Wie moet dit formulier gebruiken?
Het is niet verplicht dit formulier in te dienen tenzij er sprake is van een uitkering van inkomsten uit een passieve buitenlandse beleggingsmaatschappij (PFICs) waarin een Amerikaans persoon aandeelhouder is of een vervreemding van de aandelen van een PFIC door schenking, overlijden en de meeste soorten anderszins belastingvrije ruil of wederdemption. Belastingbetalers of opstellers zullen echter nergens in de instructies bij het formulier of in de toepasselijke IRS-regelgeving een verklaring van deze strekking vinden.
Het formulier moet worden ingediend om de belasting te berekenen die verschuldigd is op eventuele “overmatige uitkeringen” van of vervreemdingen van een PFIC. In het algemeen is een “excessieve uitkering” een uitkering (na het eerste jaar) die hoger is dan 125% van de gemiddelde uitkering in de voorgaande drie jaar. Alle vervreemdingen lijken te worden behandeld als bovenmatige uitkeringen en worden op dezelfde manier behandeld als uitkeringen van meer dan 125% van de gemiddelde uitkeringen.
In de meeste gevallen is een Amerikaanse persoon die een direct of indirect eigendomsbelang in een PFIC heeft, verplicht dit formulier in te dienen als er sprake is van excessieve uitkeringen of als de belastingplichtige wil kiezen voor een huidige methode van belastingheffing. Indirecte eigendom omvat een partner in een partnerschap dat aandelen van een PFIC bezit en een begunstigde van een trust of nalatenschap die aandelen van een PFIC bezit.
Dit formulier mag niet worden gebruikt door degenen die beleggingen hebben in een buitenlandse vennootschap waarbij de vennootschap geen aandelen van een PFIC bezit. Een personenvennootschap is geen PFIC, ook al zijn alle inkomsten afkomstig uit passieve beleggingen. Hetzelfde geldt voor een trust of nalatenschap die geen aandelen van een PFIC bezit. Een PFIC is (per definitie) een vennootschap en in de meeste gevallen zou een trust of een personenvennootschap geen PFIC zijn. (Er kunnen zich enkele gevallen voordoen waarin de IRS zou aanvoeren dat een buitenlandse trust of een buitenlands partnerschap de kenmerken van een vennootschap had).
Een speciale regel is van toepassing op Amerikaanse aandeelhouders van een gecontroleerde buitenlandse vennootschap die zou voldoen aan de definitie van een PFIC. Amerikaanse aandeelhouders van een gecontroleerde buitenlandse vennootschap (CFC) die een buitenlandse persoonlijke houdstermaatschappij is (of anderszins voldoet aan de tests van een PFIC) moeten geen Form 8621 indienen zolang zij onderworpen zijn aan belasting op de beleggingsinkomsten van de CFC. Indien de CFC echter aandelen van een PFIC bezit, zou zij ertoe kunnen worden verplicht (of ervoor kunnen kiezen) dit formulier in te dienen en de inkomsten van de PFIC zouden dan via de CFC naar de Amerikaanse aandeelhouders gaan.
Het moeten indienen van dit formulier om belasting te betalen over de lopende inkomsten van een PFIC kan worden vermeden wanneer de enige Amerikaanse eigenaar van een buitenlandse vennootschap ervoor heeft gekozen de buitenlandse vennootschap te laten belasten als een niet-gereguleerde entiteit en wanneer de buitenlandse vennootschap niet heeft geïnvesteerd in een PFIC.
Dit formulier moet niet worden ingediend door begunstigden van een buitenlandse trust, tenzij de buitenlandse trust in een PFIC heeft belegd. Wanneer een buitenlandse trust echter de kenmerken van een vennootschap heeft, kan de trust door de IRS als een PFIC worden aangemerkt. De IRC, de IRS Regulations en de IRS instructions to the Form 8621 verwijzen alle expliciet naar de PFIC als een corporation. Wij menen dat het niet de plicht van een belastingbetaler is om aan te nemen dat een trust als een vennootschap moet worden behandeld.
Welke informatie is vereist?
