Streszczenie i wstęp
Abstract
Purpose. Dokonano przeglądu korzyści klinicznych i ekonomicznych wynikających z terapii inhibitorami aromatazy (AI) we wczesnym stadium raka piersi.
Podsumowanie. Terapia AI stała się standardem postępowania w leczeniu większości kobiet po menopauzie z wczesnym stadium raka piersi, ponieważ znacząco zmniejsza ryzyko nawrotu choroby i zgonu. Stosując obecnie przyjęty złoty standard skuteczności klinicznej – poprawę przeżycia wolnego od choroby, a nie całkowitego przeżycia – wykazano przewagę eksemestanu, anastrozolu lub letrozolu w monoterapii lub w sekwencji z tamoksyfenem nad monoterapią tamoksyfenem. Pojawiające się dane wskazują na potencjalne korzyści w zakresie całkowitego przeżycia w przypadku stosowania AI w następstwie i bezpośrednim związku z odległym nawrotem choroby. Spośród niesteroidowych AI, letrozol wydaje się mieć przewagę w zakresie skuteczności poprzez wykazanie wczesnego wpływu na odległe nawroty, a następnie potencjalnie znaczącą korzyść w zakresie całkowitego przeżycia, chociaż wyniki prospektywnego badania porównawczego anastrozolu i letrozolu nie są jeszcze dostępne. Po rozważeniu obciążenia ekonomicznego dla społeczeństwa wydaje się, że wszystkie AI przynoszą podobne korzyści w odniesieniu do nawrotów choroby. Jednak wstępne analizy wskazują, że korzyść w zakresie przeżycia wydaje się być większa w przypadku letrozolu niż anastrozolu. W związku z tym, biorąc pod uwagę potencjalne korzyści w zakresie przeżycia oraz efektywność kosztową, letrozol może być preferowany w stosunku do anastrozolu we wczesnym okresie adiuwantowym.
Wnioski. Terapia AI stała się standardem postępowania u większości kobiet po menopauzie z rakiem piersi we wczesnym stadium zaawansowania. Pojawiające się dane wskazują na potencjalne korzyści w zakresie całkowitego przeżycia w przypadku stosowania AI w następstwie i w bezpośrednim związku z odległym nawrotem choroby. Po rozważeniu obciążenia ekonomicznego dla społeczeństwa wydaje się, że wszystkie AI przynoszą podobne korzyści w zależności od nawrotu choroby.
Wprowadzenie
Rak piersi jest najczęściej rozpoznawanym nowotworem złośliwym u kobiet, z ponad 1,4 miliona nowych przypadków w 2008 roku. Mimo znacznego postępu w leczeniu, wszystkie pacjentki są narażone na ryzyko nawrotu choroby, który jest główną przyczyną zgonów z powodu raka piersi. Wczesne wykrywanie i lepsze możliwości leczenia zmniejszyły odsetek zgonów z powodu raka piersi, który w samych Stanach Zjednoczonych spadł z 0,4% (1990-95) do -1,9% (1998-2006). Szacuje się jednak, że w 2008 roku z powodu tej choroby zmarło 458 400 kobiet.
Wytyczne konsensusu rutynowo zalecają włączenie adiuwantowej terapii endokrynologicznej u kobiet po menopauzie z inwazyjnym rakiem piersi we wczesnym stadium zaawansowania, u których guzy wykazują ekspresję receptora estrogenowego (ER).- Selektywny modulator ER, tamoksyfen, konkuruje z estrogenem o wiązanie z ER (ryc. 1). Wykazano, że tamoksyfen zmniejsza roczną śmiertelność z powodu raka piersi w porównaniu z brakiem terapii endokrynologicznej o 31%, niezależnie od stosowania chemioterapii, wieku pacjentki, statusu receptora progesteronowego i innych cech guza. Podczas gdy tamoksyfen pozostaje odpowiedni dla niektórych pacjentów, wytyczne konsensusu zazwyczaj zalecają włączenie terapii inhibitorami aromatazy (AI), szczególnie u pacjentów z wysokim ryzykiem nawrotu choroby. Niesteroidowe (letrozol i anastrozol) i steroidowe (eksemestan) AI hamują zdolność aromatazy do przekształcania androgenów w estrogeny (ryc. 1). Zalecenia dotyczące włączenia terapii AI opierają się na wynikach dużych badań z randomizacją, w których oceniano korzyści z terapii AI, zwłaszcza w odniesieniu do przeżycia wolnego od choroby, gdy podawano je w monoterapii lub w sekwencji z tamoksyfenem.-
Rycina 1.
Mechanizm działania inhibitorów aromatazy i tamoksyfenu. Reprinted from Smith IE, Dowsett M. Aromatase inhibitors in breast cancer. N Engl J Med. 2003; 348:2431-42, za pozwoleniem. Copyright © 2003, Massachusetts Medical Society. All rights reserved.
W artykule omówiono wpływ AIs na przeżycie wolne od choroby oraz znaczenie przerzutów odległych jako pierwszego zdarzenia, a także implikacje dla przeżycia i ekonomii.
.