Rafaël maakte deel uit van de heilige drie-eenheid van de Hoog-Renaissance, samen met Leonardo en Michelangelo twee andere namen die u wellicht ook kent. Maar wie was Rafaël? En waar staat hij om bekend?
Vaticaanstad staat bekend om zijn bezit van de meest onbetaalbare kunstwerken ter wereld. Italiaanse meesters schilderden unieke stukken die de geschiedenis zijn ingegaan als de beste aller tijden. Een opmerkelijke meester was Rafaël, beroemd om zijn vaardigheid en gratie in schilderen, tekenen en architectuur. Maar wie is Rafaël?
Early Life of Raphael
Rafaël werd geboren in Urbino, Italië, op 6 april 1483. Zijn volledige naam is Raffaello Sanzio da Urbino, maar hij is bekend onder de naam Rafaël. Zijn vader, Giovanni Santi, was hofschilder en liet Rafaël voor het eerst kennismaken met de schilderkunst, en met de sociale vaardigheden en literatuur die hem in staat stelden op te klimmen in de hogere kringen, waardoor hij opdrachten kreeg. In 1494, toen Rafaël nog maar 11 jaar oud was, stierf zijn vader, Rafaël achterlatend met de ontmoedigende taak het atelier van zijn vader te leiden. Met zijn natuurtalent en eerdere begeleiding van zijn Giovanni, overtrof Rafaël al snel het succes van zijn vader en werd hij beschouwd als een van de beste schilders van de stad. Als tiener kreeg hij zelfs de opdracht om de kerk van San Nicola in het naburige stadje Castello te schilderen. In zijn latere tienerjaren had Rafaël het voorrecht om in de regio Umbrië in Italië les te krijgen van meesterschilder Perugino. Hij was vier jaar lang, van 1500 tot 1504, in de leer bij Perugino en deed praktische ervaring en kennis van het vak op. In deze periode ontwikkelde Rafaël zijn eigen, unieke schilderstijl, zoals te zien is in zijn religieuze werken, zoals de Mond Crucifixion, De Drie Gratiën en De Droom van de Ridders.
Carrière van Rafaël
Rafaël stond bekend als een meer verfijnde schilder en persoon, vergeleken met zijn tijdgenoten zoals Michelangelo. Waar Michelangelo’s bruuskheid problemen veroorzaakte, wist Rafaël zich gemakkelijk in de hogere kringen van de hofmaatschappij te bewegen. Hoewel hij niet hetzelfde inventieve intellect bezat als Michelangelo, was zijn schilderkunst verfijnder en gracieuzer, waarbij hij de klassieke stijl vermengde met invloeden van de eigentijdse chic van die tijd. Zijn bekendste schilderijen gaan de geschiedenisboeken in als enkele van de beste meesterwerken uit de renaissancetijd. Hij staat bekend als een van de drie grote meesters van het Renaissance tijdperk, met als andere meesters Michelangelo en Leonardo da Vinci. Het was door deze mannen, zijn rivalen of tijdgenoten, dat Rafaël vervolgens werd beïnvloed. Nadat hij in 1504 bij Perugino in de leer was gegaan, verhuisde hij naar Florence, waar hij de werken van Bartolommeo, Da Vinci en Michelangelo zag, en ontdekte hij het nieuwe niveau van diepte en compositie dat zij in hun werken toepasten. Door de details van zijn tijdgenoten nauwkeurig te bestuderen, slaagde Rafaël erin een persoonlijke stijl te ontwikkelen die nog ingewikkelder en expressiever was dan in zijn vroegere schilderijen.
Van 1504 – 1507 maakte Rafaël een serie “Madonna’s”, waar hij het meest bekend om is. Rafaëls experimenten met dit thema bereikten in 1507 hun hoogtepunt met zijn schilderij La belle jardiniere, ook bekend als Madonna met kind en de heilige Johannes de Doper. Hoewel het een van zijn grootste prestaties was en beschouwd werd als een van zijn sterkste werken uit zijn florentijnse fase, was Rafaël niet in staat het schilderij af te maken voordat hij naar Rome vertrok. Het werd later afgemaakt door Ridolfo del Ghirlandaio. In datzelfde jaar maakte Rafaël in Florence zijn meest ambitieuze werk, de Graflegging, die aansloot bij de ideeën die Michelangelo kort daarvoor had verwoord in zijn Slag bij Cascina.
De zalen van Rafaël
Rafaël heeft een reeks meesterwerken die over de hele wereld beroemd zijn. Met unieke stukken verspreid over de plafonds en binnenmuren van beroemde gebouwen, niet alleen ingelijst en opgehangen. Een van de meest opmerkelijke meesterwerken zijn de Kamers van Rafaël, die in het Paleis van het Vaticaan liggen. De vier kamers zijn ontworpen door Rafaël, met in elke kamer onthutsende fresco’s, geschilderd door meesters als Michelangelo en Leonardo da Vinci, maar ook door Rafaël zelf. Deze ontstonden na zijn verhuizing naar Rome in 1508 en werden in opdracht gemaakt onder het beschermheerschap van paus Julius II. Van 1509-1511 werkte Rafaël aan wat een van de meest gewaardeerde frescocycli van de Italiaanse hoogrenaissance zou worden. In de reeks fresco’s gaf Rafaël uitdrukking aan de humanistische filosofie die hij als jongen aan het hof van Urbino had geleerd.
De kamers bestaan uit de kamer van Constantijn, Heliodorus, Segnatura, Vuur in de Borgo- bekend als de Stanze van Rafaël. Hij kreeg de opdracht de privévertrekken van paus Julius II te decoreren toen hij nog betrekkelijk jong en onbekend was, slechts 25 jaar oud. Het project nam het grootste deel van Rafaëls carrière in beslag en was bijna voltooid toen hij in 1520 overleed. Daarom had Rafaël in de loop van zijn leven veel andere projecten en gaf hij dit project meestal door aan zijn leerlingen. Slechts twee zalen werden volledig door hem gemaakt, terwijl de andere zalen een compilatie waren van zowel zijn kunstwerken als die van zijn leerlingen.
Hopelijk heeft dit artikel u iets meer verteld over Rafaël en waarom zijn naam vandaag de dag nog steeds herinnerd wordt. Om zijn werken in levende lijve te zien, raden wij u aan onze Privé Tour door het Vaticaan te boeken, waarbij u uw eigen privégids heeft!