Amerykanie mają niewielką nadzieję co do przyszłości Stanów Zjednoczonych w ciągu najbliższych 30 lat, ale są bardziej pesymistyczni, gdy uwaga skupia się na konkretnych kwestiach, w tym miejscu tego kraju na świecie, kosztach opieki zdrowotnej i sile amerykańskiej gospodarki.
Ogółem, sześciu na dziesięciu dorosłych przewiduje, że Stany Zjednoczone będą mniej ważne na świecie w 2050 roku. Podczas gdy większość kluczowych grup demograficznych podziela ten pogląd, jest on bardziej rozpowszechniony wśród białych i osób z wyższym wykształceniem. Około dwie trzecie białych (65%) przewiduje zmniejszenie roli Stanów Zjednoczonych na świecie za 30 lat, a pogląd ten podziela 48% czarnych i Latynosów. Mniej więcej siedmiu na dziesięciu dorosłych z dyplomem licencjata lub wyższym (69%) widzi mniejszą rolę Ameryki na arenie międzynarodowej. Dla kontrastu, sześć na dziesięć osób z pewnym wykształceniem wyższym (ale bez tytułu licencjata) i 52% osób z mniejszym wykształceniem jest równie pesymistycznie nastawionych do przyszłej pozycji kraju na świecie.
Obecna partyzancka debata polityczna na temat właściwej roli kraju na świecie znajduje odzwierciedlenie w tych wynikach. Około dwóch trzecich Demokratów i niezależnych, którzy skłaniają się ku Demokratom (65%), ale bliżej połowy Republikanów i skłaniających się ku Republikanom (52%), uważa, że w 2050 roku Ameryka będzie pomniejszoną siłą na świecie. Różnice te są jeszcze większe wśród partyzantów z przeciwnych krańców skali ideologicznej: 72% samookreślających się liberalnych Demokratów i 49% konserwatywnych Republikanów twierdzi, że USA będą mniej ważne na arenie międzynarodowej w ciągu 30 lat.
W miarę jak widzą, że znaczenie USA na świecie maleje, wielu Amerykanów spodziewa się wzrostu wpływu Chin. Około połowa dorosłych (53%) spodziewa się, że Chiny zdecydowanie lub prawdopodobnie wyprzedzą Stany Zjednoczone jako główne światowe supermocarstwo w ciągu najbliższych 30 lat. Podobnie jak w przypadku pozycji Stanów Zjednoczonych na świecie, w tej kwestii pojawiają się duże różnice partyjne. Około sześciu na dziesięciu Demokratów (59%) i nieco mniej niż połowa Republikanów (46%) przewiduje, że Chiny zastąpią USA jako główne światowe supermocarstwo.
Opinia publiczna przewiduje kolejny atak 9/11 – lub gorszy – do 2050 roku
Dla przytłaczającej większości Amerykanów ataki terrorystyczne z 11 września są najważniejszym wydarzeniem historycznym w ich życiu. Kiedy Amerykanie patrzą w przyszłość do 2050 roku, sześciu na dziesięciu twierdzi, że atak terrorystyczny na USA tak zły lub gorszy niż 9/11 na pewno (12%) lub prawdopodobnie (48%) się wydarzy.
Ta niepokojąca prognoza jest szeroko wyrażana przez większość głównych grup demograficznych. Mniej więcej równe proporcje białych (61%), czarnych (56%) i Latynosów (59%) twierdzą, że taki atak terrorystyczny jest prawdopodobny w ciągu najbliższych 30 lat, podobnie jak 57% mężczyzn i 62% kobiet. Podczas gdy Republikanie częściej niż Demokraci twierdzą, że taki atak na pewno lub prawdopodobnie nastąpi, większość w każdej grupie wyraża taki pogląd (63% Republikanów i 57% Demokratów).
W tym samym czasie pojawiają się pewne różnice demograficzne. Osoby z wykształceniem wyższym lub niższym są bardziej skłonne niż absolwenci szkół wyższych oczekiwać kolejnego 11 września (64% w porównaniu z 49%) do 2050 roku. Amerykanie w wieku 50 lat lub starsi częściej niż młodsi twierdzą, że tak się stanie.
