WAAROM “KROATAN?”
De naam van het Kroatan Instituut is geïnspireerd op het Indiaanse Kroatische volk dat in verband wordt gebracht met de “Verloren Kolonie” van Roanoke, de eerste poging tot Engelse vestiging in Amerika. Aan het eind van de zestiende eeuw vestigden zich meer dan 100 Engelssprekende kolonisten op een eiland tussen de Outer Banks en de kust van het binnenland van het huidige North Carolina. Binnen een tijdsbestek van minder dan drie jaar waren de kolonisten op mysterieuze wijze verdwenen. Toen de gouverneur van de kolonie terugkeerde om zich weer bij de kolonisten te voegen, trof zijn bemanning een verlaten nederzetting aan met het woord “Croatoan” gekerfd in een poortpaal en de letters “CRO” op de stam van een boom.
Met weinig forensisch bewijs zijn er legenden en theorieën ontstaan over de rol van de Kroaten in deze sage – sommige beschouwen hen als “vriendelijke” inboorlingen die de worstelende kolonisten te hulp schoten en hen in hun gewoonten integreerden. Anderen suggereren dat de verloren kolonisten gedecimeerd werden door ziekte, verhongering, of inheemse groepen die recentelijk in conflict waren geraakt met eerdere Engelse en Spaanse ontdekkingsreizigers.
Drie eeuwen later, in de jaren 1880, begonnen afstammelingen van de Croatan, bekend als de Lumbee Tribe, die zich verder landinwaarts hadden gevestigd in de Carolina zandheuvels, een voortdurende campagne om erkenning als Indiaanse stam te verkrijgen. Hoewel hun status volledig werd toegekend door de staat en wettelijk werd erkend op federaal niveau, worden de Lumbee nog steeds de volledige rechten en erkenning van de federale stammenstatus ontzegd, omdat de vermenging van de Croatan met andere inheemse groepen, evenals met de afstammelingen van blanke kolonisten en zwarte slaven, hen zogenaamd inauthentieke Indianen maakte.
Op een apart pad tijdens de New Deal stichtte President Franklin Roosevelt het Croatan National Forest op 77.000 acres van bedreigde pocosin en longleaf pine boomopstanden in oostelijk North Carolina. Het Croatan Forest, dat expliciet werd genoemd naar de inheemse bevolking die herhaaldelijk federale erkenning werd ontzegd, is een van de enige federaal beschermde Atlantische kustbossen en strekt zich vandaag uit over 160.000 acres beschermd land. De complexe biodiversiteit van het bos van beboste wetlands, moerassen, en pocosins biedt een van de laatst overgebleven toevluchtsoorden voor de zwarte beer op de kustvlakte, en Croatan’s zeldzame, volwassen longleaf dennen, loblolly dennen, oeroude cipressen, en groenblijvende eiken en struiken bieden een toevluchtsoord aan de bedreigde rood-cockaded specht, wiens habitat is bedreigd door niet-duurzame ontwikkeling, landbouw, en bosbouw praktijken.
De naam Croatan Institute roept daarom deze concurrerende sociale en milieu-referenties op die geassocieerd zijn met het verleden van het Kroatische volk en de aanhoudende problemen van wereldwijde ontmoeting en uitwisseling, sociale samenwerking en conflict, milieubehoud en ecologisch herstel, staatsmacht en -mogelijkheid, en onvervulde eisen voor erkenning en gerechtigheid.