Valentie (psychologie)

Dit artikel behoeft aanvullende citaties ter verificatie. Help dit artikel te verbeteren door citaten naar betrouwbare bronnen toe te voegen. Materiaal zonder bronvermelding kan worden aangevochten en verwijderd.
Vind bronnen: “Valence” psychologie – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (februari 2016) (Leer hoe en wanneer u dit sjabloonbericht verwijdert)

Voor ander gebruik, zie Valence (disambiguatie).

Valence, of hedonische toon, is de affectieve kwaliteit die verwijst naar de intrinsieke aantrekkelijkheid/”goed”-heid (positieve valentie) of averseness/”slecht”-heid (negatieve valentie) van een gebeurtenis, object, of situatie. De term kenmerkt en categoriseert ook specifieke emoties. Bijvoorbeeld, emoties die in de volksmond “negatief” worden genoemd, zoals woede en angst, hebben een negatieve valentie. Vreugde heeft een positieve valentie. Positief-valente emoties worden opgeroepen door positief-valente gebeurtenissen, voorwerpen of situaties. De term wordt ook gebruikt om de hedonische toon van gevoelens, affecten, bepaald gedrag (bijvoorbeeld benaderen en vermijden), het al dan niet bereiken van doelen, en conformiteit met of schending van normen te beschrijven. Ambivalentie kan worden gezien als een conflict tussen positieve en negatieve valentiedragers.

Theoretici die een op valentie gebaseerde benadering hanteren om affect, oordeel en keuze te bestuderen, stellen dat emoties met dezelfde valentie (b.v. woede en angst of trots en verbazing) een vergelijkbare invloed hebben op oordelen en keuzes. Lijden is een negatieve valentie en het tegenovergestelde daarvan is plezier of geluk. Lijden kan alle onaangename emoties betekenen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.