Wat is een stortplaats? Waarom hebben we stortplaatsen nodig?
Al het afval dat niet wordt gerecycled of hergebruikt, moet ergens heen, en meestal komt het op een stortplaats terecht. Stortplaatsen kunnen ontstaan uit een leegte die is ontstaan door steenwinning of kunnen deel uitmaken van een landwinningsprogramma.
Stortplaatsen zijn er overal in het Verenigd Koninkrijk en over de hele wereld. Op sommige stortplaatsen wordt het afval direct op de grond gestort, op andere wordt het gestort in een gat in de grond. Het afval in deze stapels is een mengsel van huishoudelijk en commercieel afval.
Het is een vaststaand feit dat de mens afval produceert, en dat kan niet worden veranderd. Afval is een lastige kwestie waar de beschaving mee te maken heeft. Het gemiddelde huishouden in het Verenigd Koninkrijk produceert meer dan een ton afval per jaar. Als je dit bij elkaar optelt, komt het neer op een totaal van 31 miljoen ton per jaar, wat overeenkomt met het gewicht van drieëneenhalf miljoen dubbeldekkerbussen, waarvan een rij tweeëneenhalf keer de wereld rond zou gaan.
De stortplaatsen bevatten zowel huishoudelijk als commercieel afval. Huishoudelijk afval dat naar stortplaatsen wordt gebracht, bestaat meestal uit organisch afval, bijvoorbeeld voedsel, papier, karton of hout. Ander huishoudelijk afval bevat plastic of blikverpakkingen.
Veel van ons individuele afval staat bekend als gemeentelijk vast afval (MSW). De Wereldbank definieert MSW als: “Afval dat ongevaarlijk afval omvat dat wordt gegenereerd in huishoudens, commerciële en zakelijke instellingen, instellingen, en ongevaarlijk industrieel procesafval, landbouwafval en zuiveringsslib. Specifieke definities verschillen per rechtsgebied.”
Veel van het afval dat tegenwoordig op stortplaatsen wordt gedeponeerd, is afkomstig van bouw- en commerciële bedrijven, zoals grond, beton- en baksteenpuin. Dit staat bekend als inert afval, omdat het waarschijnlijk niet zal reageren met ander afval, waardoor het relatief veilig is voor storting. en het commerciële afval bestaat voornamelijk uit inert afval, zoals puin, bakstenen, aarde en beton. Het inerte afval wordt vaak gebruikt voor de aanleg van wegen op het terrein, en vervolgens om het terrein af te dekken wanneer het vol is. Zodra het terrein is afgedekt en “veilig” is gemaakt, kan het opnieuw worden gebruikt, maar hiervoor gelden strenge beperkingen.
Landstortplaatsen worden gesitueerd, ontworpen, geëxploiteerd en bewaakt om ervoor te zorgen dat aan de voorschriften wordt voldaan. Ze zijn ook ontworpen om het milieu te beschermen tegen verontreinigende stoffen, die in de afvalstroom aanwezig kunnen zijn. Stortplaatsen mogen niet worden gebouwd in “milieugevoelige” gebieden, en ze worden geplaatst met behulp van milieubewakingssystemen ter plaatse. Deze bewakingssystemen controleren op tekenen van grondwaterverontreiniging en op stortplaatsgas.
Wat gebeurt er wanneer een stortplaats haar capaciteit heeft bereikt?
Wanneer een stortplaats haar volledige capaciteit heeft bereikt, wordt deze beperkt en gesaneerd om te worden omgevormd tot groene ruimten, zoals parken en gemeenschapsgronden. Deze worden tot 30 jaar na het afdekken onderhouden.
Afhankelijk van het soort afval en het volume, duurt het vele jaren voordat stortplaatsen hun maximale capaciteit hebben bereikt. Daarna wordt een stortplaats afgedekt met een laatste laag afdekmateriaal, klei en vegetatie. Deze afdeklaag vormt een barrière die geuren binnenhoudt en regenwater buiten houdt. Het terrein wordt zodanig beplant dat het geschikt is voor toekomstig gebruik, wanneer het wordt hersteld voor recreatie of lichte teelt.
