Hoe we onze realiteit definiëren, is hoe we onze realiteit gaan ervaren.
Einstein zei: “Alles is energie en dat is alles wat er is. Pas de frequentie aan van de werkelijkheid die je wilt en je kunt niet anders dan die werkelijkheid krijgen. Het kan niet anders. Dit is geen filosofie. Dit is natuurkunde.”
Dus eigenlijk, frequentie eerst.
Onze energetische frequentie is van nature vreugdevol en expansief, maar we haken zelden aan bij die staat omdat we onze gewoonte om over dingen te denken onze natuurlijke frequentie naar beneden laten halen. Dus blijven we steken op lagere energieniveaus en vergeten we dat we deze krachtige positieve natuurkrachten zijn.
Dus als we beginnen in te zien dat de causale aard van onze realiteit wordt gegenereerd door waar we het grootste deel van onze tijd frequentiegewijs doorbrengen – kunnen we eraan werken om dat te veranderen.
Lach meer. Wees aardiger. Adem. Accepteer. Geef je over.
Stop met jezelf de schuld te geven. Ontspan je. Geniet. Lach.
Iedere keer dat je de Brain Drain Train wilt nemen en urenlang wilt obsederen over iets wat je hebt gedaan (of niet hebt gedaan), wat als je er in plaats daarvan gewoon voor zou kiezen om het los te laten.
Deze handelingen veranderen onmiddellijk onze frequentie. Ze verplaatsen ons van energie van weerstand en angst en zorgen naar vertrouwen en acceptatie en liefde.
Wanneer Einstein het heeft over het afstemmen van de frequentie bedoelt hij dat alles wat we verlangen een frequentie setpoint heeft. We denken er niet in die termen over na, maar alle wezens – alle dingen in het universum – vibreren op een bepaald niveau.
Dat doe je dagelijks. Soms word je boos en soms voel je je verveeld. Deze trillingsfrequenties zijn heel anders dan wanneer je extatisch bent of wanneer je in vreugde verkeert.
Ik suggereer overigens niet – dat wanneer we iets voelen dat tegengesteld is aan geluk, dat we het niet zouden moeten voelen. Het is juist het tegenovergestelde. De wetenschap heeft ook aangetoond dat een groot gevoel zich door ons lichaam verplaatst en binnen 90 seconden wordt losgelaten. Dus wanneer ons iets overkomt dat ons triggert, is het aanvankelijke tumult van emotie binnen een minuut of twee voorbij en verdwenen. Dus voel het en spoel het door.
Maar in plaats daarvan houden we het dagenlang vast . . in ons hoofd. We bellen onze vrienden op en klagen. We klagen bij onze ouders. We raken van streek over iets wat er helemaal niets mee te maken heeft, wat ons vervolgens weer aan het denken zet over iets wat een week (of een jaar) geleden is gebeurd. We blijven steken in denkpatronen over iets en regenereren vervolgens de negatieve associaties ermee.
Dit is het soort frequentie waaraan we willen werken om die te veranderen. En het is mogelijk.
Het vereist bewustzijn en een beetje werk om niet in het konijnenhol verzwolgen te raken, maar met geduld en doorzettingsvermogen zul je er beter in worden.
Je kunt de geest kalmeren die zulke turbulentie in ons hart creëert. Want zijn het niet onze gedachten over dingen die ons van streek maken en niet het eigenlijke ding?
Werk dus eerst aan de frequentie en observeer hoe dingen langzaam beginnen te verschuiven in relatie daarmee. Relaties, kansen, gesprekken, mogelijkheden, informatie. Je eigenlijke leven zelf.
Je begint te beseffen dat je wel degelijk zeggenschap hebt over je eigen leven. Als je je eigen frequentie begint te beheren, zul je ophouden te verwachten dat die (en je geluk) door anderen wordt vervuld. En dat wordt op zichzelf al een meer bevrijdende frequentie. We laten verwachtingen en eisen los.
Het enige wat je ongelukkig maakt zijn je eigen gedachten. Verander ze.
Wanneer je dat doet, zul je zien dat jouw frequentie – en jouw wereld – ook zal veranderen.