Methaan (CH4) is een koolwaterstof die een hoofdbestanddeel van aardgas is. Methaan is ook een broeikasgas, zodat de aanwezigheid ervan in de atmosfeer van invloed is op de temperatuur en het klimaatsysteem van de aarde. Methaan wordt uitgestoten door een verscheidenheid van antropogene (door de mens beïnvloede) en natuurlijke bronnen. Antropogene emissiebronnen zijn onder meer stortplaatsen, olie- en aardgassystemen, landbouwactiviteiten, steenkoolwinning, stationaire en mobiele verbranding, afvalwaterzuivering en bepaalde industriële processen.
Methaan is na kooldioxide (CO2) het meest voorkomende antropogene broeikasgas en is verantwoordelijk voor ongeveer 20 procent van de wereldwijde emissies. Methaan is meer dan 25 keer zo krachtig als kooldioxide in het vasthouden van warmte in de atmosfeer. In de afgelopen twee eeuwen is de methaanconcentratie in de atmosfeer meer dan verdubbeld, grotendeels als gevolg van menselijke activiteiten. Omdat methaan zowel een krachtig broeikasgas als een kortlevend gas is in vergelijking met kooldioxide, zou het bereiken van significante reducties een snel en significant effect hebben op het opwarmingsvermogen van de atmosfeer.
- Bezoek EPA’s Methane page voor gedetailleerde informatie over bronnen van methaan, trends, en projecties van toekomstige methaanemissies
- Lees GMI’s factsheet, Global Methane Emissions and Mitigation Opportunities Exit
Other Things to Know About Methane Emissions
Who are the biggest methane emitters?
China, de Verenigde Staten, Rusland, India, Brazilië, Indonesië, Nigeria, en Mexico zijn naar schatting verantwoordelijk voor bijna de helft van alle antropogene methaanemissies. De belangrijkste bronnen van methaanuitstoot voor deze landen lopen sterk uiteen. Een belangrijke bron van methaanemissies in China is bijvoorbeeld steenkoolproductie, terwijl Rusland het grootste deel van zijn methaan uitstoot uit aardgas- en oliesystemen. De grootste bronnen van methaanuitstoot door menselijke activiteiten in de Verenigde Staten zijn olie- en gassystemen, darmfermentatie bij vee en stortplaatsen.
Waarom zijn de inspanningen om methaanemissies af te vangen en winstgevend te gebruiken niet wijdverbreid?
Ondanks de vele voordelen is methaanterugwinning om verschillende redenen niet wijdverbreid.
- Methaan is over het algemeen een secundair bijproduct in de industriële processen waaruit het wordt uitgestoten. Steenkoolmijnen, bijvoorbeeld, proberen methaan uit de mijngangen te ontluchten omdat het explosies kan veroorzaken. Historisch gezien beschouwen mijnbouwbedrijven het methaan niet als een energiebron op zich.
- Degenen die verantwoordelijk zijn voor de emissies zijn wellicht niet bekend met de technologieën die beschikbaar zijn voor de terugwinning van methaan of de mogelijkheden voor winstgevende terugwinningsprojecten. Dit geldt met name in ontwikkelingslanden, waar een betere toegang tot informatie en technische opleiding gunstig zou zijn voor het genereren van steun voor methaanterugwinningsprojecten.
- Slecht functionerende energiemarkten en financieel insolvente nutsbedrijven en gemeenten in veel landen bieden de particuliere sector geen klimaat dat hun investeringen in projecten voor het afvangen en benutten van methaan zal aantrekken.