Waarom zijn stortplaatsen slecht voor het milieu?
Stortplaatsen zijn lelijk. En het is niet alleen de aanblik van steeds grotere afvalbergen die het probleem vormt, stortplaatsen zijn 
een belangrijke bron van vervuiling, en er zijn veel negatieve zaken mee verbonden. Afval dat op stortplaatsen wordt begraven, breekt zeer langzaam af en blijft een probleem voor toekomstige generaties.
De drie belangrijkste problemen met stortplaatsen zijn gifstoffen, percolatiewater en broeikasgassen. Organisch afval produceert bacteriën die het afval afbreken. Het rottende afval produceert zwakzure chemicaliën die in combinatie met vloeistoffen in het afval percolaat en stortgas vormen.
Er zijn ook enkele secundaire neveneffecten: misselijke geuren, onaangename uitzichten, ratten- en meeuwenplagen, die hun eigen afvalproblemen veroorzaken.
Toxines
Veel materialen die als afval eindigen, bevatten giftige stoffen. Elektronisch afval is een voorbeeld. Afval zoals televisies, computers en andere elektronische apparaten bevatten een lange lijst van gevaarlijke stoffen, waaronder kwik, arseen, cadmium, PVC, oplosmiddelen, zuren en lood. Na verloop van tijd lekken deze giftige stoffen uit in onze bodem en het grondwater, en vormen ze jarenlang een gevaar voor het milieu.
Leachate
Leachate is de vloeistof die wordt gevormd wanneer afval in de stortplaats wordt afgebroken en water door dat afval filtert. Deze vloeistof is zeer giftig en kan land, grondwater en waterlopen verontreinigen.
Stortplaatsen bevatten grote hoeveelheden stoffen die schadelijk zijn voor het milieu. Plastics zoals PVC en andere materialen lekken giftige chemicaliën uit wanneer ze afbreken.
E-waste is het snelst groeiende afvalsegment in de ontwikkelde wereld. Hoewel het de giftigste dagelijkse afvalstroom is, belandt het grootste deel ervan op de stortplaats. Elektronisch afval zit vol zware metalen, oplosmiddelen en zuren.
Het duurt een jaar of langer om elke stortplaatscel te vullen, gedurende welke tijd de inhoud op natuurlijke wijze wordt blootgesteld aan regenval. Regenwater dat door de stortplaats filtert, lost 5-7 procent van de giftige stoffen op en spoelt ze mee tot een vies ruikende vloeistof, bekend als percolaat, dat ammoniak en verschillende giftige zouten bevat.
Afhankelijk van de regenval kan een enkele stortplaats elk jaar gemakkelijk meerdere zwembaden van Olympische afmetingen aan percolaat produceren. Het percolaat wordt zorgvuldig opgevangen en in de stortcellen teruggevoerd om verontreiniging van land, grondwater en waterwegen te voorkomen. Een deel van het percolaat wordt geabsorbeerd wanneer het terug de stortplaats in wordt geleid, maar de rest wordt opnieuw gefilterd en neemt bij elke passage meer giftige stoffen op.
Broeikasgassen
De productie van broeikasgassen is misschien wel de grootste bedreiging voor het milieu die van stortplaatsen uitgaat.
Wanneer organisch materiaal, zoals voedselresten en groenafval, op een stortplaats wordt gedeponeerd, wordt het meestal samengeperst en afgedekt. Hierdoor verdwijnt de zuurstof en breekt het af in een anaeroob proces. Uiteindelijk komt daarbij methaan vrij, een broeikasgas dat ongeveer 25 keer krachtiger is dan kooldioxide. Stortgas bestaat voor 35-55% uit methaan en voor 30-44% uit kooldioxide. Methaan is ook een brandbaar gas dat gevaarlijk kan worden als de concentratie te hoog wordt. De gevolgen voor de opwarming van de aarde en de klimaatverandering zijn enorm. Het composteren van voedselresten en groenafval in een compostvat kan veel van deze problemen elimineren.
