Unilaterale oorvolheid en tijdelijk gehoorverlies gediagnosticeerd en succesvol behandeld als een temporomandibulaire stoornis: een case report

Achtergrond en overzicht: Een 73-jarige vrouw had een 4 maanden durende geschiedenis van slopende linkszijdige otische volheid, gehoorverlies, en een waterig gevoel in haar oor zonder duidelijke oorzaak. Ze had een otolaryngoloog geraadpleegd die alle middenoorpathologie uit het oor verwijderde en vervolgens beademingsbuisjes in het trommelvlies plaatste om haar symptomen van volheid van het oor te verlichten. De beademingsbuisjes gaven geen langdurige verlichting, zodat ze werd doorverwezen naar de tandheelkundige kliniek.

Beschrijving van het geval: De patiënte had geen substantiële symptomen van kaakdisfunctie of kaakpijn en had duidelijk meer last van haar oorsymptomen; ze vertoonde de volgende tekenen en symptomen: beperkte bewegingsuitslag van de mandibula (37 millimeter), crepitatie in het linker temporomandibulaire gewricht (TMJ), actieve triggerpoints in de linker oppervlakkige kauwspier, en ernstige pijn bij palpatie in het linker TMJ (lateraal en dorsaal). Een panoramische röntgenfoto en een maxillaire computertomografiescan toonden matige degeneratieve veranderingen bilateraal in de TMJ’s. De diagnose van gelokaliseerde osteoartritis (OA) van het TMJ (TMJ-OA) en myofasciale pijn in de kauwspieren werd gesteld. De auteurs gaven een behandeling van 3 maanden die bestond uit zelf toegepaste fysiotherapie (stretch en thermische packs), stabilisatiespalk over de hele boog, triggerpointinjectie en een TMJ-injectie met triamcinolone acetonide (20 milligram).

Resultaten: De patiënte meldde een verbetering van 90% in haar TMJ en oor-gerelateerde symptomen als gevolg van de behandelingen. De auteurs speculeerden dat TMJ-OA en myofasciale spieraandoeningen mogelijk bijdragen aan een tensor tympani spier disfunctie, wat haar oor volheid en hypoacusis zou kunnen verklaren.

Conclusies en praktische implicaties: Diagnose en behandeling van TMJ-disfunctie (pijn bij palpatie, OA, en bewegingsbeperking) moeten worden overwogen wanneer patiënten symptomen van onverklaarde oorvolheid hebben en zijn goedgekeurd voor oorinfectie of andere oorgerelateerde pathologie.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.