11 of the spookiest places in the world to celebrate Halloween

Zrujnowane gotyckie opactwo górujące nad tym nadmorskim miasteczkiem w Yorkshire było inspiracją dla Brama Stokera do napisania Drakuli, a każdego października miasto jest przejmowane przez Gotów, chętnych do złożenia hołdu człowiekowi, który wpłynął zarówno na ich wygląd, jak i styl życia podczas odbywającego się dwa razy w roku Whitby Goth Weekend.

Ostensibly festiwal muzyczny, weekend wzrosła stać się miejscem, gdzie Goths spotkać, mingle, parady i handlu. Przez większość lat weekend poprzedzony jest Bram Stoker International Film Festival, świętem horrorów zarówno starych jak i nowych.

Halloween jest powszechnie postrzegane jako amerykańskie święto, ale tak naprawdę zaczęło się jako celtyckie święto zwane Samhain (wymawiane jako sow-in), oznaczające przejście z lata w zimę i bitwę między demonami reprezentującymi oba. Jest nadal obchodzony corocznie w Edynburgu z Samhain Fire Festival.

Festiwal jest prowadzony przez Beltane Fire Society i widzi falangę spektakularnych mitycznych stworzeń bijących w bębny i ziejących ogniem, gdy torują sobie drogę w dół historycznej edynburskiej Royal Mile do West Parliament Square. Tutaj odbywa się spektakularna bitwa pomiędzy Latem i Zimą. Bilety nie są potrzebne, ale datek, przekazany demonom potrząsającym wiadrami, jest bardzo mile widziany.

Jeśli jesteś za czymś bardziej tradycyjnie upiornym w Edynburgu, spędź noc w rzekomo nawiedzonych podziemnych podziemiach miasta. Mówi się, że są one domem dla wielu duchów, a zgłoszona aktywność paranormalna jest tu wysoka.

W podziemiach mieszka mieszanka najstarszych upiornych mieszkańców Edynburga, od Pana Bootsa, paskudnego robola, który popycha ludzi na ramiona i szepcze im do ucha nieprzyzwoitości, do Jacka – małego chłopca, który ciągnie za spodnie i rzuca kamieniami wokół odbijających się echem tuneli. Nagrania starego szkockiego gaelickiego zostały wykonane w podziemiach, a szewc został sfotografowany leżąc w kącie.

Noc w podziemiach nie jest dla osób o słabym sercu. Ludzie wychodzili z niej z niewytłumaczalnymi siniakami i obrażeniami, a także przeżywali strach swojego życia…

Zawsze kojarzone z barbarzyńskimi procesami czarownic, które odbywały się w mieście w późnych latach 1600, Salem obejmuje swoją ponurą przeszłość z miesięcznym świętem wszystkiego, co makabryczne i upiorne, zwanym Festiwalem Umarłych.

Ponad 500,000 odwiedzających zjeżdża do miasta, aby mieć swoje wróżby w Psychic Fair lub handlować w swoich miotłach na Witchcraft Expo. Muzeum Czarownic i Stary Port są w swoim upiornym wydaniu. A wszystko to kończy się spektakularnym Balem Czarownic w Salem w hotelu Hawthorne.

Hong Kong stał się azjatycką stolicą Halloween, z ogromnymi imprezami Halloween w Hong Kong Disneyland i Ocean Park oraz imprezami o tematyce Halloween w prawie każdym barze w Lan Kwai Fong.

Halloween jest hitem w Hongkongu, ponieważ zbiega się z Yue Lan, Festiwalem Głodnych Duchów. Yue Lan to starożytny buddyjski i taoistyczny festiwal, który czci przodków i, podobnie jak Halloween, wyznacza okres, w którym sfery nieba i piekła oraz świat żywych są dla siebie otwarte. Składane są ofiary i wystawiane są opery, aby uspokoić duchy przodków i bóstw.

To może być upiorna opowieść Washingtona Irvinga o jeźdźcu bez głowy, która jako pierwsza dała temu trafnie nazwanemu miasteczku jego halloweenowy kredyt, ale to film Tima Burtona z 1999 roku, z Johnnym Deppem w roli głównej, utrwalił legendę. Miejscowi przyjęli to wszystko z trwającym miesiąc Halloween Sleepy Hollow z nawiedzonymi przejażdżkami sianem, jarmarkami ulicznymi i paradami.

Wieczorne wycieczki z latarniami nie są dla osób o słabym sercu – zostaniesz zabrany przez cmentarz Sleepy Hollow, miejsce ostatniego spoczynku Washingtona Irvinga i wampira Barnabasa Collinsa. Zamek Lyndhurst, dom Jay Ghoul’s House of Curiosities, oferuje bardziej przyjazną dla rodzin nawiedzoną wycieczkę po swojej posiadłości.

Samozwańcze 'Miasto Kości’ w Irlandii Północnej jest domem dla największej w Europie parady Halloween. Obchody – które rozpoczynają się w piątek wieczorem i trwają przez cały weekend – są głośne, kolorowe i intensywne, a czytelnicy USA Today uznali je ostatnio za najlepsze na świecie.

