Christina Milian

2000-02: Christina Milian, umowa płytowa i debiut aktorskiEdit

Milian dokonała swojego pierwszego profesjonalnego występu muzycznego na drugim studyjnym albumie rapera Ja Rule’a Rule 3:36 (2000), wykonując wokale w utworze „Between Me and You”. Piosenka została wydana jako główny singiel albumu w 2000 roku, zdobywając 11 miejsce na liście Billboard Hot 100 oraz 30 miejsce na UK Singles Chart. Milian współtworzył i wykonywał backing vocals dla utworu „Play” dla albumu J. Lo (2001) Jennifer Lopez, i współtworzył „Same Ol’ Same Ol'”, drugi singiel z debiutanckiego albumu grupy PYT (Down with Me) (2001).

Współpraca Miliana z Ja Rule doprowadziła do zawarcia umowy płytowej z Def Soul Records, spowodowana jego powiązaniem z Murder Inc. Records, imprint, który był dystrybuowany przez Def Jam, wytwórni macierzystej Def Soul Records. Pojechała do Szwecji i nagrała swój debiutancki album zatytułowany „self-titled”. Album został wydany 9 października 2001 roku w Wielkiej Brytanii, osiągając 23 miejsce i sprzedając w sumie 101,986 kopii. Na arenie międzynarodowej, album dotarł do 36 miejsca w Holandii i 98 w Szwecji. Krajowa premiera albumu została przesunięta z powodu ataków z 11 września, które miały miejsce zaledwie dwa tygodnie przed datą wydania. Jej wytwórnia zdecydowała się wydać go później, w czwartym kwartale tego roku, ale jak wyjaśniła Milian, nowi artyści zazwyczaj nie wydają swoich albumów w tym czasie. W rezultacie, album został ponownie opóźniony do pierwszego kwartału 2002 roku, jednak Milian ostatecznie nie zdecydowała się na jego wydanie. Z albumu pochodziły dwa single, „AM to PM” i „When You Look at Me”, z których oba trafiły na światowe listy przebojów. Teledysk do utworu „Get Away” został nakręcony w Paryżu, choć nie został oficjalnie wydany jako single.

Odpowiedź krytyczna na albumie była mieszana do ogólnie pozytywne. Imran Ahmed z New Musical Express przewidział, że w oparciu o rekord, „geniusz nie może być więcej niż kilka albumów daleko”. Z kolei Andrew Lynch z portalu entertainment.ie zasugerował, że Milian potrzebuje oryginalnych pomysłów. Milian uważała, że publiczność oczekiwała od niej „pewnej rzeczy”, kiedy po raz pierwszy pojawiła się z Ja Rule, jednak ona chciała nagrywać taką muzykę, na jaką została podpisana. Powiedziała, że „AM to PM” było „fajne nagranie”, ale to nie było to, czego oczekiwała publiczność. Milian podeszła do kierownictwa swojej wytwórni, Island Def Jam, i „obrzuciła ich wszystkich wyzwiskami”, mówiąc im, że jej nie słuchają. Czuła, że zyskała ich szacunek, tłumacząc, że poważnie myśli o swojej karierze muzycznej. W kolejnych latach pojawiła się w utworze „It’s All Gravy”, duecie z brytyjskim raperem Romeo, który stał się hitem pierwszej dziesiątki w Wielkiej Brytanii; dostarczyła piosenkę przewodnią do hitowego serialu animowanego Disney Channel Kim Possible, „Call Me, Beep Me!”; i współpracowała z Hilary Duff na świątecznym albumie Duff Santa Claus Lane (2002), na piosence „I Heard Santa on the Radio”.

Although Milian jest najbardziej znana ze swojej kariery piosenkarskiej, pierwotnie chciała być aktorką. Zapytana, czy woli śpiewać czy grać, Milian powiedziała, że „obie są moją pasją. Ale szczerze mówiąc, jeśli miałabym wybierać, to prawdopodobnie byłaby to moja muzyka. Uwielbiam pisać. Uwielbiam słuchać. Uwielbiam wyzwania z tym związane.” Milian stwierdziła również, że uwielbia „występować na żywo na scenie … ponad wszystko inne. To moje ulubione.”

