W2-0037: Tempel van QuetzalcoatlTot voor kort werd de Tempel van de Gevederde Slang in Teotihuacan de Piramide van Quetzalcoatl genoemd, en hij wordt ook wel de Tempel van de Gepluimde Slang genoemd als gevolg van de Spaanse naam Templo de la Serpiente Emplumada. De Tempel van de Gevederde Slang ontleent zijn naam aan de iconische gebeeldhouwde koppen die de oostelijke zijde sieren (fig. W2-0037 & W2-0035). De prachtig bewerkte beestachtige koppen werden toegevoegd tijdens de eerste bouw van de Tempel van Quetzalcoatl in de 3de eeuw. De afbeeldingen in hoogreliëf wisselen af tussen een slangenkop omgeven door veren, en een krokodillenkop die een hoofdtooi draagt. De eerste is gemakkelijk te identificeren als de Azteekse scheppergod, Quetzalcoatl (een Nahuatl term die zich laat vertalen als “Gevederde Slang”). De laatste werd verondersteld een andere centrale godheid van de Azteken te zijn, genaamd Tlaloc, vanwege zijn loensende ogen, maar wordt nu verondersteld de krokodil Cipactli of de vuurslang te zijn. Tussen de hoofden bevindt zich een bas-reliëf van een slangenlichaam, waarop de skeletachtige ratel van een ratelslang te zien is. Op het taludgedeelte (de kleine schuine wand onder het verticale tablero-gedeelte) staan bas-reliëfs over de hele lengte van een golvende slang.
W2-0035: Tempel van Quetzalcoatl De Teotihuacaanse kunst werd ontworpen om ideeën over te brengen en gebeurtenissen vast te leggen – het was in feite hun geschreven taal. Ze gebruikt combinaties van elementen, bekend als pictogrammen en ideogrammen, om op voorwerpen te lijken, mensen af te beelden, plaatsen aan te duiden, tradities te vertellen, religieuze concepten te beschrijven, en historische of hemelse gebeurtenissen vast te leggen. Op de Tempel van de Gevederde Slang zien we een aantal elementen die waarschijnlijk bedoeld zijn om een verhaal, een religieus concept en een historische gebeurtenis in één keer te vertellen – wat heel gebruikelijk is. De gemakkelijkst herkenbare elementen zijn te vinden in de gebeeldhouwde voorstellingen van Quetzalcoatl (fig. W2-0035C). Hier vertellen de veren die de kop van de slang omringen ons dat dit de gevederde slang is; de veren stellen dan de bloemblaadjes van bloeiende gewassen voor en vertellen ons dat hij de oogst brengt; de veren stellen ook lichtstralen voor en associëren hem met de Zon; ondertussen vertegenwoordigt 
W2-0035C – Gevederde Slang de krullende wenkbrauw dualiteit (het is een dubbele spiraal), oneindigheid en de wervelende kosmos. Helaas is het krokodil-element niet zo bekend en wordt er nog steeds hevig over gediscussieerd. De Azteekse legende vertelt over een krokodilgod, Cipactli genaamd, die de mislukte pogingen van de andere goden om de mens te scheppen opat aan het einde van elk afgebroken tijdperk dat bekend staat als een zon. Na de schepping van de Vijfde Zon vingen Quetzalcoatl en Tezcatlipoca haar en scheurden haar in tweeën om het land te scheppen waarop mensen konden leven (het heuvelachtige terrein van de hooglanden doet sterk denken aan de geschubde rug van een krokodil). Vanwege haar rol aan het begin van de Vijfde Zon werd zij aangewezen als het eerste van de 20 dagtekens op de rituele 260 dagen kalender en is te zien op de Azteekse Kalendersteen in de eerste positie tegen de klok in vanaf de top op de binnenste cirkel. Het krokodilachtige element draagt een hoofdtooi met een talud-tablero tempel en twee cirkels (mogelijk obsidiaan spiegels, de ogen van Tlaloc, of een krijgersbril), wat Teotihuacan voorstelt. Daarom vertelt het krokodilachtige aspect samen met de Gevederde Slang ons dat de Vijfde Zon door Quetzalcoatl in Teotihuacan werd geschapen.
