Zo ziet de vagina van een dolfijn eruit

Brennan is bekend bij biologen om haar werk over seksuele conflicten bij eenden, en op het internet om haar high-speed video’s van eenden erectie. Ik ken Brennan al jaren – de wereld van biologen die de evolutie van penissen bestuderen is verdomd klein. Op zoek naar Brennans expertise in het onderzoeken van complexe, driedimensionale modellen van vagina’s, reisde Dara Orbach, afgestudeerd aan Texas A8985>M, helemaal naar Massachusetts met een krat bevroren dolfijnonderdelen. Ik ging mee om te helpen met het rommelige, rommelige werk dat volgde.

Orbach probeert uit te vinden hoe vrouwelijke dolfijnen bepalen welke mannetjes vader worden van hun baby’s.

Net als mensen paren de vrouwtjes bij veel dolfijnsoorten het hele jaar door. Maar de oceaan is groot, wat betekent dat het voor mannetjes niet gemakkelijk is om vrouwtjes te vinden terwijl ze in het vruchtbare deel van hun cyclus zitten. Dus als ze er een vinden, hebben de mannetjes de neiging om in groepen te paren. Als het op sex aankomt, zijn mannelijke dolfijnen een soort klootzakken.

Dolfijnen gebruiken een aantal verschillende gang bang strategieën om een kans op vaderschap te krijgen. Bij tuimelaars kunnen twee of drie mannetjes een alliantie vormen om een paar weken op een vrouwtje te jagen, haar dicht bij zich te houden, en weg van andere potentiële partners. Donkere dolfijnen hebben een meer vrije stijl: vier of vijf mannetjes jagen achter een vruchtbaar vrouwtje aan, waarbij elk mannetje probeert dichtbij genoeg te komen om zijn penis in haar vagina te rammen tijdens een 5-seconden durende schtup-and-run – het is pure competitie, zowel voor het aantal keren dat een mannetje dichtbij genoeg komt om te copuleren als voor de hoeveelheid sperma die hij elke keer in een vrouwtje kan achterlaten.

Mannelijke dolfijnen in de wateren rond Mauritius wedijveren om te paren. Video door David Stone

Vrouwelijke dolfijnen kunnen proberen de paren te vermijden. Ze kunnen proberen de mannetjes te overzwemmen; ze kunnen ze met hun staart op het hoofd slaan; of ze kunnen zich op hun rug rollen aan het wateroppervlak, waardoor hun lieveheersbeestjes in de lucht en buiten bereik komen. Maar het is een beperkt menu om te kiezen wie de vader zal worden van de volgende baby dolfijn. Orbach probeert uit te vinden of vrouwelijke dolfijnen, net als vrouwelijke eenden, tijdens het vrijen ook een voorkeur kunnen uitoefenen voor een bepaald mannetje.

Vrouwelijke eenden slagen in deze prestatie met een gedraaid, complex vaginaal kanaal dat ongewenste mannelijke aandacht – en sperma – kan afleiden naar blinde steegjes ver van hun eitjes. En biologen wisten al dat dolfijnen vagina’s, wanneer geopend in dissectie, een reeks van gespierde flappen en richels bevatten. Wat we niet wisten was hoe die flappen en ribbels in drie dimensies waren gerangschikt. Er was eigenlijk maar één manier om daar achter te komen. En daar kwam een hoop siliconen bij kijken, samen met een aantal vagina’s van dolfijnen.

Geslachtsorganen van vrouwelijke Groenlandse walvis. Alexander Meek, 1918

We begonnen met het opzetten van frames om de vaginale tractaten in op te hangen zodra ze gevuld waren, gewogen met alles wat maar enigszins zwaar was dat we konden vinden in de laboratoriumruimte. (Daarom zie je een grote moersleutel in de film hierboven.)

We stopten een cilinder siliconen en uithardingsmiddel in een kitpistool, en knepen het goedje in het open einde van elke vagina. Het gieten ging met twee personen: de een duwde het siliconenmengsel uit het pistool, terwijl de ander de buitenwanden van de vagina masseerde en het gietmateriaal in alle holtes en plooien kreeg. Toen de vagina helemaal vol was, duwden we een houten ijslollystokje door het midden van het siliconenmengsel om de mal te ondersteunen als we hem er weer uithaalden, en lieten hem in het frame hangen om uit te harden.

Na ongeveer 40 minuten was het siliconenmengsel uitgehard. Nu kwam de grootste uitdaging: het verwijderen van het gips uit de vagina zonder het weefsel te beschadigen. We konden het niet zomaar losknippen: dolfijn weefsel is moeilijk te verkrijgen, en Orbach moest redden wat ze had voor andere delen van haar onderzoek. We knepen, en trokken, en pelden, en knepen, en draaiden het weefsel voorzichtig tot het gips vrij kwam.

We waren verbaasd over de resultaten. Wat lijkt op semi-willekeurige spierflappen in een doorgesneden en afgeplatte vagina, is in feite het raamwerk rond een prachtige spiraalvormige ruimte. Dit is niet je standaard zoogdierbuis.

Wat betekenen de spiralen voor dolfijnseks? Zullen ze vrouwelijke dolfijnen laten bepalen waar een penis heen gaat, zoals een eendenvagina dat doet? Dat zullen we pas weten als Orbach haar analyse heeft gemaakt. We zullen haar onderzoek in de gaten houden om meer te weten te komen.

Afbeeldingen: Groenlandse walvis van Meek 1918; dolfijn vagina gegoten van Diane Kelly

Top video: Patricia Brennan, onderzoeksassistent Teri Orr, en Dara Orbach maken afgietsels van dolfijnenvagina’s. Zoals één. Video: D. Kelly, Chris Person. Video van dolfijnen die paren door David Stone from Vimeo

Contact de auteur op [email protected].