Pierwszą większą rolę aktorską Milian zaproponował Disney Channel, aby dołączyła do The Mickey Mouse Club; jednak nie przyjęła jej i zdecydowała się wystąpić jako reporterka w Movie Surfers. W tym czasie miała mniejsze role w filmie i telewizji, w tym Sister, Sister, Smart Guy, The Steve Harvey Show, Get Real, The Wood i American Pie. W 2002 roku Milian została mianowana gospodarzem konkurencyjnej serii muzycznej na żywo Becoming Presents: Wannabe w MTV, gdzie poznała reżysera Josepha Kahna. Kahn zasugerował jej udział w przesłuchaniu do głównej roli w filmie Torque. Jej przesłuchanie zakończyło się sukcesem, a ona sama zagrała w filmie niewielką rolę. Następnie została obsadzona w swojej pierwszej głównej roli w filmie Love Don’t Cost a Thing.

Milian została opisana jako wzór do naśladowania dla młodych dziewczyn; powiedziała, że jest wiele osób, na które młode dziewczyny zwracają uwagę, ale „pod koniec dnia musisz być swoją własną osobą i kochać siebie.” Milian współpracowała z organizacją charytatywną Children Uniting Nations, w której była starszą siostrą dla dzieci zastępczych, i mówi, że jej ulubioną organizacją charytatywną jest Penny Lane Foundation. Milian otrzymała nagrodę humanitarną podczas zbiórki funduszy The Reign od Elton John AIDS Foundation za bycie wzorem do naśladowania dla małych dzieci. Milian powiedziała: „Nigdy nie zostałam nagrodzona w ten sposób i nigdy nie zostałam doceniona w ten sposób. To było naprawdę miłe z ich strony i byłam szczęśliwa, że mogłam pokazać się dzieciom.”

2003-04: It’s About Time i kontynuacja aktorstwaEdit

Milian czuła, że Island Def Jam było zdezorientowane co do tego, jak chcieli, aby jej wizerunek był przedstawiany; w jednej sekundzie była młoda i śpiewała „AM to PM”, a w następnej była dorosłą kobietą śpiewającą „Get Away”. Zdała sobie sprawę, że ta zmiana zdezorientowała publiczność i że „nikt tego nie kupował”. W 2003 roku wytwórnia Milian – Def Soul została zamknięta i wchłonięta przez macierzystą Def Jam, choć Milian zamiast tego została przeniesiona do Island Records. Po międzynarodowym wydaniu swojego debiutanckiego albumu, Milian wróciła do studia nagraniowego. Piosenkarka czuła, że trendy muzyczne zmieniły się na muzykę rockową, hardcore hip hop i tribute songs, a jej muzyka nie mieściła się w tych kategoriach. Milian postanowiła przerwać nagrywanie i przez półtora roku koncertowała za oceanem. Po powrocie do USA postanowiła nie wydawać poprzedniego albumu w kraju i rozpoczęła pracę nad nową płytą. Milian podróżowała po świecie, pracując z popularnymi producentami Bloodshy & Avant, „Darkchild”, Cory Rooney, Warryn Campbell, Bryan-Michael Cox i Polli Paul.

Drugi studyjny album Milian, It’s About Time, został wydany w USA 13 lipca 2004 roku. Reakcja krytyków na album była mieszana; utwory klubowe, zwłaszcza główny singiel „Dip It Low”, były chwalone, podczas gdy ballady zostały uznane za rozczarowujące. Styl i brzmienie albumu zostało porównane do Beyoncé i Jennifer Lopez przez kilku krytyków. Milian przyznała później, że jej nowy seksowny wizerunek na „Dip It Low” i całym albumie był głównie po to, by zaszokować. Musiała wrócić na rynek amerykański, a wybierając bardziej seksowny wizerunek, wyrobiła sobie markę. „Dip It Low” miało również pokazać, że nie jest już tą samą 18-letnią dziewczyną z teledysku „AM to PM”. Aby stworzyć swój nowy wizerunek, Milian postanowiła również zmienić swój wygląd i rozjaśniła włosy. Czerpiąc inspirację z Janet Jackson, która ciągle zmieniała swój wizerunek, Milian pomyślała sobie: „’Kiedy najbardziej podobała mi się Janet Jackson?’ Wtedy, gdy miała rozjaśnione włosy.”

