Alva Vanderbilt’s „Petit Chateau”

Ukończona w 1882 roku
Zburzona w 1926 roku
Architekt Richard Morris Hunt
660 5th Ave at W 52nd Street

Gdybyś znalazł się w latach 80-tych XIX wieku i stał na rogu West 52nd Street i Fifth Ave, byłbyś w zachwycie nad masywną, przypominającą zamek strukturą z białego wapienia, skromnie nazwaną „Petit Chateau”.” Rezydencja została zbudowana jako dom Williama Kissama Vanderbilta i jego żony Alvy.

Dynastia Vanderbiltów rozpoczęła się od Corneliousa Vanderbilta, aka Komandora, i została przekazana jego synowi Williamowi H. Vanderbiltowi. Jeden z synów Williama H., William Kissam Vanderbilt, miał zaszczyt poślubić Alvę Vanderbilt (z domu Smith) – kobietę o tak ogromnej woli i ambicji, że to właśnie ona umieściła nazwisko Vanderbilt na tej samej płaszczyźnie, co czcigodni Astorowie.

Struktura społeczna Gilded Age była bardzo sztywna – stare rodziny, w większości wywodzące swoje korzenie od starych holenderskich pierwszaków, należały do towarzyskiego zestawu pani Astor, niekwestionowanej liderki grzecznego społeczeństwa. Pani Astor krąg był mały – 400, i dobrze strzeżone przed upstarts jak Vanderbilts.

Vanderbilts, pomimo ich ogromnego bogactwa, ze względu na surowość założyciela dynastii i bardzo wymyślone pojęcie stare vs nowe pieniądze, zostały snubbed przez Society of 400. Alva Vanderbilt, uzbrojony w ogromne bogactwo, jeszcze większe ambicje, wyjątkowo nieustraszoną osobowość i misję przebicia się do towarzystwa, obmyślił plan, który obejmował budowę domu (pałacu? rezydencji? zamku!), który utorowałby mu drogę od zwykłego bogactwa do statusu społecznego.

Dworek Williama K. i Alvy Vanderbiltów znajdował się przy 660 5th Ave. Był to ogromny gmach w stylu francuskiego renesansu i gotyku zaprojektowany przez jednego z czołowych architektów tamtych czasów – Richarda Morrisa Hunta, którego inne prace obejmowały fasadę wejściową do Metropolitan Museum of Art z 1902 roku oraz cokół Statuy Wolności.

„Petite Chateau” nie był w żadnym wypadku z wyobraźni „petit”. W rzeczywistości była to okazała, przypominająca zamek budowla wyłożona lśniącym białym wapieniem, która znacznie odstawała od tradycyjnych nowojorskich rezydencji z brązowego kamienia. Alva Vanderbilt była bardzo zaangażowana w ten czteroletni projekt, uważając się nie tylko za pracodawcę, ale i współpracownika. Wnętrza odpowiadały wyglądowi zewnętrznemu – nie szczędzono pieniędzy, a rezydencję ozdobiono przedmiotami przywiezionymi z europejskich pałaców. Petite Chateau z łatwością pomieścił ponad tysiąc gości.

As unique as the mansion was, so was its housewarming. Bal maskowy Alvy z 1883 roku przeszedł do historii jako impreza stulecia. 1200 gości pojawiło się w wyszukanych kostiumach, aby wziąć udział w jednym spektakularnym przyjęciu, które dzięki nieograniczonym zasobom, niepohamowanej ambicji i jej mistrzowskim podstępom, ostatecznie przyznało jej należne miejsce w elitarnym społeczeństwie nowojorskiej Gilded Age.

Dworek został zburzony w 1926 roku, aby zastąpić go najbardziej nieinspirującymi, nudnymi budynkami. Dziś znajdziesz tam Zarę zajmującą piętro handlowe.

Źródła:

.