In de eerste 20 jaar van de uitstoot is het broeikaseffect van methaan veel erger – ergens tussen de 84 en 100 keer krachtiger dan kooldioxide. En als het erom gaat de uitstoot van broeikasgassen terug te dringen, gaat het erom wat er de komende 10 tot 20 jaar gebeurt.
Hoeveel methaan wordt er dus geproduceerd op een typische stortplaats? Een enorme hoeveelheid. In feite genoeg om een elektriciteitscentrale van brandstof te voorzien.
Zo produceert een stortplaats voor een half miljoen inwoners elke maand bijna 1,7 miljoen kubieke meter methaan. Gewoonlijk wordt 85% van dit gas opgevangen en in een generator gestookt die elektriciteit levert aan ongeveer 10.000 huishoudens. Hoewel exploitanten van installaties en regeringen stortplaatsgas vaak omschrijven als hernieuwbare energieopwekking, is het zeker geen duurzame, of milieuvriendelijke vorm van opwekking. Bij verbranding produceert methaan kooldioxide – net als olie en kolen.
Stortplaatsen zijn de vroegste vorm van afvalbeheer, maar in de moderne tijd zijn we ons ervan bewust geworden dat deze stortplaatsen niet goed zijn voor onze planeet. Enkele van de redenen zijn:
- Stortplaatsen zijn duur voor de belastingbetaler
- Hoog niveau van methaangas en CO2 worden gegenereerd door het rottende afval in de grond. Dit zijn broeikasgassen, die in hoge mate bijdragen aan de opwarming van de aarde.
- Toxische stoffen komen op stortplaatsen terecht, die na verloop van tijd in de aarde en het grondwater lekken. Dit vormt een enorm gevaar voor het milieu. Stoffen zijn onder meer: arsenicum, kwik, PVC, zuren, lood en huishoudelijke schoonmaakmiddelen. Percolaat – de giftige vloeistof die ontstaat wanneer water door het afval van stortplaatsen wordt gefilterd – kan onze waterwegen gemakkelijk verontreinigen.
- Stortplaatsen vormen een brandgevaar door de gassen die ze produceren. Methaan is het belangrijkste gas dat ontstaat, en het is ook zeer brandbaar. Als er brand ontstaat, gebruiken brandweerlieden vaak brandvertragend schuim in plaats van water om het vuur te bestrijden, omdat ze niet weten met welke chemicaliën ze te maken hebben – wat de chemische voetafdruk van de stortplaats nog groter maakt.
- Op stortplaatsen zit afval onder de grond met weinig zuurstof, zodat zelfs afval dat normaal gesproken snel zou ontbinden, zoals groenten en fruit, er op de stortplaats lang over doet om dat te doen. Sommige materialen op stortplaatsen hebben meer dan een miljoen jaar nodig om af te breken! Gedurende deze tijd zullen op de stortplaats ongewenste en gevaarlijke gassen vrijkomen, wat betekent dat het gebied voor altijd zal moeten worden beheerd om ervoor te zorgen dat er geen overmatige vervuiling of dringende problemen ontstaan.
Waarom zijn stortplaatsen nodig?
Stortplaatsen voorzien in een kritieke behoefte aan infrastructuur – voor het verwerken van het restafval dat door bedrijven en huishoudens wordt geproduceerd. Dit afval zal naar verwachting toenemen met de bevolkingstoename en het huidige consumentengedrag.
Zelfs met verbeterde recyclingpercentages is er nog steeds algemeen afval (alles wat niet kan worden gerecycled) dat veilig en effectief moet worden beheerd.
Hoe kunnen we minder naar stortplaatsen sturen? Wat is de oplossing voor stortplaatsen?
Op een bepaald niveau zijn de meesten van ons het erover eens dat we moeten proberen het afval dat we naar stortplaatsen sturen te vermijden, of in ieder geval te verminderen. Het woord stortplaats roept beelden op van uitgestrekte, stinkende open stortplaatsen, bezaaid met afval, wemelend van aasetende vogels en vliegen. En dan hebben we het nog niet eens over de vervuiling en de problemen voor flora en fauna die stortplaatsen met zich meebrengen, een onderwerp waarover steeds meer wordt gesproken.