Wąska większość widzi słabszą gospodarkę w 2050 roku
Nieco ponad połowa społeczeństwa (54%) przewiduje, że gospodarka Stanów Zjednoczonych za 30 lat będzie słabsza niż obecnie, podczas gdy 38% twierdzi, że będzie silniejsza. Podobnie, większe udziały większości kluczowych grup demograficznych przewidują raczej mniej niż bardziej dynamiczną gospodarkę w 2050 roku.
Biali są nieco bardziej pesymistyczni niż czarni lub Latynosi w kwestii przyszłego zdrowia finansowego kraju: 57% białych w porównaniu z 48% czarnych i 43% Latynosów przewiduje słabszą gospodarkę w ciągu 30 lat.
Prawie połowa lub więcej z każdej grupy dochodowej przewiduje słabszą gospodarkę w ciągu najbliższych 30 lat. Jednakże Amerykanie z rodzin o wyższych dochodach są nieco bardziej skłonni niż osoby o niższych dochodach twierdzić, że gospodarka będzie lepsza w 2050 roku niż obecnie. Około czterech na dziesięciu dorosłych (43%) z dochodami rodzinnymi 75 000 dolarów lub wyższymi twierdzi, że gospodarka będzie silniejsza, pogląd ten podziela 35% osób zarabiających mniej.
Podziały partyjne w poglądach na temat przyszłości gospodarki są znaczące. Mniej więcej sześciu na dziesięciu Demokratów (58%) przewiduje słabszą gospodarkę w 2050 roku, podczas gdy jedna trzecia twierdzi, że będzie ona silniejsza. Z kolei Republikanie są podzieleni: 49% prognozuje pogorszenie gospodarki, ale 45% oczekuje poprawy warunków ekonomicznych w ciągu następnych 30 lat.
Społeczeństwo jest również pesymistyczne w kwestii przyszłego przebiegu długu narodowego. Około sześciu na dziesięciu (63%) twierdzi, że dług publiczny – całkowita kwota pieniędzy pożyczonych przez rząd federalny – wzrośnie, podczas gdy tylko 16% przewiduje jego zmniejszenie lub wyeliminowanie. Dwie osoby na dziesięć (21%) twierdzą, że pozostanie on względnie niezmieniony w stosunku do stanu obecnego.
Te przewidywania dotyczące rosnącego długu publicznego są zgodne z najnowszą historią. Według Biura Budżetowego Kongresu, przewiduje się, że dług federalny będący w posiadaniu społeczeństwa osiągnie 78% produktu krajowego brutto Stanów Zjednoczonych w 2019 roku – w porównaniu z 34% w 2000 roku.
Podobnie do prognoz dotyczących całej gospodarki, praktycznie każda kluczowa grupa demograficzna jest bardziej skłonna przewidywać, że dług publiczny wzrośnie, niż że się zmniejszy. Dorośli o wyższych i średnich dochodach częściej niż ci o niższych spodziewają się wzrostu długu: 67% Amerykanów z dochodami rodzinnymi w wysokości 30 000 dolarów lub więcej twierdzi, że dług wzrośnie do 2050 roku, w porównaniu z 55% osób z dochodami poniżej 30 000 dolarów. Biali również częściej niż czarni i Latynosi twierdzą, że dług publiczny wzrośnie (67% w porównaniu z 54% dla czarnych i Latynosów). Jednocześnie, praktycznie identyczny odsetek Republikanów (64%) i Demokratów (63%) przewiduje wzrost długu publicznego.
Wśród innych zagrożeń dla gospodarki amerykańskiej znajduje się poważny światowy kryzys energetyczny, o którym dwie trzecie społeczeństwa twierdzi, że na pewno (21%) lub prawdopodobnie (46%) wystąpi w ciągu najbliższych 30 lat. Podczas gdy znaczna większość wszystkich głównych grup demograficznych przewiduje wystąpienie globalnego kryzysu energetycznego, Latynosi i dorośli o niższych dochodach są szczególnie skłonni przewidzieć jego wystąpienie. Około trzy czwarte Latynosów (76%) i dorosłych o dochodach rodzinnych poniżej 30 000 dolarów (73%) spodziewa się poważnego kryzysu energetycznego w ciągu najbliższych 30 lat. Dla kontrastu, 64% białych i 60% osób o dochodach 75 000 USD lub więcej podziela ten pesymistyczny pogląd.