W4-0005: Azteekse kalendersteen Andere bronnen suggereren echter dat het krokodilachtige element, met zijn vooruitstekende snuit, kan verwijzen naar de Vuurslang die bij de Azteken bekend stond als Xiuhcoatl. Hij komt ook voor op de Azteekse kalendersteen rond de buitenste rand, waarbij zijn linker en rechter profiel elkaar onderaan ontmoeten en zijn langgerekte snuit naar achteren krult (fig. W4-0005). Hij werd verondersteld de zon langs de hemel te leiden en vertegenwoordigde het eclipticavlak. Kijkend naar het krokodilachtige element op de Tempel van de Gevederde Slang, lijkt het erop dat de snuit opkrult wanneer men hem in profiel bekijkt. Als we kijken naar de Azteekse Kalender Steen, zien we dat hetzelfde ratelelement dat voorkomt op de Tempel van Quetzalcoatl, ook voorkomt bij de staart van Xiuhcoatl (op ongeveer 11 uur en 1 uur op de buitenste ring. Het lijkt er dus op dat de uitstekende gebeeldhouwde hoofden op het tablero gedeelte van de Tempel van de Gevederde Slang afwisselend afbeeldingen zijn van de Gevederde Slang, met een normale slangenstaart (naar rechts leidend in de afb. W2-0037 & W2-0035), en de Vuurslang, met zijn ratelslangenstaart (naar rechts leidend in de afb. W2-0037 & W2-0035).
W2-0024: Identieke symboliek is te vinden in de hoofdtooien gedragen door de priesters van het Teotihuacan precinct van Tepantitla. De priesters zijn afgebeeld terwijl ze zaden zaaien of offers brengen aan de aarde (zie fig. W2-0024). Hun hoofdtooien combineren een langgerekte krulsnuit met het oog van een uil en de veren van de quetzal. De krulsnuit is identiek aan die op de Azteekse kalendersteen – wat, gezien de muurschildering van Tepantitla vóór 400 n.Chr. werd gemaakt en de kalendersteen in 1479 n.Chr. werd geproduceerd, vrij uitzonderlijk is. Maar, in Tepantitla is het element duidelijk krokodilachtig en als we opnieuw naar de Azteekse Kalendersteen kijken, is er duidelijk een krokodilachtige arm te zien net achter elk van Xiuhcoatl’s hoofden aan de onderkant van de schijf. Ook weerspiegelt de afbeelding op de Kalender Steen de legende van Cipatli die in tweeën werd gescheurd, dus misschien zijn de Vuurslang en Cipatli twee aspecten van hetzelfde wezen. Hoe dan ook, beide personages lijken een fundamenteel element van de rituele kalender te vertegenwoordigen en mogelijk zelfs de schepping van de tijd en de kosmos.
W1-GR: De serpentijn Grote Scheur daalt af naar de aarde Een tunnel onder de piramide van Quetzalcoatl bevat ook sterke verwijzingen naar de kosmos, met honderden kleibollen bedekt met gouden pyriet op de vloer en metaalachtig stof op de muren gewreven. Het gecombineerde effect lijkt op een doorgang door de ruimte wanneer het verlicht wordt door een fakkel. Archeologen doen nog steeds ontdekkingen met behulp van een kleine robot genaamd Tlaloc II, maar tot nu toe is er geen bewijs dat de tunnel of de drie grotten aan het eind ervan werden gebruikt of ontworpen voor elitebegrafenissen, zoals ooit werd gedacht. In plaats daarvan lijkt het erop dat de tunnel en het netwerk van grotten een heiligdom was voor de kosmos en de goden van de schepping. De grotten zelf zouden de plaats zijn geweest waar goden werden geboren, en het is mogelijk dat de elite van Teotihuacan de grotten onder de Tempel van Quetzalcoatl gebruikte om te bevallen, waarbij de pasgeboren baby door de sterren tunnel de wereld in werd gedragen, alsof hij uit een kosmische baarmoeder werd geboren of uit de hemelen neerdaalde. In de mythologie van de Maya’s werd de krokodil geassocieerd met de Grote Scheur, een verduisterde plek binnen de Melkweg. Deze vreemde verduisterde, slangachtige doorgang werd ook beschouwd als de baarmoeder (of vagina) van het melkwegstelsel, waaruit planeten, sterren, de kosmos en de tijd zelf werden geboren (zie fig. W1-GR). Het is zeer wel mogelijk dat de krokodilachtige vorm op de Tempel van de Gevederde ook in verband werd gebracht met dit facet van de nacht-hemel en derhalve de geboorte van de kosmos, en het begin van de tijd voorstelt. Met vier trapsgewijze, talud-tablero niveaus, is het ook mogelijk dat de Tempel van de Gevederde Slang ook werd ontworpen om de vier voorgaande zonnen te herdenken, met een tempel op de top gewijd aan de Vijfde Zon.