U hebt misschien wel eens gehoord van de term ‘zero waste’. Lees er hier meer over. Een afvalvrije levensstijl betekent dat je zo weinig mogelijk plastic voor eenmalig gebruik gebruikt en in plaats daarvan kiest voor duurzame en herbruikbare alternatieven. Kortom, het betekent dat je zo weinig mogelijk naar de stortplaats stuurt. Zoveel mogelijk vervangen door herbruikbare producten omvat alles, van verpakkingen voor eten en drinken, tot hygiëneproducten en kleding, hetzij duurzamer of plasticvrij, wat zal helpen het milieu te beschermen, ten goede zal komen aan gemeenschappen en een circulaire economie zal ondersteunen. De 3 V’s spelen hierbij een belangrijke rol; Verminderen, Hergebruiken, Recyclen. Dit betekent dat je waar mogelijk vermindert wat je ‘gebruikt’, zoveel mogelijk hergebruikt, wat overblijft recyclet en composteert wat je niet kunt recyclen, en ten slotte het kleine beetje afval dat overblijft naar de stortplaats brengt. Het gaat erom dat je bewust betere keuzes maakt.
Bij Unisan helpen we werkplekken graag om hun recyclingpercentage drastisch te verhogen en hun afval beter te beheren, zodat ze minder afval hoeven te storten en duurzamer worden. Het opzetten van een effectief recyclingstation kan al een groot verschil maken.
Enkele punten om u te helpen beter te recyclen op het werk:
- Duidelijke etikettering/bewegwijzering – maak uw afvalverzamelstation ‘fool-proof’ door glashelder te communiceren wat er in elke afvalbak kan. Dan kan iedereen die de prullenbak gebruikt in één oogopslag zien waar hij zijn afval moet deponeren.
- Zorg ervoor dat er genoeg zijn – zorg ervoor dat het voor uw personeel net zo gemakkelijk is om afval correct te recyclen als om het gewoon bij het algemene afval te deponeren.
- Verwijder persoonlijke prullenbakken – met prullenbakken onder elk bureau wordt het te verleidelijk om gewoon al het afval in één prullenbak te deponeren. Onthoud dat het doel is om recyclen net zo gemakkelijk te maken als het weggooien van één afvalstroom; wat kan betekenen dat je het moeilijker moet maken om niet te recyclen!
- Organiseer een afvalbewustwordingsdag/programma. De sleutel om ervoor te zorgen dat het personeel weet wat ze kunnen recyclen is om hen in staat te stellen het proces volledig te begrijpen; vertel hen niet alleen wat, vertel hen ook waarom. Sommige afvalverwerkingsbedrijven organiseren tegenwoordig zelfs een evenement op uw werkplek, waarbij ze het personeel inzicht geven in het proces achter hun afvalverwerking
“de mensen die het grootste verschil maken, zijn degenen die voortdurend de kleinste dingen doen”
Wij zijn enthousiast over het gemakkelijker en aantrekkelijker maken van recycling op het werk. Wij geloven dat dit mensen in staat stelt om het juiste te doen en bedrijven in staat stelt om hun betrokkenheid bij duurzaamheid en het milieu te laten zien. Lees hier meer over hoe wij bedrijven helpen hun milieu-inspanningen te verbeteren, of bel ons op 0300 700 6000 voor deskundig advies over hoe uw bedrijf verder kan gaan in de richting van nulafval!
Wij hebben een fantastisch assortiment recycling- en afvalbakken, voor kantoren, scholen, universiteiten, receptieruimten, pauzeruimten of kantines, of zelfs voor de back-of-house, zoals magazijnen en distributiegebieden. Klik hier om ons assortiment te bekijken.Wij bieden ook oplossingen op maat, waarbij de nadruk ligt op design, zodat ze niet alleen zeer effectief zijn en voldoen aan uw behoeften op het gebied van afvalrecycling &, maar er ook geweldig uitzien op uw werkplek. Klik hier voor inspiratie.