Różnice w tej kwestii między partiami politycznymi są szczególnie duże. Około trzech czwartych (76%) Demokratów, ale 55% Republikanów spodziewa się poważnego globalnego kryzysu energetycznego w ciągu najbliższych 30 lat.
Społeczeństwo przewiduje rosnące nierówności dochodów i rozszerzającą się klasę niższą
Około trzech czwartych wszystkich Amerykanów (73%) spodziewa się, że przepaść między bogatymi i biednymi wzrośnie w ciągu najbliższych 30 lat, co jest poglądem podzielanym przez duże większości w głównych grupach demograficznych i politycznych.
Różnice pomiędzy niektórymi grupami pojawiają się, ale różnią się tylko wielkości większości, a nie podstawowe przekonanie, że nierówność dochodów będzie rosnąć. Około trzech czwartych białych (77%), ale mniejsze większości czarnych (62%) i Latynosów (64%) spodziewają się wzrostu nierówności dochodowych do 2050 roku. Podobnie, około trzy czwarte osób, które uczęszczały do szkoły wyższej lub ją ukończyły (77%) twierdzi, że przepaść między bogatymi a biednymi zwiększy się, a pogląd ten podziela dwie trzecie osób z dyplomem szkoły średniej lub niższym wykształceniem. Mniej więcej równe udziały Republikanów i Demokratów oczekują wzrostu nierówności w dochodach (odpowiednio 71% i 75%).
Rosnąca przepaść między bogatymi a biednymi nie jest jedyną chmurą, jaką opinia publiczna widzi na horyzoncie ekonomicznym. Około sześciu na dziesięciu Amerykanów (62%) twierdzi, że do 2050 r. wzrośnie udział osób należących do klasy niższej. Jednocześnie nieco mniej niż połowa (46%) przewiduje, że względna wielkość klasy średniej zmniejszy się, podczas gdy 28% twierdzi, że się powiększy, a mniej więcej tyle samo (26%) twierdzi, że nie ulegnie zmianie.
Amerykanie są mniej pewni przyszłych zmian w udziale Amerykanów w klasie wyższej. Przeważają oczekiwania, że klasa wyższa pozostanie mniej więcej na tym samym relatywnym poziomie, co obecnie – takiego zdania jest 44% społeczeństwa. Większy odsetek przewiduje, że odsetek Amerykanów w klasie wyższej wzrośnie, niż twierdzi, że się zmniejszy (33% vs. 22%).
Rasa i dochód rodziny są ściśle związane z tymi poglądami. Biali są znacznie bardziej skłonni niż czarni przewidywać, że względna wielkość klasy niższej wzrośnie (66% vs. 50%), a klasa średnia skurczy się (50% vs. 34%). Biali są mniej skłonni niż czarni twierdzić, że klasa wyższa będzie się powiększać (30% vs. 43%). Poglądy Latynosów na przyszłość klasy niższej są podobne do poglądów białych i czarnych, ale w postrzeganiu przyszłej względnej wielkości klasy średniej i wyższej Latynosi są bliżsi czarnym (38% twierdzi, że klasa średnia zmniejszy się; 39% przewiduje, że klasa wyższa wzrośnie).