Milian uważała, że album był bardziej R&B w porównaniu do jej „bubble-gum” popowego debiutu. Zmiana ta została odzwierciedlona w głównym singlu albumu, „Dip It Low”, który był bardziej klubowy i R&B utwór niż jej poprzednie wydanie pop „AM to PM”. Milian wystąpił jako otwierający akt na trasie Ushera i Kanye Westa, aby promować swój album. Album zadebiutował i osiągnął szczyt na 14 miejscu listy przebojów Billboard 200 i 21 w Wielkiej Brytanii, sprzedając się odpowiednio w 382,000 i 63,708 egzemplarzach i otrzymał nominację do nagrody Grammy za „Najlepszy współczesny album R&B” w 2005 roku. Pierwszy singiel z albumu, „Dip It Low”, stał się największym hitem Milian do tej pory, osiągając numer dwa w Wielkiej Brytanii i numer pięć w USA. Singiel otrzymał złoty certyfikat RIAA za sprzedaż cyfrową i zdobył nominację do nagrody Grammy w kategorii „Best Rap/Sung Collaboration”. Drugi i ostatni singiel z albumu, „Whatever U Want”, z udziałem Joe Buddena, nie powtórzył sukcesu głównego singla, ale dotarł do pierwszej dziesiątki w Wielkiej Brytanii.

Milian wystąpiła w Be Cool, sequelu Get Shorty, z Johnem Travoltą i Umą Thurman, i nagrała dwie piosenki na jego ścieżkę dźwiękową. Następnie została obsadzona w głównej roli w horrorze Pulse, występując u boku Kristen Bell i Iana Somerhaldera. Film był remakiem japońskiego filmu Kairo (2001) i został zaadaptowany przez Wesa Cravena i Raya Wrighta. Zdjęcia do filmu odbywały się w Rumunii, w traumatycznym dla Milian okresie, gdzie doświadczyła przemocy na tle rasowym i odkryła, że jej chłopak Nick Cannon ją zdradzał. Milian wystąpiła również w dwóch grach wideo: Def Jam Vendetta (2003), gdzie gra Angel, dziewczynę szefa mafii, oraz jako jedna z głównych bohaterek, Carmen Mendez, w grze wideo Need for Speed: Undercover (2008).

2005-06: So Amazin’ i odejście z płytyEdit

Whereas Milian’s previous albums had pop and R&B stylings, she was encouraged by Island Def Jam to target a new audience and release an urban record. Wyjaśniając tę zmianę, Milian powiedziała, że jednym z jej głównych problemów było to, że poprzednie wydania często znajdowały sukces w mainstreamie, ale były stosunkowo nieudane w miejskim radiu. Jako artystka R&B, chciała zbudować swoją podstawową publiczność – prawdziwą bazę fanów, którzy będą ją wspierać przez cały czas, aby zwiększyć długowieczność jej kariery. Głównym celem jej zmiany gatunkowej był powrót na ulice i dodanie do swojej głównej publiczności. Aby stworzyć bardziej miejską płytę, Milian miała listę producentów, z którymi chciała współpracować. L.A. Reid zasugerował Milian, że powinna pracować z Cool & Dre, z którym skończyła pracować jako pierwsi ludzie, aby rozpocząć album. Chociaż Milian miała pierwotnie pracować z kilkoma różnymi producentami muzycznymi, czuła, że chemia, którą mieli w pierwszym tygodniu była tak „natychmiastowa i prawdziwa”, że czuła, że nie mogła uzyskać lepszego „vibe” z nikim innym niż oni. Milian zakończyła pracę z Cool & Dre na większości produkcji albumu, produkując dziesięć z jedenastu utworów albumu razem. Album został ukończony w ciągu trzech miesięcy, podczas gdy poprzednie albumy Milian zajęłyby od sześciu miesięcy do roku.

Trzeci album studyjny Milian, So Amazin’, został wydany 16 maja 2006 roku. Główny singiel albumu, „Say I”, zawierał rapera Young Jeezy. Singiel osiągnął szczytową pozycję numer cztery w Wielkiej Brytanii i numer dwadzieścia jeden w Stanach Zjednoczonych. So Amazin’ zadebiutował i osiągnął szczyt na jedenastym miejscu listy przebojów Billboard 200, sprzedając 54,000 kopii w pierwszym tygodniu i 163,000 kopii w całości. Na arenie międzynarodowej, album dotarł do 55 miejsca na Swiss Albums Chart, 67 na UK Albums Chart i 139 na France Albums Chart. Recenzje So Amazin’ były mieszane; krytycy uważali, że podczas gdy Milian twierdziła, że pokazuje różne strony swojej osobowości, album mógł „tylko powierzchnię tego, kim naprawdę jest”. „Say I” został pochwalony przez kilku krytyków i został opisany jako „natychmiastowo rozkręcający się” i „odurzający”. W czerwcu 2006 roku przedstawiciel Milian potwierdził, że została ona porzucona przez Island Def Jam. W wywiadzie dla Rap-Up, Milian ujawniła, że została porzucona tydzień po wydaniu albumu. Piosenkarka wierzyła, że było to „cięcie budżetu” i że Island Def Jam Music Group chciało wydać więcej pieniędzy na koleżankę z wytwórni, Rihannę. Powiedziała, że „to było żenujące. To było tydzień po wydaniu mojego albumu. Przez większość czasu siedziałam w swoim pokoju i sama płakałam”. Po opuszczeniu Def Jam, Milian wydała swój pierwszy album kompilacyjny, The Best of Christina Milian (2006).