Conclusie
In theorie kunnen goed aangelegde en beheerde stortplaatsen giftige chemische stoffen en percolaatbijproducten honderden jaren vasthouden, mits er geen aardbevingen of ondergrondse methaangasexplosies zijn. Maar de enorme hoeveelheden stortgas van stortplaatsen kunnen niet zo worden ingeperkt.
Voordat er methaan wordt verbrand, produceren stortplaatsen bijna evenveel ruwe kooldioxide als methaan. Als ook het verbrande methaan wordt meegerekend, produceert een doorsnee stortplaats duizenden tonnen kooldioxide per maand.
In ons streven om onze organisaties en ons afvalbeheer duurzamer te maken, zouden we alles in het werk moeten stellen om het storten van afval te elimineren.
Een gedetailleerde blik op stortplaatsen
A) Om het land voor te bereiden voordat het afval wordt gestort, worden verschillende lagen afdekzeil aangebracht om de bodem af te sluiten. Alvorens met het storten van afval wordt begonnen, moet dit proces onafhankelijk worden gecontroleerd om de kwaliteit te waarborgen. Het proces verloopt als volgt:
1. Er wordt een regulerende laag aangebracht om het oppervlak glad te maken.
2. Vervolgens wordt een kleilaag aangebracht als ondoordringbaar materiaal om te voorkomen dat er vloeistof ontsnapt.
3. De derde laag is een plastic bekleding.
4. Over de plastic bekleding wordt geotextiel aangebracht.
5. Vervolgens wordt een vijfde laag grind aangebracht.
6. Een laag geotextiel is de laatste fase van de voorbereiding van de ondergrond.
B) Al het afval uit de omgeving (b.v. uw huisvuilcontainer) wordt naar de bouwplaats gebracht en in de speciaal aangelegde cellen gestort. Een verdichter rolt over het afval om het te pletten en de ruimte efficiënt te vullen, zodat een vlakke ondergrond ontstaat.
C) Elke cel wordt stap voor stap opgebouwd met afval. Aan het einde van elke fase wordt de cel afgedekt met inerte grond of een speciale mat die geuren helpt voorkomen en het afval op zijn plaats houdt totdat er meer afval bovenop kan worden geplaatst om de cel te voltooien.
D) In de cel worden gasextractieputten aangebracht zodat de gassen die vrijkomen bij het afbreken van het afval kunnen worden opgevangen om elektriciteit op te wekken.
E) De gassen worden naar een turbinehuis gepompt waar ze elektriciteit opwekken voor het nationale elektriciteitsnet.
F) Wanneer er water op het terrein valt, loopt het door het afval en verzamelt het vaste en vloeibare stoffen. Deze vloeistof wordt percolaat genoemd. Het percolaat loopt naar de bodem van de cellen, waar het wordt opgevangen in een opvangbak en naar opslagtanks wordt gepompt voordat het van het terrein wordt afgevoerd om te worden behandeld voordat het wordt verwijderd
G) Elke cel wordt met afval gevuld tot een bepaald overeengekomen niveau is bereikt. Dan wordt het gebied afgedekt met een permanente plastic laag voordat we beginnen met het herstel van het land.
H) De restauratie houdt in dat er verschillende lagen boven het afval worden aangebracht om dat wat eronder zit af te sluiten en te beschermen wat erboven zal groeien met behulp van een combinatie van hightechbekledingen, ondergrond en bovengrond. De bedoeling hiervan is de grond weer “normaal” te maken zodat de natuur en de wilde dieren weer naar het gebied kunnen terugkeren.
I) Op en buiten het terrein zijn peilbuizen aangebracht om de kwaliteit van het grondwater in de omgeving van het terrein te kunnen controleren.
J) Op het terrein zijn oppervlaktewaterbekkens te vinden. Het oppervlaktewater dat van de stortplaats afstroomt, wordt in de bekkens opgevangen zodat eventuele bodemdeeltjes die tijdens het proces zijn verzameld, kunnen bezinken voordat het water van de stortplaats wordt geloosd.
K) Rond de omtrek van de stortplaats is langs de omheining een ontgeuringssysteem geïnstalleerd. Dit helpt om geuren in de lucht op te vangen en te neutraliseren voordat ze het terrein verlaten.