Niezależnie od kategorii dochodów, większość Amerykanów przewiduje, że wielkość klasy niższej zwiększy się jako udział w całej populacji. Jednak ci, którzy znajdują się bliżej szczytu drabiny dochodów, są nieco bardziej skłonni przewidywać wzrost liczebności klasy niższej niż ci, którzy znajdują się bliżej dołu. Dwie trzecie (67%) Amerykanów o rocznych dochodach rodzinnych wynoszących 75 000 dolarów lub więcej twierdzi, że klasa niższa będzie się rozrastać, pogląd ten podziela 57% osób o dochodach 30 000 dolarów lub niższych. Wyżej zarabiający są również bardziej skłonni niż osoby o niższych dochodach rodzinnych twierdzić, że względna wielkość klasy średniej będzie się kurczyć (51% w porównaniu do 40%). Jednocześnie Amerykanie z dochodem rodzinnym 75 000 dolarów lub wyższym są mniej skłonni niż ci z rocznym dochodem rodzinnym poniżej 30 000 dolarów oczekiwać, że większa część Amerykanów będzie należeć do klasy wyższej w 2050 roku (29% vs. 41%).
Różnice partyjne w tych kwestiach są stosunkowo niewielkie. Demokraci są nieco bardziej skłonni niż Republikanie twierdzić, że udział Amerykanów w klasie niższej wzrośnie (65% vs. 59%), a klasa średnia skurczy się (50% vs. 42%). Około jedna trzecia obu partii przewiduje, że względna wielkość klasy wyższej wzrośnie.
Różne poglądy na temat przyszłości stosunków rasowych, ale pewne znaki nadziei
Publiczność jest niepewna, czy dzisiejszy niespokojny stan stosunków rasowych będzie nadal cechą amerykańskiego życia w 2050 roku. Mniej więcej połowa (51%) twierdzi, że stosunki rasowe poprawią się w ciągu następnych 30 lat, ale 40% przewiduje, że się pogorszą.
W przeciwieństwie do dużych różnic, które charakteryzują poglądy czarnych i białych na wiele pytań związanych z rasą, podział rasowy w tej kwestii jest węższy. Nieznaczna większość białych (54%) przewiduje, że stosunki rasowe poprawią się w ciągu następnych 30 lat, podczas gdy 39% twierdzi, że się pogorszą. Czarni są podzieleni po połowie: 43% przewiduje poprawę stosunków między rasami i taki sam odsetek przewiduje, że będą one gorsze. Latynosi również dzielą się mniej więcej po równo, z 45% oczekującymi poprawy stosunków i 42% twierdzącymi, że się one pogorszą.
Optymizm co do przyszłości stosunków rasowych jest ściśle związany z poziomem wykształcenia. Sześciu na dziesięciu dorosłych z dyplomem licencjata lub wyższym przewiduje, że stosunki rasowe ulegną poprawie. Dla kontrastu, 47% osób z niższym wykształceniem ma nadzieję co do przyszłości stosunków rasowych.
Inne wyniki sugerują, że opinia publiczna uważa, iż bariery, które zablokowały niektórym grupom pozycję lidera w polityce, mogą ustąpić w przyszłości. Prawie dziewięć na dziesięć osób (87%) przewiduje, że do 2050 roku kobieta zostanie wybrana na prezydenta USA (30% twierdzi, że stanie się to na pewno; 56% twierdzi, że prawdopodobnie tak się stanie). A około dwie trzecie (65%) spodziewa się, że osoba pochodzenia latynoskiego stanie na czele kraju w ciągu najbliższych 30 lat (13% zdecydowanie; 53% prawdopodobnie).
Oczekiwania dotyczące kobiety-prezydenta są szeroko podzielane. Osiem na dziesięć lub więcej mężczyzn i kobiet, białych, czarnych i Latynosów, a także Republikanów i Demokratów przewiduje, że do 2050 roku w Białym Domu zasiądzie kobieta. Mniej więcej dwie trzecie białych (67%) i Latynosów (65%) oraz 55% czarnych twierdzi, że Latynos zostanie prezydentem; Latynosi (23%) są bardziej skłonni niż biali (11%) i czarni (7%) powiedzieć, że na pewno tak się stanie.
Niewielu Amerykanów przewiduje wyższy standard życia dla rodzin, starszych dorosłych lub dzieci w 2050 roku
Gdy Amerykanie przewidują, jakie będą warunki ekonomiczne przeciętnej rodziny w 2050 roku, robią to z większą obawą niż nadzieją. Ponad cztery na dziesięć osób (44%) przewiduje, że standard życia przeciętnej rodziny pogorszy się w ciągu najbliższych 30 lat, co stanowi mniej więcej dwukrotność odsetka tych, którzy spodziewają się, że w 2050 roku rodziny będą żyły lepiej niż obecnie. Około jedna trzecia (35%) nie przewiduje żadnych realnych zmian.