Po produkcji So Amazin’ w 2006 roku, Milian zaczęła umawiać się z Andre Lyonem z grupy producenckiej Cool & Dre. Para datowane do lutego 2009 roku, kiedy zdecydowali się iść na przerwę. Milian powiedział, że nadal byli naprawdę blisko, i zdecydował się zerwać, ponieważ było „trudno rozwijać się razem, gdy mieszkasz na dwóch różnych wybrzeżach”. Piosenkarka chciała wykorzystać więcej możliwości i dowiedzieć się więcej o sobie, co często puszczała, gdy była w związku, ale czuła, że jest w sytuacji „teraz albo nigdy”. Milian opisała Lyona jako niesamowitego faceta i powiedziała, że chociaż istniała szansa na parę w przyszłości, musiała skupić się na sobie.

2007-10: Elope i hiatusEdit

Po odejściu z Island Def Jam Music Group, Milian podpisała się z MySpace Records w 2008 roku. Zaczęła pisać piosenki i nagrywać w studio z wieloma różnymi producentami, w tym Cool & Dre, J. R. Rotem, The Runners, Danja, Terry „MaddScientist” Thomas, T-Pain, Jim Jonsin i Toby Gad. Milian pojawiła się na okładce zimowego wydania Rap-Up’u z 2008 roku, w którym ogłosiła, że tytuł albumu to Dream in Color (później zmieniony na Elope). W październiku 2008 roku ukazał się singiel, ballada „Us Against the World”. Został on napisany przez Milian i wyprodukowany przez Madd Scientist. Singiel, opisany przez Milian jako „cinematic power ballad”, miał swoją premierę na MySpace 6 października 2008 roku, a następnego dnia został udostępniony do pobrania w formie cyfrowej. Milian czuł, że Madd Scientist „wydobył ze mnie to, co najlepsze” podczas produkcji „Us Against the World”, i „był naprawdę w stanie zrobić kilka niesamowitych rzeczy z moimi wokalami”.

Po nagraniu piosenek z wyżej wymienionymi producentami, Milian zrobił sobie przerwę od muzyki i zaczął filmować Bring It On: Fight to the Finish. Kiedy Milian wróciła do muzyki, skupiła się na promowaniu swojego singla „Us Against the World” i nakręciła do niego teledysk. Od tego czasu, Milian powiedziała, że stała się „trochę bardziej skrupulatna z tym, co czuję, że zasługuje na to, aby być na albumie” i wznowiła nagrywanie. Piosenki nagrane na album zawierały stylizowaną na Madonnę z lat 90-tych balladę „Stay”, euro-klubowe nagranie „Tug of War” i nastrojową piosenkę „Diamonds”, w której wystąpił Kanye West. Inne funkcje obejmowały Rick Ross na Cool & Dre produkowane utwór „Blissful”, i Pitbull.

W początku 2009 roku, Milian rozpoczął współpracę z The-Dream, Tricky Stewart, i L.O.S. Da Maestro, który doprowadził do jej podpisania umowy z Radio Killa Records. Milian ujawniła, że oprócz „Us Against the World”, The-Dream i Tricky Stewart będą produkować wszystkie piosenki na jej albumie. W marcu 2009 roku, Milian zmieniła tytuł albumu na Elope. Odnosząc się do zmiany tytułu albumu, Milian wyjaśniła: „definicja elope to ucieczka w tajemnicy z ukochanym. Ten kolejny album jest o braniu odpowiedzialności za siebie i podejmowaniu własnych decyzji.” W czerwcu 2009 roku The-Dream powiedział, że album został ukończony. Po ukończeniu albumu Milian powiedziała, że reprezentuje on „niezależność, nie musząc odpowiadać na żaden rodzaj 'autorytetu’, będąc kobietą w najlepszym wydaniu i czując się bardzo pewnie”. Powiedziała, że fani mogą spodziewać się „ostrego brzmienia z dużą ilością mocnych, potężnych hymnów. Big w górę tempa, R&B i Pop w najlepszym wydaniu i dwie duże ballady”.

