De voortplanting bij de mens begint normaal met copulatie, gevolgd door negen maanden zwangerschap voor de bevalling, hoewel dit ook kan worden bereikt door kunstmatige inseminatie. Zwangerschap kan worden vermeden door het gebruik van voorbehoedsmiddelen zoals condooms en intra-uteriene apparaten.
CopulatieEdit
De voortplanting bij de mens vindt van nature plaats als inwendige bevruchting door geslachtsgemeenschap. Tijdens dit proces brengt de man zijn penis, die in erectie moet zijn, in de vagina van de vrouw in, waarna een van beide partners ritmische bekkenstoten initieert totdat de man sperma, dat sperma bevat, in het vaginakanaal ejaculeert. Dit proces staat ook bekend als “coïtus”, “paren”, “seks hebben”, of, eufemistisch, “de liefde bedrijven”. Het sperma en de eicel worden gameten genoemd (die elk de helft van de genetische informatie van de ouder bevatten en door meiose zijn ontstaan). Het sperma (dat één van de ongeveer 250 miljoen zaadcellen in een typische mannelijke ejaculatie is) reist via de vagina en de baarmoederhals naar de baarmoeder of de eileiders. Slechts 1 op de 14 miljoen van de geëjaculeerde zaadcellen zal de eileider bereiken. De eicel beweegt zich tegelijkertijd door de eileider weg van de eierstok. Een van de zaadcellen komt de eicel tegen, dringt binnen en bevrucht deze, waardoor een zygote ontstaat. Na bevruchting en innesteling vindt de dracht van de foetus plaats in de baarmoeder van de vrouw.
De kans op zwangerschap bij geslachtsgemeenschap is het grootst gedurende de menstruatiecyclustijd van ongeveer 5 dagen vóór tot 1 à 2 dagen na de ovulatie. Voor een optimale zwangerschapskans zijn er aanbevelingen voor geslachtsgemeenschap om de 1 of 2 dagen, of om de 2 of 3 dagen. Studies hebben geen significant verschil aangetoond tussen verschillende seksstandjes en zwangerschapskans, zolang het maar resulteert in ejaculatie in de vagina.
Alternatieve methodenEdit
Als alternatief voor natuurlijke geslachtsgemeenschap bestaat er kunstmatige inseminatie, waarbij sperma wordt ingebracht in het vrouwelijke voortplantingssysteem. Er bestaan ook vele methoden van geassisteerde voortplantingstechnologie, zoals in-vitrofertilisatie, waarbij een of meer eicellen uit de eierstokken van een vrouw worden gehaald en buiten het lichaam met sperma worden samengebracht. Het resulterende embryo kan dan opnieuw in de baarmoeder van de vrouw worden ingebracht.
ZwangerschapEdit
Zwangerschap is de periode waarin de foetus zich ontwikkelt en zich via mitose in de vrouw deelt. Gedurende deze tijd ontvangt de foetus al zijn voeding en zuurstofrijk bloed van de vrouw, gefilterd door de placenta, die via een navelstreng aan de buik van de foetus is bevestigd. Deze afvoer van voedingsstoffen kan behoorlijk belastend zijn voor de vrouw, die iets meer calorieën moet opnemen. Bovendien zijn bepaalde vitaminen en andere voedingsstoffen in grotere hoeveelheden nodig dan normaal, waardoor vaak abnormale eetgewoonten ontstaan. De draagtijd bedraagt bij de mens ongeveer 266 dagen. In de baarmoeder doorloopt de baby eerst een zeer kort zygote stadium, dan het embryonale stadium, dat wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van de belangrijkste organen en ongeveer acht weken duurt, en vervolgens het foetale stadium, dat draait om de ontwikkeling van botcellen terwijl de foetus in omvang blijft toenemen.
GeboorteEdit
Als de foetus voldoende ontwikkeld is, beginnen chemische signalen het geboorteproces, dat begint met het naar buiten duwen van de foetus uit het geboortekanaal. De pasgeborene, die bij de mens een zuigeling wordt genoemd, zal kort na de geboorte uit zichzelf beginnen te ademen. Niet lang daarna valt de placenta vanzelf af. De persoon die de geboorte assisteert kan ook de navelstreng doorknippen.
Ouderlijke zorgEdit
Een menselijke baby is bijna hulpeloos en het opgroeiende kind vereist gedurende vele jaren een hoog niveau van ouderlijke zorg. Een belangrijke vorm van vroege ouderlijke zorg is lactatie, het voeden van de baby met melk uit de melkklieren van de moeder in haar borsten.