“Maar wie zegt gij, dat Ik ben?” Matteüs 16:13
De beste vriend van mijn oudste zoon bleef onlangs bij ons overnachten. Na een lange, leuke avond, was het tijd voor iedereen om naar bed te gaan. Zoals gewoonlijk bad ik met alle jongens voordat de lichten uitgingen. Normaal gesproken is dat niet erg, maar deze keer hadden we een gast en hij was Joods, dus ik stond hem toe om eerst te bidden. Hij zei alles in het Hebreeuws (wat ik erg cool vond), en hoewel ik niet begreep wat hij zei, hoorde ik hem wel de naam Adonai gebruiken.
We spraken even over Adonai en Jezus en hoe er meerdere namen voor God zijn, zoals Jehovah.
“Wat is Jehovah?” vroeg hij. Dat verwarde me. Waarom kende hij de naam Jehova niet? Hij is toch Joods, dacht ik. Ik gaf hem al snel wat respijt, want wat bleek: mensen hebben in de loop van de geschiedenis Gods naam een paar keer veranderd. Het hing allemaal af van wanneer en waar je geboren was.
Laten we een stap terug doen in de tijd en herontdekken wat Gods echte namen zijn geweest, hoe ze zijn veranderd, en hoe we Hem zouden moeten noemen.
Toen God Zich aan Mozes openbaarde bij de brandende braamstruik en hem vertelde de Hebreeën te redden in Exodus 3, antwoordde Mozes,
“Voorwaar, wanneer ik tot de kinderen Israëls kom en tot hen zeg: ‘De God uwer vaderen heeft mij tot u gezonden’, en zij tot mij zeggen: ‘Hoe is Zijn naam?Wat zal Ik tot hen zeggen?””
Velen stellen deze vraag al jaren en jaren.
God antwoordt Mozes aanvankelijk door te verklaren: “IK BEN WIE IK BEN…Aldus zult gij tot de kinderen Israëls zeggen: ‘IK BEN heb Mij tot u gezonden,'” Voor hedendaagse lezers is dit vaak onze eerste aanwijzing van hoe God persoonlijk naar Zichzelf verwijst. Maar er is een oudere naam die veel Hebreeërs toen al kenden.
Lang voor Mozes noemden de Hebreeërs God al “Jahweh” vanaf de tijd van de zondvloed van Noach en bleven dat doen in de stam van Levi, waartoe Mozes behoorde. Zelfs de naam van Mozes’ moeder was gebaseerd op de naam Jahweh. Deze naam kan al dan niet een directe betekenis hebben gehad en was gewoon een manier om te verwijzen naar een heilig wezen.
Niettemin werd de naam Jahweh uiteindelijk veel te persoonlijk geacht om te gebruiken voor de Schepper van het universum. Dus, nadat de Israëlieten terugkeerden uit de ballingschap in Babylon, besloten zij de naam te veranderen. Afhankelijk van waar je toen woonde, noemde je God misschien “Adonai” of “Elohim.”
Adonai
Adonai is de meervoudsvorm van Adon dat “Heer, heer, eigenaar, meester of vader” betekent. In de Tenach kan Adon echter verwijzen naar zowel mensen, engelen, of de God van Israël. Maar omdat we het over God hebben, wordt naar Hem verwezen in meervoudsvorm (krijgt iemand hier naast mij een hint van de Drie-eenheid?). En omdat Adonai meervoud is, kan de naam het best worden vertaald met een zware nadruk op Gods majesteit en soevereiniteit.
Toen de Grieken later de Hebreeuwse geschriften vertaalden in de Septuagint, vervingen zij Adonai door Kyrios, wat “Heer” betekent.”
Van ongeveer de zesde tot de tiende eeuw begon een groep vertalers, de Masoretes genaamd, met het reproduceren van de Tenach, de Hebreeuwse Bijbel. Het was deze groep die besloot de klinkers in Jahwe te laten vallen (omdat het te heilig is om uit te spreken) en gewoon JHWH te zeggen.
Niemand kan een woord uitspreken dat alleen medeklinkers bevat, en ze wilden niet het risico lopen per ongeluk Jahweh te zeggen, dus noemden ze God gewoon Adonai, wat “mijn Heer” betekent, om mee te spreken. De Joodse gemeenschap gebruikt Adonai tot op de dag van vandaag, zoals blijkt uit de vriend van mijn zoon.
Elohim
Terwijl Adonai aan populariteit won binnen Israël, ontwikkelde zich een andere naam voor God toen de Israëlieten zich begonnen te verspreiden over het Middellandse-Zeegebied. Zij noemden Hem Elohim, wat eenvoudig een andere manier is om God te zeggen zonder al te persoonlijk te worden of heilige lijnen te overschrijden.
Net als Adonai is Elohim meervoud voor “goden” of “godheid”, maar het wordt gewoonlijk in enkelvoud gebruikt. Voor andere grammatica geeks zoals ik, is het interessant om op te merken dat het meestal vergezeld gaat van het lidwoord ha-, dat “de” betekent. Als het samen met Elohim wordt gebruikt, betekent het “de God”, zoals in “de God” (alsjeblieft, geen Ohio State grappen hier, ha). Op deze manier gebruikt, verwijst het opnieuw naar Hem met de nadruk op Zijn macht en majesteit en dat Hij de enige ware God is.
Sommige moderne culturen verwijzen nog steeds naar God als Elohim, maar Adonai lijkt meer gangbaar te zijn.
Jehovah
Adonai is niet de enige naam voor God die is afgeleid van Jahweh. Jehovah is een naam die tot stand kwam door iets te gebruiken dat een tetragrammaton heet, wat “vier letters” betekent. Vergeet niet dat Jahweh uiteindelijk werd veranderd in YHWH in de Tenach, maar dat hielp een groep Latijnse vertalers niet. Zij konden JHWH niet vertalen omdat de letter Y niet bestaat in het Latijn.
Deze Latijnsprekende christelijke geleerden losten het probleem op door de letter Y in Jahweh te vervangen door ofwel de letter I ofwel de letter J (die soms als een I kan klinken). Nu hebben we dus JHWH.
Ook hier kon niemand een woord uitspreken dat alleen maar medeklinkers bevat, dus spraken ze het uit als JeHoWaH. Het resultaat is dat mensen in veel Latijnsprekende landen, en ook in veel andere landen, God vandaag de dag nog steeds Jehovah noemen.
Intrigerend is dat alleen de King James Version van de Bijbel Jehovah in zijn tekst gebruikt. Het kan een aanwijzing zijn dat ofwel meer mensen God gewoon “God” noemen, ofwel dat degenen die de naam Jehovah gebruiken alleen de King James Version kennen. Ik weet het antwoord niet, maar de naam Jehovah wordt nog steeds gebruikt als een vorm van lofprijzing om aan Zijn karakter te denken. In de Bijbel is Hij:
Wat is Gods naam?
We hebben geleerd dat sommige mensen God Adonai, Elohim, en/of Jehovah noemen, en allen zijn bedoeld als een term van respect. Maar is een van hen hoe God wil dat wij Hem noemen? Dat zou kunnen, maar je hebt meer namen om uit te kiezen.
We zullen leren wat ze zijn in deel twee van Wat is Gods echte naam? Ik hoop u daar te zien.