Brent’s Story
Ik groeide op met een hekel aan God en de kerk. Mijn vader was voorganger van een kleine kerk in Colorado en mijn moeder mishandelde mijn broer en mij extreem (meestal lichamelijk, maar ook geestelijk). Ik heb nooit begrepen hoe iemand op zondagmorgen de Heer kon loven en zich dan op maandag om kon draaien en zijn kinderen kon slaan (allemaal in de naam van Jezus).
Van Colorado verhuisden we naar Californië waar ik werd ingeschreven op een particuliere christelijke school waar mijn beide ouders werkten. Ik werd voortdurend gepest door dezelfde mensen die Christelijke karakter van de maand prijzen kregen en als “lichtpuntjes op de campus” werden beschouwd en daar kwam nog bij dat mijn voorgangers mij voortdurend naar beneden haalden en nooit ophieven, zelfs niet als ik om hulp ging smeken. Ze zeiden dingen als, “misschien als je meer naar de kerk kwam, dan had je deze problemen niet” of “misschien ben je niet geknipt om hier te zijn”…Onnodig te zeggen dat ik de kerk haatte.
Door het pesten werd ik tegen de tijd dat ik in groep 8 zat erg suïcidaal, en deed zelfs een poging om zelfmoord te plegen. Toen dat niet werkte, nam ik mijn toevlucht tot drugs en tegen de tijd dat ik 14 was, had ik een ernstige drugsverslaving ontwikkeld, waar ik 10 jaar mee doorging.
Toen ontmoette ik mijn vrouw, die veel te goed voor me was, en ik begon Gods liefde voor mij te zien, maar omdat ik nog steeds verslaafd was aan drugs, kon ik dat niet accepteren, en dat wilde ik ook niet.
Ik ging naar de kerk, hoorde dezelfde preken die ik al 1000 keer had gehoord, maar was nog steeds niet ontroerd. Ik probeerde zelfs manieren te vinden om te bewijzen dat er geen God was. Dus ik las de Bijbel op zoek naar tegenstrijdigheden, ik luisterde naar preken alleen om er de fouten in te vinden. Ik loog tegen mezelf. Dus ging ik niet meer en sloot God twee jaar lang volledig buiten.
Toen werd mijn dochter geboren, en mijn hele leven veranderde. Nadat ik bijna mijn vrouw tijdens de bevalling had verloren, herinnerde ik me dat ik God bad en vroeg of Hij echt was en of Hij van me hield, om mijn vrouw en dochter te redden, en dat deed Hij.
Om die reden overtuigde mijn vrouw me uiteindelijk om naar de kerk te gaan, en ik ging, maar ik liep door die deur met twijfels en schaamte. Maar op het moment dat ik binnenkwam, voelde ik iets wat ik nog nooit eerder had gevoeld, het was Gods geschenk en overweldigende genade. Ik zat in de kerkbanken en huilde en huilde terwijl ik luisterde naar de aanbiddingsleider die sprak over de zwaarte van Christus’ liefde aan het kruis. Toen ging pastor Preston verder met te spreken over hoe God zo waanzinnig verliefd op ons is, ongeacht wie we zijn of wat we gedaan hebben, en hoe Hij voor ons van plaats verwisselde aan dat kruis, en ik voelde liefde zoals ik nog nooit eerder had gevoeld… en de rest is geschiedenis! Ik wijdde mijn leven opnieuw, legde de drugs neer, pakte mijn bijbel op, en ben sindsdien smoorverliefd op God!