Aldehydy
Aldehydy (R-CHO) przyjmują przyrostek „-al”. Jeśli obecne są inne grupy funkcyjne, łańcuch jest numerowany tak, że węgiel aldehydu jest w pozycji „1”, chyba że grupy funkcyjne o wyższym pierwszeństwie są obecne.
Jeśli forma przedrostka jest wymagane, „oxo-” jest używany (jak dla ketonów), z numerem pozycji wskazując koniec łańcucha: CHOCH2COOH to kwas 3-oksopropanowy. Jeżeli węgiel w grupie karbonylowej nie może być włączony do dołączonego łańcucha (na przykład w przypadku cyklicznych aldehydów), stosuje się przedrostek „formyl-” lub przyrostek „-karbaldehyd”: C6H11CHO to cykloheksanokarbaldehyd. Jeśli aldehyd jest dołączony do benzenu i jest główną grupą funkcyjną, przyrostek staje się benzaldehydem.
Ketony
W ogólności ketony (R-CO-R) przyjmują sufiks „-one” (wymawiane własne, nie wygrane) z infiksem numer pozycji: CH3CH2CH2COCH3 to pentan-2-one. Jeśli wyższy przyrostek pierwszeństwa jest w użyciu, przedrostek „oxo-” jest używany: CH3CH2CH2COCH2CHO to 3-oxohexanal.
Kwasy karboksylowe
W ogólności kwasy karboksylowe są nazwane z przyrostkiem -oic acid (etymologicznie back-formation od kwasu benzoesowego). Podobnie jak aldehydy, zajmują one pozycję „1” na łańcuchu macierzystym, ale nie mają wskazanego numeru pozycji. Na przykład, CH3CH2CH2CH2COOH (kwas walerianowy) jest nazywany kwasem pentanowym. Dla powszechnych kwasów karboksylowych niektóre tradycyjne nazwy, takie jak kwas octowy, są w tak powszechnym użyciu, że są uważane za zachowane nazwy IUPAC, chociaż dopuszczalne są również nazwy „systematyczne”, takie jak kwas etanowy. W przypadku kwasów karboksylowych przyłączonych do pierścienia benzenowego, takich jak Ph-COOH, są one nazywane kwasem benzoesowym lub jego pochodnymi.
Jeśli istnieje wiele grup karboksylowych na tym samym łańcuchu macierzystym, można użyć przyrostka „-kwas karboksylowy” (jako -kwas dikarboksylowy, -kwas trikarboksylowy itp.). W tych przypadkach węgiel w grupie karboksylowej nie jest liczony jako część głównego łańcucha alkanu. To samo odnosi się do formy przedrostka „karboksyl-„. Kwas cytrynowy jest jednym z przykładów; jest on nazywany 2-hydroksypropano- 1,2,3-tricarboxylic acid, a nie 3-carboxy-3-hydroxypentanedioic acid.
Estry
Estrami (R-CO-O-R’) nazywa się alkilowe pochodne kwasów karboksylowych. Najpierw wymienia się grupę alkilową (R’). Część R-CO-O jest następnie nazwana jako oddzielne słowo w oparciu o nazwę kwasu karboksylowego, z końcówką zmienioną z -oic acid na -oate. Na przykład, CH3CH2CH2CH2COOCH3 to pentanian metylu, a (CH3)2CHCH2CH2COOCH2CH3 to 4-metylopentanian etylu. Dla estrów takich jak octan etylu (CH3COOCH2CH3), mrówczan etylu (HCOOCH2CH3) lub ftalan dimetylu, które są oparte na wspólnych kwasach, IUPAC zaleca stosowanie tych ustalonych nazw, zwanych nazwami zachowanymi. The -oate zmienia się na -ate. Kilka prostych przykładów, nazwanych na oba sposoby, pokazano na rysunku powyżej.
Jeśli grupa alkilowa nie jest dołączona na końcu łańcucha, pozycja wiązania do grupy estrowej jest infiksowana przed „-yl”: CH3CH2CH(CH3)OOCCH2CH3 może być nazwany propanianem but-2-ilu lub propionianem but-2-ilu.
.