Od rzeki Mourne do brzegów Foyle, całe miasto Derry staje się ulicznym karnawałem o tematyce Halloween. Jest tam upiorny i spektakularny szlak animacji wokół murów miejskich, fajerwerki, imprezy oraz mnóstwo sztuczek i smakołyków. Karnawał Halloweenowy Banks of the Foyle jest nie do przegapienia.

Teraz, dla poważnie upiornych…

Znana jako La Isla de la Munecas przez Meksykanów, ta mała wyspa, ukryta w sieci kanałów na południe od Mexico City, z pewnością przyprawi cię o dreszcze. Prawie każde drzewo na wyspie ma okaleczone lalki zwisające z gałęzi, co sprawia, że czujesz się jakbyś był obserwowany z każdego kąta.

Historia za tymi przerażającymi scenami zaczyna się od pustelnika zwanego Don Julian, który przeniósł się na wyspę, gdzie spędził ostatnie 50 lat swojego życia. Don Julian był nawiedzany przez ducha dziewczynki, która utonęła w jednym z kanałów, zbierał lalki i rozrzucał je po wyspie, aby uspokoić dręczącego go ducha. Don Julian został znaleziony martwy, po utonięciu w tym samym kanale.

Zwiedzający wyspy twierdzą, że lalki szepczą i musisz ofiarować im prezent, gdy tylko postawisz stopę na wyspie, aby uspokoić ich duchy.

Nie trzeba dodawać: super straszne miejsce do spędzenia Halloween. Oczywiście, Dia de los Muertos odbywa się 2 listopada w całym Meksyku i Ameryce Łacińskiej, i również jest warte przeżycia.

Japonia wykorzystuje 31 października jako szansę na pokazanie imponujących umiejętności cosplay, często na niesamowitej, tętniącej życiem imprezie ulicznej w Shibuya, Tokio.

Ale zanim zacznie się nocna zabawa, spędź dzień w naprawdę upiornym miejscu: Aokigahara, lepiej znany jako osławiony Japoński Las Samobójców.

Las jest morzem drzew u podnóża góry Fuji. Ponad 500 osób zawędrowało tam, by nigdy więcej ich nie zobaczyć. Drzewa w tym popularnym miejscu samobójstw są tak grube, że wiatr nie przechodzi przez nie i nawet w południe podłoga jest spowita w ciemności.

Rząd japoński wziął to na siebie, aby zrobić coroczne przeczesywanie lasu w poszukiwaniu martwych ciał. W 2002 roku znaleziono ich 78. Według japońskich przesądów, jeśli martwe ciało zostanie pozostawione samo sobie po samobójstwie, Yurei (japoński duch zmarłego) będzie wył i krzyczał bez przerwy. Te upiorne białe formy są często widziane przez niczego nie spodziewających się turystów, przemykających między drzewami.

Dla każdego, kto zdecyduje się na wędrówkę przez Las Samobójców, uważaj, kompasy rzadko działają w lesie z powodu ogromnych podziemnych złóż żelaza. Albo aktywność paranormalna, pozwolimy wam zdecydować…

Wejdź do małej kaplicy Sedlec Ossuarium, na przedmieściach Kutnej Hory, a wkrótce przekonasz się, dlaczego nazwano ją Kościołem Kości. Zwiedzający są zazwyczaj w stanie wędrować w ciągu dnia w październiku, od 9:00 do 17:00.

Wnętrze zdobi od 40 000 do 70 000 ludzkich szkieletów pochodzących z 1200 roku, artystycznie ułożonych i wyrzeźbionych w 1870 roku przez Františka Rinta, miejscowego snycerza, którego imię pozostaje nawiedzone w niektórych kościach. Yikes.

Nad centrum kościoła wisi najbardziej zdumiewające dzieło Rinta – żyrandol o imponującej strukturze, złożony z prawie każdej kości ludzkiego ciała.

Sufity ossuarium są udrapowane rzędami czaszek i kości, podczas gdy w rogach kościoła stoi sześć potężnych piramid z kości. Oprócz tego można tu znaleźć herb rodziny – misternie stworzony w całości z kości – duże kościane kielichy i świeczniki z czaszkami.

Katakumby Kapucynów to niesamowita galeria umarłych, z pewnością nie dla osób o słabym żołądku. Tysiące zmumifikowanych ciał i szkieletów zdobi ściany tych katakumb niczym obrazy, ubrane w najróżniejsze stroje i ustawione tak, by wyglądały jakby miały własne życie.

Dla odrobiny szoku, upewnij się, że zlokalizujesz Śpiącą Królewnę Kapucyna, nieskazitelnie zachowaną za szkłem, wybaczyłbyś jej myślenie, że właśnie ucina sobie popołudniową drzemkę – z wyjątkiem tego, że zmarła na zapalenie płuc w 1920 roku.

Katakumby zostały zapoczątkowane pod koniec XVI wieku, kiedy mnichom zabrakło miejsca na cmentarzu. Klimat panujący w podziemiach okazał się mieć idealne warunki do przechowywania ciał, do tego stopnia, że niektóre z najstarszych szkieletów wciąż mają skórę i włosy.

Zwiedzanie katakumb jest dostępne przez cały rok, ale trzygodzinne doświadczenie jest szczególnie przyprawiające o dreszcze 31 października.