Wat betekent het dat wij wonderbaarlijk en vol vrees zijn geschapen (Psalm 139:14)?

Vraag: “Wat betekent het dat wij op een wonderbaarlijke wijze zijn geschapen (Psalm 139:14)?”
Antwoord: Psalm 139:14 verklaart: “Ik loof u, omdat ik op een wonderbaarlijke wijze gemaakt ben; uw werken zijn wonderbaar, dat weet ik heel goed.” De context van dit vers is de ongelooflijke aard van ons fysieke lichaam. Het menselijk lichaam is het meest complexe en unieke organisme ter wereld, en die complexiteit en uniciteit spreekt boekdelen over de geest van zijn Schepper. Elk aspect van het lichaam, tot en met de kleinste microscopische cel, openbaart dat het angstig en wonderbaarlijk is gemaakt.
Genieurs begrijpen hoe je sterke en toch lichte balken kunt ontwerpen door het sterke materiaal naar de buitenranden van een doorsnede te plaatsen en de binnenkant te vullen met lichter, zwakker materiaal. Dit wordt gedaan omdat de grootste hoeveelheden spanning optreden aan de oppervlakken van een constructie bij gewone buigingen of spanningen. Een doorsnede van een menselijk bot laat zien dat het sterke materiaal zich aan de buitenkant bevindt en dat de binnenkant wordt gebruikt als fabriek voor bloedcellen van verschillende soorten. Wanneer men een geavanceerde camera bekijkt met zijn vermogen om naar behoefte meer of minder licht binnen te laten en zijn vermogen om automatisch scherp te stellen over een groot gezichtsveld, vindt men herhaaldelijk imitaties van de werking van het menselijk oog. En toch, omdat we twee oogballen hebben, hebben we ook diepteperceptie, waardoor we kunnen beoordelen hoe ver weg een voorwerp is.
Het menselijk brein is ook een verbazingwekkend orgaan, angstig en wonderbaarlijk gemaakt. Het heeft het vermogen om te leren, te redeneren en zoveel automatische functies van het lichaam te controleren, zoals de hartslag, de bloeddruk en de ademhaling, en om het evenwicht te bewaren om te lopen, te rennen, te staan en te zitten, en dat alles terwijl men zich op iets anders concentreert. Computers kunnen het menselijk brein overtreffen in ruw rekenvermogen, maar zijn primitief als het gaat om het uitvoeren van de meeste redeneertaken. De hersenen hebben ook een verbazingwekkend vermogen om zich aan te passen. Bij een experiment met mensen die een bril opzetten waardoor de wereld ondersteboven lijkt, herinterpreteerden hun hersenen snel de informatie die ze kregen zodat ze de wereld als “rechterkant boven” waarnamen. Wanneer anderen gedurende lange tijd werden geblinddoekt, begon het “gezichtscentrum” van de hersenen spoedig voor andere functies te worden gebruikt. Wanneer mensen verhuizen naar een huis in de buurt van een spoorlijn, wordt het geluid van de treinen al gauw door hun hersenen weggefilterd, en verliezen zij het bewustzijn van het lawaai.
Wat miniaturisatie betreft, is het menselijk lichaam ook een wonder dat angstig en wonderbaarlijk is gemaakt. Zo is bijvoorbeeld de informatie die nodig is voor de replicatie van een heel menselijk lichaam, met alle details, opgeslagen in de dubbele-helix DNA-streng die zich bevindt in de kern van elk van de miljarden cellen in het menselijk lichaam. En het systeem van informatie en controle dat ons zenuwstelsel vertegenwoordigt, is verbazingwekkend compact in vergelijking met de onhandige uitvindingen van de mens van draden en optische kabels. Elke cel, die vroeger een “simpele” cel werd genoemd, is een piepkleine fabriek die door de mens nog niet volledig wordt begrepen. Nu microscopen steeds krachtiger worden, beginnen de ongelooflijke vergezichten van de menselijke cel in beeld te komen.
Bedenk de enkele bevruchte cel van een pasgeboren menselijk leven. Uit die ene cel in de baarmoeder ontwikkelen zich alle verschillende soorten weefsels, organen en systemen, die allemaal op precies het juiste moment samenwerken in een verbazingwekkend gecoördineerd proces. Een voorbeeld hiervan is het gat in het tussenschot tussen de twee hartkamers in het hart van het pasgeboren kind. Dit gat sluit zich op precies het juiste moment tijdens het geboorteproces om de zuurstofvoorziening van het bloed uit de longen mogelijk te maken, wat niet gebeurt terwijl de baby in de baarmoeder zit en zuurstof krijgt via de navelstreng.
Daarnaast is het immuunsysteem van het lichaam in staat om zoveel vijanden af te weren en zichzelf te herstellen, van de kleinste reparaties (zelfs het repareren van slechte delen van het DNA) tot de grootste (het herstellen van botten en het herstellen van grote ongelukken). Ja, er zijn ziekten die het lichaam uiteindelijk zullen overwinnen naarmate we ouder worden, maar we hebben geen idee hoe vaak in een mensenleven ons immuunsysteem ons van een zekere dood heeft gered.
De functies van het menselijk lichaam zijn ook ongelooflijk. Het vermogen om grote, zware voorwerpen te hanteren en ook om een delicaat voorwerp voorzichtig te manipuleren zonder het te breken is ook verbazingwekkend. We kunnen met een boog schieten waarbij de pijl herhaaldelijk een ver doel raakt, snel op een computertoetsenbord pikken zonder over de toetsen na te denken, kruipen, lopen, rennen, ronddraaien, klimmen, zwemmen, salto’s en salto’s maken, en “eenvoudige” taken uitvoeren zoals een lampje losdraaien, onze tanden poetsen en onze veters strikken – opnieuw zonder na te denken. Dit zijn inderdaad “eenvoudige” dingen, maar de mens moet nog een robot ontwerpen en programmeren die in staat is zo’n groot scala van taken en bewegingen uit te voeren.
De functie van het spijsverteringskanaal en de daarmee verbonden organen, de levensduur van het hart, de vorming en functie van zenuwen en van bloedvaten, het reinigen van het bloed door de nieren, de complexiteit van het binnen- en middenoor, de smaak- en reukzin, en zovele andere dingen die we nauwelijks begrijpen – elk daarvan is een wonder en gaat het vermogen van de mens om te dupliceren te boven. Waarlijk, wij zijn angstig en wonderbaarlijk gemaakt. Wat zijn we dankbaar dat we de Schepper kennen – door zijn Zoon Jezus Christus – en dat we ons niet alleen verwonderen over zijn kennis, maar ook over zijn liefde (Psalm 139:17-24).