W sierpniu 2009 roku, Milian potwierdziła, że podpisała umowę na wydanie Elope przez Interscope Records, z datą wydania 2010. Pierwotnie planowane do wydania w 2009 roku, Tricky Stewart wyjaśnił opóźnienie, mówiąc: „właśnie dostaliśmy nasze umowy wytwórni zrobione, więc powód, dlaczego niektóre z tych projektów dostał opóźnione miał do czynienia z technicznych i rzeczy tej natury”. Album został jeszcze bardziej opóźniony z powodu małżeństwa Milian z The-Dream i jej ciąży. W styczniu 2010 roku Milian powiedziała, że wraca do studia w lecie, aby nagrać więcej materiału. Chociaż album był już skończony, kiedy Milian zrobiła sobie przerwę na ciążę, chciała „wrócić i ponownie zrobić część muzyki i zrobić kilka nowych piosenek i znaleźć moją nową inspirację”. W październiku 2009 roku, Tricky Stewart powiedział, że kolejny singiel musi zostać wybrany, i że będzie to pierwszy singiel z Elope. Zgłoszone wybory dla pierwszego singla obejmują „Zipper”, „I’m a Cheat” i „Supersonic”.

Milian wystąpił jako główny bohater w świątecznym filmie telewizyjnym dla kanału ABC Family zatytułowanym Snowglobe, obok Lorraine Bracco. Miała być główną postacią w The CW w nowym show Eight Days a Week jako Olivia, obok Mario Lopeza, ale The CW postanowił nie podnieść serii z powodu strajku Writers Guild of America. Milian miał niewielką rolę w Ghosts of Girlfriends Past u boku Matthew McConaughey, i wystąpił jako główna rola w prostym do filmu DVD Bring It On: Fight to the Finish. i jako jedna z kobiet prowadzących, Carmen Mendez, w grze wideo Need for Speed: Undercover (2008).

2010-2014: Powrót do muzyki, The Voice i Dancing with the StarsEdit

Milian miała wznowić nagrywanie w lipcu 2010 roku, aby ukończyć album; jednak Milian wybrała skupienie się na karierze aktorskiej. Pomimo separacji, Milian i The-Dream nadal „pracować razem i pisać razem”. W 2010 roku na Los Angeles Fashion Week, Milian wykonała „Zipper” i „Dip It Low”. Milian pracowała nad czwartym albumem studyjnym od 2008 roku, ale jego wydanie było często opóźniane. Podczas American Music Awards w 2010 roku, Milian powiedziała, że album będzie gotowy w 2011 roku. W czerwcu 2011 roku, jej wspólny utwór z The Jackie Boyz zatytułowany Memory został wydany w Japonii. To ma się pojawić na ich albumie Songs In My Blackberry.

NBC ogłosił 27 października, że Milian będzie służyć jako oficjalny Social Media Correspondent dla The Voice. Rola, wcześniej Alison Haislip, widział Milian regularnie pojawiają się podczas transmisji na żywo. Będzie również wchodzić w interakcje z fanami za pośrednictwem Facebooka, Twittera, NBC.com i NBC Live. Ona od tego czasu opuścił show.

Na 12 lutego 2012 roku, Lil’ Wayne powiedział, że Christina Milian dołączył do Young Money, później mieli dziecko razem i wyda swój czwarty album przez Young Money Entertainment co rodzice podwójne pracy Następnego dnia, piosenka zatytułowana „Mr Valentine” wyciekły do Internetu. Milian powiedziała Carsonowi Daly na 97.1 AMP Radio. „Tak, podpisałam kontrakt z Young Money. To było całkiem niesamowite. W ten weekend mieliśmy dużą imprezę, dużą imprezę YMCMB, Drake występował, a my wszyscy byliśmy na scenie i Wayne wstał i sam to ogłosił. I tak byłam w pewnym sensie zaskoczona i byłam jak, 'O mój Boże, to jest niesamowite!'”. Milian obecnie nagrywa swój czwarty album. „Dopiero się nad nim rozkręcamy,” powiedziała. „Jestem już w połowie drogi i kiedy moja mama i ja poszłyśmy do Wayne’a i zagrałyśmy mu część muzyki, poza drugą piosenką, był jak, 'Kocham to. Zróbmy z tym interes.’ Mam trochę muzyki, która już się na niej znajdzie, a nad drugą połową pracuję teraz z nimi. Kiedy zrobili małe prześwietlenie, zobaczyli nawet pisanie piosenek, wszystkie tego typu rzeczy dodane do tego, że w porządku, ona jest aktorką, ma ładną twarz, potrafi śpiewać, ale nie wspominając o tym, że jest autorką piosenek. Pomyślałem, że to było fajne, że w ogóle to zauważyli. Oni wszyscy dostają się na swoje płyty, więc wszystko, co muszę zrobić, to być w domu ze wszystkimi i po prostu zrobimy mnóstwo featuringów.”

