Opmerking van de redacteur: Deze post maakt deel uit van de Aquacultuur 101-serie. Aquacultuur 101 is een educatieve campagne die het GAA in heel 2019 uitvoert. De missie van de campagne is om het bewustzijn over basisfeiten en -informatie over aquacultuur te verspreiden onder degenen die misschien niet op de hoogte zijn van aquacultuur, of degenen die sceptisch staan tegenover gekweekte vis. Elke maand wordt een blogbericht, korte video en infographic gepubliceerd op de GAA-website en gedeeld via sociale media met de hashtag #Aquaculture101.
In 2030 zal 62 procent van alle zeevruchten die voor menselijke consumptie worden geproduceerd, afkomstig zijn van aquacultuur. Vandaag is dat ongeveer 50 procent. Dus, wat is aquacultuur? Aquacultuur is het gecontroleerde proces van het kweken van aquatische organismen, vooral voor menselijke consumptie. Het is een soortgelijk concept als landbouw, maar dan met vissen in plaats van planten of vee. Aquacultuur wordt ook wel viskweek genoemd. De vis en schaal- en schelpdieren die u in uw plaatselijke supermarkt vindt, zijn waarschijnlijk gekweekte vis. Aquacultuur kan over de hele wereld plaatsvinden, en dat doet het ook: in kustwateren van de oceaan, zoetwatervijvers en rivieren, en zelfs op het land in tanks.
Hoe werkt het?
De methoden van het boerderij-tot-tafel-proces van de aquacultuur kunnen verschillen van soort tot soort. Over het algemeen zijn er vier stadia van de productieketen, beginnend in broederijen en eindigend bij de zeevruchtenbalie in uw supermarkt.
Elk van deze stadia kan verschillen met betrekking tot het effect op het milieu en de kwaliteit en veiligheid van de zeevruchten die ze produceren, dat is waarom de Global Aquaculture Alliance het Best Aquaculture Practices (BAP) certificeringsprogramma van derden beheert. In het verleden hebben viskwekerijen problemen gehad met betrekking tot deze vier aspecten van de aquacultuur, en BAP heeft tot doel de viskwekerijsector over de hele wereld te verbeteren. Dit is het enige certificeringsprogramma dat elke stap van de toeleveringsketen omvat. U kunt er zeker van zijn dat uw vis, schaal- en schelpdieren op verantwoorde wijze zijn gekweekt als het BAP-logo erop staat!
De eerste fase in de productieketen van de aquacultuur is de broedplaats. Hier worden vissen gekweekt, eieren uitgebroed en de eerste levensfasen van de vissen doorgebracht. Zodra de dieren volwassen genoeg zijn, worden ze overgebracht naar de kwekerij, waar ze worden opgekweekt tot oogstformaat, met gebruikmaking van voeder dat wordt geproduceerd in voederfabrieken (een ander stadium van de aquacultuur). De vis wordt dan vervoerd naar een verwerkingsbedrijf, waar hij wordt verpakt en verzonden naar levensmiddelenwinkels en supermarkten.
Waarom is dit belangrijk?
Gezien het feit dat de overbevissing van onze oceanen en andere natuurlijke hulpbronnen jaar na jaar toeneemt, hebben mensen alternatieve bronnen voor zeevruchten nodig om de steeds groeiende wereldbevolking te voeden. “Helaas is de tijd dat de natuurlijke productiviteit van de oceaan de planeet van voedsel voorzag voorbij. Wilde vis wordt al generaties lang geëxploiteerd. Sommigen schatten dat de jaarlijkse vangst van eetbare mariene eiwitten al over zijn hoogtepunt heen is. De oceanen kunnen niet op natuurlijke wijze voorzien in de vraag naar zeevruchten” (Positive Aquaculture Awareness). Aquacultuur is het middel om het gat in het aanbod van zeevruchten op te vullen. Het op verantwoorde en duurzame wijze kweken van vis is de oplossing om toekomstige generaties toegang te geven tot gezonde en milieuvriendelijke eiwitopties.
Niet alleen is aquacultuur noodzakelijk, het is ook een duurzame optie voor consumenten, vooral in vergelijking met andere gekweekte eiwitten. Zeevruchten zijn zeer efficiënt met hulpbronnen – ze hebben de hoogste eiwitretentie in vergelijking met kip, varkensvlees en rundvlees. Ze hebben ook de laagste voederconversieverhouding van dezelfde eiwitvormen. Aquacultuur heeft een lagere uitstoot van broeikasgassen dan andere vormen van landbouw.
Met een verwachte 10 miljard mensen op onze planeet in 2050, zal de vraag naar dierlijke eiwitten met 52 procent toenemen. Een duurzame en gezonde aanpak om de wereld te voeden is belangrijker dan ooit tevoren. Om de groeiende wereldbevolking op duurzame wijze te voeden met gezonde, magere eiwitten, is de rol van de aquacultuur van het grootste belang. De primaire verantwoordelijkheid van aquacultuur is het efficiënt aanvullen van wildgevangen visopties om de wereldwijd beschikbare hoeveelheid vis en schaal- en schelpdieren te vergroten.
Aquacultuur heeft het potentieel om de gezondheid van onze planeet en de gezondheid van onze bevolking te verbeteren, zolang dit gebeurt op een manier die milieuvriendelijk en sociaal verantwoord is en rekening houdt met voedselveiligheid en dierenwelzijn.
Lees meer in onze “Wat is aquacultuur en waarom is het belangrijk?”-video.
