Om linguïstische intelligentie te begrijpen, is het van belang de mechanismen te begrijpen die spraak en taal beheersen. Deze mechanismen kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdgroepen: spraakgeneratie (praten), spraakbegrip (horen), schrijfgeneratie (schrijven), en schrijfbegrip (lezen).
In praktische zin is taalkundige intelligentie de mate waarin een individu taal, zowel schriftelijk als verbaal, kan gebruiken om doelen te bereiken.
Linguïstische intelligentie is een onderdeel van de meervoudige intelligentietheorie van Howard Gardner, die betrekking heeft op het vermogen van individuen om zowel gesproken als geschreven taal te begrijpen, alsmede op hun vermogen om zelf te spreken en te schrijven.
Gesproken taalEdit
GeneratieEdit
Spraakproductie is het proces waarbij een gedachte in de hersenen wordt omgezet in een verstaanbare auditieve vorm. Dit is een meerfasig mechanisme waarbij veel verschillende gebieden van de hersenen betrokken zijn. De eerste fase is de planning, waarbij de hersenen woorden en zinnen construeren die de gedachte in een begrijpelijke vorm omzetten. Dit gebeurt voornamelijk in de inferieure frontale cortex, met name in een gebied dat bekend staat als Broca’s gebied. Vervolgens moeten de hersenen plannen hoe de geluiden die nodig zijn voor de spraak fysiek tot stand kunnen worden gebracht door de geplande spraak te koppelen aan bekende klanken, of fonemen. Hoewel de plaats van deze associaties niet bekend is, is wel bekend dat het aanvullend motorisch gebied een sleutelrol speelt in deze stap. Tenslotte moeten de hersenen het signaal geven dat de woorden daadwerkelijk worden uitgesproken. Dit gebeurt door de premotorische cortex en de motorische cortex.
In de meeste gevallen wordt de spraakproductie gecontroleerd door de linker hersenhelft. In een reeks studies onderzocht Wilder Penfield, onder anderen, de hersenen van zowel rechtshandige (over het algemeen overheersend door de linker hersenhelft) als linkshandige (over het algemeen overheersend door de rechter hersenhelft) patiënten. Zij ontdekten dat, ongeacht de handigheid, de linker hersenhelft bijna altijd de spraakbesturende kant was. Men heeft echter ontdekt dat in gevallen van neurale stress (bloeding, beroerte, enz.) de rechterhersenhelft de mogelijkheid heeft om de spraakfuncties over te nemen.
VerbindingEdit
Verbaal Verstaan is een tamelijk complex proces, en het wordt niet volledig begrepen. Uit verschillende studies en experimenten is gebleken dat de superieure temporale sulcus wordt geactiveerd bij het horen van menselijke spraak, en dat de verwerking van spraak lijkt plaats te vinden binnen het gebied van Wernicke.
Auditieve feedback en feedforwardEdit
Horen speelt een belangrijke rol bij zowel het genereren van spraak als het begrijpen ervan. Wanneer de persoon spreekt, kan hij zijn spraak horen, en de hersenen gebruiken wat zij horen als een feedbackmechanisme om spraakfouten te herstellen. Als één feedbackcorrectie meerdere malen voorkomt, zullen de hersenen de correctie gaan opnemen in alle toekomstige spraak, waardoor het een feed forward-mechanisme wordt. Dit is duidelijk bij sommige dove mensen. Doofheid, evenals andere, kleinere gehoorgebreken, kunnen iemands vermogen om gesproken taal te begrijpen, maar ook om die te spreken, sterk beïnvloeden. Als iemand echter later in zijn leven zijn gehoorvermogen verliest, kunnen de meesten nog steeds een normaal niveau van verbale intelligentie behouden. Men denkt dat dit komt doordat het feed forward mechanisme van de hersenen nog steeds helpt om spraakfouten te herstellen, zelfs bij afwezigheid van auditieve feedback.
Geschreven taalEdit
GeneratieEdit
Generatie van geschreven taal wordt geacht nauw verwant te zijn aan spraakgeneratie. Neurofysiologisch wordt aangenomen dat het gebied van Broca cruciaal is voor de vroege taalverwerking, terwijl de inferieure frontale gyrus cruciaal is voor de semantische verwerking. Volgens Penfield verschilt schrijven op twee belangrijke manieren van verbaal taalgebruik. Ten eerste, in plaats van de gedachte te relateren aan geluiden, moeten de hersenen de gedachte relateren aan symbolen of letters, en ten tweede, de motorische cortex activeert een andere set spieren om te schrijven, dan bij het spreken.
ComprehensionEdit
Schriftelijk begrip, vergelijkbaar met gesproken begrip, lijkt voornamelijk plaats te vinden in het gebied van Wernicke. Echter, in plaats van gebruik te maken van het auditieve systeem om taalinput te verkrijgen, vertrouwt geschreven begrip op het visuele systeem.