W październiku 2012 roku podczas wywiadu Milian mówiła o swoim debiucie w Young Money: „Wayne po prostu dostaje swoich artystów, co jest świetne, mam bardzo indywidualną relację biznesową z każdym od Macka Maine’a do Wayne’a. Oni są po prostu bardzo zaangażowani w projekt, jeśli chodzi o przynoszenie muzyki, granie piosenek, po prostu dawanie swojego wkładu. Naprawdę chcę wybrać idealny singiel. Minęła już sekunda odkąd wyszedłem muzycznie, więc nie chcę ponieść porażki i nie wierzę w porażkę, więc po prostu próbuję nowych rzeczy i rozgryzam kawałki. To jest jedna rzecz, która jest wspaniała w Wayne’ie. On mówi: 'Pracuj z różnymi producentami, nie spiesz się, ale w tym samym czasie próbuj nowych rzeczy. Nie utknij na jednej rzeczy'”. W lipcu 2013 roku, okazało się, że jej kontrakt z The Voice zostanie zakończony.

W lecie, współpracowała z Stafford Brothers i Lil’ Wayne na singlu „Hello”, który osiągnął Top15 na listach przebojów Billboard Dance. We wrześniu 2013 roku Milian została uczestniczką Tańca z Gwiazdami (sezon 17). Partnerował jej profesjonalny tancerz Mark Ballas. Została wyeliminowana w piątym tygodniu, kończąc na dziewiątym miejscu. W lipcu 2014 roku ogłosiła, że rozpoczęła pracę nad mixtape’em zatytułowanym #TinaTurnUp. W listopadzie 2014 roku współpracowała z Lil’ Wayne’em nad jego singlem „Start a Fire”, który wykonali na American Music Awards.

2015-obecnie: „#TinaTurnUp, nowe przedsięwzięcia i muzyczny refocusEdit

18 stycznia 2015 roku Milian zadebiutowała swoim reality show Christina Milian Turned Up. Seria śledzi codzienne życie Christiny, jej matki Carmen i jej dwóch sióstr, Danielle i Liz Milian. Został on odnowiony na drugi sezon w kwietniu, który miał premierę w listopadzie 2015 roku. W marcu wydała parę singli (które zostały zwiastowane w jej serialu reality), z „Rebel” i „We Ain’t Worried”, z których ten ostatni został wykorzystany do promowania jej linii odzieżowej „We Are Pop Culture”. W lipcu ogłosiła, że ma zamiar wydać 5-utworową EP-kę i zestaw teledysków, i pracowała z reżyserem Mike Ho. Również w tym miesiącu wykonała hymn narodowy na Americafest 2015 i premierowo wydała nowy singiel „Like Me” z udziałem Snoop Dogga. Kilka miesięcy później wydała kolejny singiel „Do It” z Lil’ Wayne’em i zmieniła tytuł EP-ki na Like Me. Jej EP „4U” została wydana 4 grudnia 2015 roku, która zawiera cztery utwory i teledyski spakowane w jeden.

W 2016 roku współpracowała z So Solid Crew’s MC Harvey na tanecznym utworze „We Own the Night”, który miał premierę 12 sierpnia 2016 roku.

W czerwcu 2017 roku pojawiła się jako sędzia/panelista w programie telewizyjnym Fox, Superhuman. Superhuman features contestants who possess a distinct, nearly super-human ability in fields such as memory, hearing, taste, touch, smell, sight and more are challenged to push their extraordinary skills to win a $50,000 grand prize.

Starred in the critically acclaimed Netflix romantic comedy Falling Inn Love (2019), costarring Adam Demos. Falling Inn Love był pierwszym filmem Netflixa, który został nakręcony w całości w Nowej Zelandii.

.