Will Ferrell

Bekend om zijn manische sterrenrollen en show-stealing cameos die duidelijk zijn buitengewone talent in het creëren van memorabele geestige prestaties laten zien, heeft Will Ferrell zich echt onderscheiden als een van de meest gevierde komische acteurs die Hollywood ooit heeft gehad. Will Ferrell, geboren op 16 juli 1967 in Irvine, Californië als zoon van Lee en Kay Ferrell, groeide op als een grote komedie-fan en ontdekte voor het eerst de opwinding van het optreden toen hij zijn schoolgenoten van de Irvine University High School met succes vermaakte met verschillende vermomde stemmen in de dagelijkse ochtendmededelingen via het publieke omroepsysteem. Toch kwam de wens om komiek te worden niet echt in hem op omdat hij op dat moment meer geïnteresseerd was om sportverslaggever te worden, wat hem ertoe bracht om sportinformatie te gaan studeren aan de University of Southern California na zijn afstuderen op de middelbare school in 1986. Na het behalen van zijn diploma enkele jaren later, verdiende Will met plezier een job als sportverslaggever voor een wekelijkse kabel show, maar realiseerde zich al snel dat het beroep niet was wat hij echt wilde en richtte vervolgens zijn aandacht op komisch acteren. Hij slaagde er niet in zijn nieuwe carrière te laten bloeien door enkele optredens in comedyclubs en koffiehuizen op hogescholen, waarna hij zich in 1991 inschreef voor improvisatiecomedielessen van The Groundlings, waar hij uiteindelijk werd opgenomen in de groep naast Chris Kattan, Ana Gasteyer, plus Cheri Oteri. Het was tijdens zijn tijd bij deze groep dat hij hoorde over een open auditie voor een nieuw fris gezicht in het seizoen 1995-1996 van “Saturday Night Live” (1975) en besloot om het te proberen toen het naar Los Angeles kwam. Will slaagde erin indruk te maken op de producers van de show, die hem vervolgens in de show plaatsten. Geleidelijk groeide hij uit tot een wijdverspreide bekendheid door zijn voortreffelijke imitaties van fictieve personages of echte personen, met als bekendste voorbeeld die van de Amerikaanse president George W. Bush, naast zijn versies van Neil Diamond, Harry Caray en Alex Trebek. In navolging van zijn voormalige collega’s van SNL, zoals Bill Murray en Eddie Murphy, die zich aan andere projecten waagden nadat hun carrière van de grond was gekomen, maakte hij vol vertrouwen de overstap naar het witte doek, met optredens in “Men Seeking Women” (1997), “A Night at the Roxbury” (1998) en “Dick” (1999), terwijl hij ook kort maar indrukwekkend optrad als Mustafa in de afleveringen van “Austin Powers” (1997 en 1999). Rond de millenniumwisseling trouwde Will in augustus 2000 gelukkig met zijn Zweedse liefje, Viveca Paulin, voordat hij verder Hollywood in trok en succes oogstte met zijn films “Jay and Silent Bob Strike Back” en “Zoolander” uit 2001, die allebei goed scoorden in de box-office. In datzelfde jaar ontving hij een prachtige Emmy nominatie in de categorie “Outstanding Individual Performance in a Variety or Music Program” voor zijn optreden in één van de SNL afleveringen met presentator Alec Baldwin, maar dit resultaat kon blijkbaar niet voorkomen dat hij vastbesloten was de show het jaar daarop te verlaten. Hij concentreerde zich volledig op films en bewees dat hij geen verkeerde beslissing had genomen, aangezien zijn beide films uit 2003, namelijk “Old School” en “Elf”, fantastische commerciële resultaten boekten in de bioscopen. Door deze twee films, met name “Elf”, die wereldwijd meer dan 220 miljoen dollar opbracht en ook positieve kritieken van de critici kreeg, steeg hij naar internationale erkenning. Will werd toen opgenomen als een van de Frat Pack leden samen met Jack Black, Ben Stiller, Vince Vaughn, en Owen broers. Hij verwelkomde zijn eerste zoon, Magnus Paulin, op 7 maart 2004 en zette daarna zijn carrière voort met rollen in “Anchorman” (2004), “Bewitched” (2005) en “The Producers” (2005); deze laatste was een perfect middel om hem de nominatie voor beste bijrol te bezorgen bij de Golden Globe Awards in 2006. Het jaar waarin hij deze nominatie kreeg, betekende ook de release van nog twee films waarin hij de hoofdrol speelde, namelijk “Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby” en “Stranger Than Fiction”. Tot grote vreugde van Will deed “Talladega Nights” het geweldig aan de kassa’s met een opbrengst van bijna 163 miljoen dollar over de hele wereld, terwijl “Fiction” positieve kritieken kreeg van de meeste critici. De vreugde werd aan het eind van het jaar compleet toen zijn tweede kind Mattias Ferrell op 30 december 2006 ter wereld kwam. Bovendien bleek de HFPA zijn prestaties in laatstgenoemde flick opnieuw te erkennen, zodat hij in 2007 voor de tweede keer een Golden Globes-nominatie voor Beste Acteur in een Film – Musical of Komedie in de wacht sleepte. Met al deze successen in zijn zak, gleed hij soepel over zijn pad om een handvol stints te krijgen in de rest van de jaren 2000, onder andere in “Semi-Pro” (2008), “Step Brothers” (2008), en “Land of the Lost” (2009), tussen het dienen als producent naast Adam McKay in zowel “King Dork” (2008) als “Stepfather” (2009) voor Paramount Vantage.