Przewlekła choroba górnych dróg oddechowych (URT) może być powszechna u kotów. Zwykle jest ona następstwem infekcji wirusowej, takiej jak grypa u kotów. Wirusy powodują początkowe uszkodzenie błony śluzowej, ale długotrwałe objawy związane są z wtórnym zakażeniem bakteryjnym uszkodzonych przewodów nosowych. Do bardziej nietypowych przyczyn należą infekcje grzybicze, takie jak Cryptococcus, polipy zapalne, neoplazja (rak), uszkodzenia spowodowane przez ciała obce, urazy lub choroby zębów.
Objawy kliniczne
Objawy kliniczne przewlekłej choroby URT obejmują:
- wydzielina z nosa
- hałas
- trudności w oddychaniu
- kichanie
Do zdiagnozowania zakresu i przyczyny choroby konieczne jest dokładne badanie fizykalne przez lekarza weterynarii.
Diagnoza
Jeżeli lekarz weterynarii uważa, że przyczyną jest przewlekły po-wirusowy nieżyt nosa, a kot nie jest zbytnio zaniepokojony, dalsze badania mogą nie być zalecane. Dalsze badania są zalecane u kotów z ciężkimi lub postępującymi objawami klinicznymi, lub u kotów z oznakami bardziej rozległej choroby.
Dalsze badania rozpoczynają się od badań nieinwazyjnych, takich jak hematologia, biochemia oraz testy na obecność FIV (Feline Immunodeficiency Virus) i FeLV (Feline Leukaemia Virus). Kolejnym etapem jest badanie w znieczuleniu ogólnym, które umożliwia lekarzowi weterynarii zajrzenie do nosa, zbadanie tylnej ściany gardła i podniebienia miękkiego, a także dokładniejsze zbadanie zębów i uszu. Czaszka i jamy nosowe mogą być prześwietlone, a biopsje i wymazy pobrane do badania i hodowli.
Procedury te umożliwiają identyfikację możliwych przyczyn leżących u podstaw choroby, dzięki czemu można zastosować odpowiednie leczenie.
Leczenie
Po znalezieniu konkretnej przyczyny, czasami możliwe jest wyleczenie. Polipy mogą być usunięte chirurgicznie, niektóre nowotwory mogą być kontrolowane za pomocą chemioterapii, a choroby grzybicze mogą być wyleczone za pomocą leków przeciwgrzybiczych. Jednakże, ponieważ większość przypadków choroby URT jest wynikiem przewlekłego uszkodzenia wirusowego, prawdopodobieństwo pełnego wyzdrowienia, nawet przy zastosowaniu leczenia, jest niewielkie. W większości przypadków objawy kliniczne mogą być jedynie kontrolowane, ponieważ nie można naprawić uszkodzonych przewodów nosowych.
Antybiotyki mogą być podawane w celu zmniejszenia wtórnego zakażenia bakteryjnego. Zwykle konieczne jest podawanie ich przez długi okres czasu lub w powtarzanych kursach w celu opanowania objawów. Inne metody leczenia obejmują mukolityki i inhalacje parowe, które zmniejszają grubość wydzieliny z nosa i ułatwiają kotu oddychanie.
Najważniejszą częścią leczenia jest dobra opieka pielęgniarska. Utrzymywanie twarzy kota w czystości i oczyszczonej z wydzieliny oraz zachęcanie go do jedzenia poprzez podawanie silnie pachnącego pokarmu, który jest lekko podgrzany, pomoże.
Jeśli u Twojego kota zdiagnozowano przewlekłą wydzielinę z nosa i masz obawy dotyczące postępowania w tej kwestii, Twój lokalny Greencross Vets może udzielić Ci porady.