Bitwa nad Hydaspesem, (326 p.n.e.), czwarta i ostatnia bitwa stoczona przez Aleksandra Wielkiego podczas jego kampanii podboju Azji. Walka na brzegu rzeki Hydaspes w Indiach była najbliższą klęski Aleksandra Wielkiego. Jego budząca postrach kawaleria nie była w stanie w pełni pokonać odważnego króla Porusa. Hydaspes wyznaczyła granicę podbojowej kariery Aleksandra; zmarł on, zanim mógł rozpocząć kolejną kampanię.
© Photos.com/Jupiterimages
Po podbiciu Imperium Perskiego, Aleksander zdecydował się na sondowanie północnych Indii. Król Porus z Paurawi zablokował drogę Aleksandra w bród na rzece Hydaspes (obecnie Jhelum) w Pendżabie. Liczebnie siły były wyrównane, choć Aleksander miał więcej kawalerii, a Porus 200 słoni bojowych.
Aleksander podzielił swoją armię, pozostawiając małe siły z Craterusem naprzeciwko Porusa w bród, podczas gdy większość armii przekroczyła drugi bród 17 mil (27 km) dalej. Gdy Porus dowiedział się, że Aleksander przekroczył rzekę, ruszył do ataku. Porus ustawił swoją kawalerię na flankach, a piechotę w centrum, ze słoniami na przedzie. Aleksander ustawił swoją ciężką piechotę w falangę w centrum, sam poprowadził kawalerię prawego skrzydła, a kawalerię lewego skrzydła pod dowództwem Coenusa wysłał na szeroką, oskrzydlającą jazdę za wzgórze.
W centrum, falanga macedońska została prawie złamana przez szarżujące słonie, ale w końcu je odpędziła, tylko po to, by stawić czoła piechocie indyjskiej. Aleksander zaatakował z prawej strony, ale nie udało mu się znaleźć luki, którą mógłby wykorzystać za pomocą swoich jeźdźców. Gdy Coenus wrócił na pole bitwy na tyłach Indian, Aleksander był w stanie pokonać indiańską kawalerię i okrążyć piechotę. Porus zreformował swoją piechotę w blok obronny, a następnie zaoferował, że podda się, jeśli otrzyma korzystne warunki. Aleksander zgodził się, by Porus pozostał królem Paury, ale narzucił trybut.
Straty: Macedońskie – 1 000 z 41 000; Indyjskie – 12 000 zabitych i 9 000 wziętych do niewoli z 50 000.
.