja jestem chlebem życia’ (J 6 rozdz.). Następnie odmawia się lub śpiewa psalm na ten sam temat. Drugim czytaniem jest zazwyczaj list św. Pawła, a następnie wszyscy stoją, aby wysłuchać czytania z Ewangelii, historii Jezusa. To czytanie pokaże, jak Stary Testament został zakończony przez Jezusa. Po czytaniach wszyscy siedzą i słuchają homilii, czyli kazania wygłoszonego przez księdza. Aby zakończyć tę część mszy, w niedziele wszyscy odmawiają Credo, które jest wyznaniem wiary w Boga, a następnie każda parafia ma swój własny zestaw 'wstawiennictw’, czyli zestaw modlitw za lokalne sprawy i ludzi.
Trzecia część mszy nazywana jest liturgią Eucharystii. 'Eucharystia’ oznacza dziękczynienie, dlatego rozpoczyna się od 'offertorium’, kiedy ofiarujemy się Bogu. Symbolizuje to wzięcie do ręki chleba i wina, które staną się Ciałem i Krwią Jezusa Chrystusa, oraz kolekty. Podczas modlitwy eucharystycznej wszyscy klękają, aby oddać cześć Jezusowi Chrystusowi, który staje się obecny pod postacią chleba i wina, kiedy kapłan wypowiada słowa „konsekracji”. Zmiana nie jest 'dokonywana’ przez kapłana, ale przez Chrystusa, i choć widzialnie nic nie wydaje się zmienione, zmiana dotyczy substancji, tego czym jest. Ci, którzy są w stanie przyjąć 'Komunię Świętą’, następnie podchodzą do niej, aby ją przyjąć, albo w jednym rodzaju (tylko hostia, Ciało), albo w dwóch rodzajach (także z kielicha). Ci, którzy nie mogą przyjąć Komunii Świętej, albo dlatego, że nie są katolikami, albo dlatego, że jako katolicy nie przestrzegali poważnego prawa Kościoła i nie pojednali się z Kościołem, są zaproszeni, aby podejść i otrzymać błogosławieństwo, które można nazwać komunią duchową.
Ostatnia część Mszy Świętej, obrzęd zakończenia, jest dość krótka – po pewnym czasie refleksji nad Eucharystią (Komunią Świętą) wszyscy stoją, a kapłan odmawia ostatnią krótką modlitwę, prosząc Boga o pomoc w wykorzystaniu łask, które otrzymaliśmy we Mszy Świętej, aby pomogły nam w naszym codziennym życiu. Następnie błogosławi wszystkich w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, tak więc wszyscy wychodzimy ze świadomością, że oddaliśmy cześć Trójjedynemu Bogu i zostaliśmy przez Niego umocnieni, aby żyć naszym życiem w świecie. Na ostatnie słowa kapłana: „Msza święta została zakończona. Idźcie w pokoju Chrystusa, aby kochać i służyć Panu”, zgromadzeni odpowiadają: „Dzięki niech będą Bogu”.
Wiele napisano na temat centralnej tajemnicy Eucharystii, a św. Cyryl Jerozolimski, pisząc pod koniec IV wieku, powiedział: „Nie patrzcie na chleb i wino jak na coś zwyczajnego, gdyż według słów samego Pana są one Jego Ciałem i Krwią. Nawet jeśli postrzeganie ci to sugeruje, niech wiara da ci pewność. Nie osądzaj sprawy według smaku! Bądźcie mocno przekonani przez wiarę, że staliście się godni Ciała i Krwi Chrystusa” (Katechezy mistagogiczne 4, 6).