W2-0032: Adosado platform grenzend aan de Tempel van QuetzalcoatlDe reden dat het westelijke gezicht van de piramide van Quetzalcoatl zo goed bewaard is gebleven, is dat het werd begraven onder het “Adosado” platform dat aan de voorzijde werd toegevoegd (fig. W2-0032). Sommigen suggereren dat dit een opzettelijke poging was om de iconische façade van de piramide te bedekken en het doel ervan te veranderen. Aan alle drie de grote piramiden van Teotihuacan werd echter – om onbekende redenen – een van deze elementen toegevoegd en de drie andere gezichten van de Tempel van de Gevederde Slang werden nog steeds blootgelegd. Uitgaande van het blootgestelde gezicht, denkt men dat de vier gezichten samen in totaal 260 gevederde slangenkoppen zouden hebben gehad, dus één voor elke dag van de rituele kalender. Men denkt dat de kleine opening tussen de tanden aan de voorkant werd gebruikt om offers achter te laten of een dagmarkering aan te brengen, zodat de bevolking kon zien welke dag het was. Ook begravingen die in de fundamenten van de Tempel van de Gevederde Slang zijn gevonden, wijzen op een sterk verband met de rituele kalender. Tot nu toe zijn er meer dan 200 offerslachtoffers gevonden, met hun handen op de rug gebonden en hun lichamen op strategische plaatsen. Archeologen zijn ervan overtuigd dat wanneer de opgravingen voltooid zijn, het aantal lichamen gelijk zal zijn aan 260 en dus elk een dag van de Heilige Kalender zal vertegenwoordigen.
W2-0033: Noordflank van de CitadelOm de omtrek van het Ciudadela complex, waarin de Tempel van de Gevederde Slang zich bevindt, bevinden zich 11 andere veel kleinere piramidale bouwsels, gebouwd op een verhoogde basis, met vier aan elke zijde en drie aan de achterzijde (vier hiervan zijn zichtbaar in fig. W2-0024). Voeg het Adosado platform en de Tempel van de Gevederde Slang bij deze kleinere piramiden en je hebt er 13 – één voor elke dag van een Trecena. Dit laatste stukje bewijs lijkt onomstotelijk aan te tonen dat de Piramide van de Gevederde Slang gewijd was aan de Rituele Kalender en de festiviteiten die er plaatsvonden. De Ciudela omheining is de grootste afgebakende ruimte in Teotihuacan en meet maar liefst 130 m2. Het zou de gehele bevolking, die meer dan 100.000 mensen telde, hebben kunnen huisvesten. Twee grote complexen van kamers die elkaar weerspiegelen aan weerszijden van de Tempel van de Gevederde Slang, zouden ideale voorbereidingsruimten voor de festiviteiten hebben geboden en onderdak voor de priesters die de dagen bijhielden. In het hart van dit complex ligt de Tempel van de Gevederde Slang, die ontworpen lijkt te zijn om de schepping van de kosmos en het verstrijken van de tijd vanaf die dag vast te leggen. Eenvoudig gezegd, de Tempel van de Gevederde Slang lijkt een monument voor de tijd en het hart van een reusachtige klok, waarmee de Teotihuacano’s hun goden eerden.