Kobiety są nieco bardziej skłonne niż mężczyźni sądzić, że przeciętny standard życia rodziny pogorszy się w ciągu najbliższych 30 lat. Około 47% kobiet jest pesymistycznie nastawionych do ekonomicznej przyszłości rodzin, podczas gdy tylko 16% jest optymistycznie nastawionych. Dla kontrastu, 42% mężczyzn spodziewa się, że standard życia typowej rodziny będzie gorszy, podczas gdy jedna czwarta twierdzi, że się poprawi.
Podczas gdy stosunkowo niewielu Amerykanów przewiduje lepszy standard życia dla rodzin, mniejszości są nieco bardziej skłonne do optymizmu niż biali. Około jedna czwarta czarnych (25%) i Latynosów (24%) twierdzi, że standard życia przeciętnej rodziny będzie wyższy w 2050 roku niż obecnie, w porównaniu z 17% białych. I podczas gdy prawie połowa białych przewiduje pogorszenie sytuacji rodzin, tylko jedna trzecia Latynosów (35%) jest równie pesymistyczna.
Gdy młodsi dorośli patrzą w przyszłość do roku 2050, są bardziej skłonni niż ich starsi koledzy widzieć jaśniejszą przyszłość dla amerykańskich rodzin. Około trzech na dziesięciu (28%) dorosłych w wieku od 18 do 29 lat i 19% tych w wieku 30 lat i starszych twierdzi, że standard życia przeciętnej rodziny poprawi się w ciągu najbliższych trzech dekad. Mimo to około jedna trzecia (36%) osób w wieku od 18 do 29 lat przewiduje cięższe czasy dla rodzin w porównaniu z 46% osób w wieku 30 lat i starszych.
Publiczność jest również szeroko pesymistyczna w kwestii ekonomicznych losów starszych Amerykanów w ciągu najbliższych 30 lat. Większość 57% twierdzi, że osoby dorosłe w wieku 65 lat i starsze będą miały gorszy standard życia w 2050 roku niż obecnie. Opinia publiczna jest nieco mniej negatywnie nastawiona do ekonomicznych perspektyw dzieci; połowa twierdzi, że dzieci będą miały gorszy standard życia za 30 lat niż obecnie, podczas gdy 42% przewiduje, że ich standard życia ulegnie poprawie.
Jeśli chodzi o przyszłe perspektywy ekonomiczne starszych dorosłych, młodzi dorośli i osoby w wieku 65 lat i starsze są bardziej optymistyczni niż ich koledzy w średnim wieku: 44% osób w wieku od 18 do 29 lat i 40% osób w wieku 65 lat i starszych twierdzi, że starsi dorośli będą mieli lepszy standard życia za 30 lat od teraz, w porównaniu z 31% osób w wieku od 30 do 49 lat i 27% osób w wieku od 50 do 64 lat.
Społeczeństwo widzi przynajmniej jeden jasny punkt w przyszłości dla starszych Amerykanów. Około sześciu na dziesięciu (59%) oczekuje, że do 2050 roku na pewno lub prawdopodobnie zostanie znalezione lekarstwo na chorobę Alzheimera. Dorośli w wieku 65 lat i starsi należą do największych optymistów w tej kwestii: 70% spodziewa się leku na Alzheimera w ciągu najbliższych 30 lat. Dla porównania, około połowa (53%) osób w wieku poniżej 30 lat przewiduje taki przełom.
Społeczeństwo jest jednak szeroko pesymistyczne co do trajektorii kosztów opieki zdrowotnej w ciągu najbliższych 30 lat. Prawie sześć na dziesięć osób (58%) przewiduje, że w 2050 r. opieka zdrowotna będzie mniej przystępna niż obecnie, co jest poglądem podzielanym przez większość grup demograficznych.
.