Formulier 8621 is slechts twee bladzijden lang, maar de instructies bestaan uit zeven bladzijden met zeer verwarrende informatie. De verwarring wordt veroorzaakt door het feit dat het formulier in feite een verkiezing is om op dit moment belasting te betalen over het pro-rata aandeel van de aandeelhouder in de inkomsten van de PFIC. Er zijn twee methoden om te kiezen voor het betalen van belastingen op de inkomsten van een PFIC en een standaardmethode van belastingheffing indien geen keuze wordt gemaakt.
De standaardmethode omvat een ingewikkelde toerekening van een “overmatige uitkering” (zoals hierboven gedefinieerd) aan de voorgaande belastingjaren waarin de belastingplichtige aandeelhouder was. Voor elk van die jaren wordt de inkomstenbelasting berekend op basis van de hoogste belastingschijf voor dat jaar, ook al kan de belastingplichtige in een veel lagere marginale belastingschijf hebben gezeten. Voor alle jaren tot 1993 bedroeg het toptarief 39,6% en voor de belastingjaren van 1992 tot en met 1986 33%. Vóór 1987 bestonden de PFIC-regels niet en werden extra uitkeringen voor die jaren als gewone inkomsten behandeld. Na berekening van de belasting wordt er (dagelijks samengestelde) rente geheven over de belasting voor elk van die jaren. De toepasselijke wet bepaalt echter dat de totale belasting en rente niet hoger zullen zijn dan het bedrag van de uitkering.
Deze bestraffende vorm van belastingheffing kan worden vermeden door ervoor te kiezen de belasting over de lopende inkomsten van de PFIC op een van de twee algemene manieren te betalen.
De ene methode is met een “mark-to-market”-systeem op basis van de catalogusprijs van beursgenoteerde buitenlandse gemeenschappelijke beleggingsfondsen. In de praktijk zijn de voorschriften van de IRS betreffende de mark-to-market-methode uiterst streng en slechts enkele buitenlandse gemeenschappelijke fondsen zouden hiervoor in aanmerking komen.
De andere methode wordt het “Qualified Electing Fund” (QEF) genoemd en vereist uitgebreide informatie van de PFIC. Om de QEF-verkiezing te gebruiken, moeten de Amerikaanse aandeelhouders voldoende aandelen bezitten om de fondsbeheerders te dwingen de vereiste informatie te verstrekken, zodat de aandeelhouders elk jaar hun aandeel in de inkomsten van de PFIC kunnen berekenen.
Wanneer is het verschuldigd?
Het formulier moet worden ingediend bij de belastingaangifte van de Amerikaanse belastingplichtige voor elke afzonderlijke PFIC waarin de belastingplichtige aandeelhouder is.
Waar moet het worden ingediend?
Het moet worden ingediend bij het IRS-centrum waarnaar de belastingbetaler zijn of haar aangifte stuurt of op bovenstaand adres in Philadelphia. Indien de belastingplichtige geen aangifte inkomstenbelasting behoeft in te dienen, moeten kopieën van het formulier 8621 worden gezonden naar het Internal Revenue Service Center, POB 21086, Philadelphia, PA 19114.
Hoe lang duurt het invullen?
De IRS schat de tijd die nodig is om dit formulier in te vullen op ongeveer zeven uur, exclusief de tijd die nodig is om het formulier te leren kennen en de tijd die nodig is voor het bijhouden van de gegevens gedurende het jaar. De werkelijke tijd zal afhangen van de keuze die de belastingplichtige maakt. Het rapporteren van inkomen met behulp van de mark-to-market methode neemt niet veel tijd in beslag. Het opgeven van inkomen met de QEF-keuze kan zeven uur (of meer) in beslag nemen, afhankelijk van de manier waarop de informatie door de PFIC wordt verstrekt. Als de PFIC contante uitkeringen doet die niet meer bedragen dan 125% van de gemiddelde uitkeringen in de drie voorgaande jaren, kan het slechts een paar minuten duren om het formulier op te stellen. Wanneer het formulier wordt gebruikt om de belasting op een te hoge uitkering te berekenen, kan het veel meer dan zeven uur in beslag nemen om het formulier op te stellen.
Waarom voldoen? (Sancties)
Wanneer er geen uitkeringen aan de aandeelhouders zijn, zijn er geen expliciete sancties voor het niet indienen van het formulier. In het algemeen is het in het voordeel van een Amerikaanse belastingbetaler om dit formulier in te dienen en een keuze te maken om belasting te betalen over de lopende inkomsten van de PFIC. Als er niet voor wordt gekozen om belasting te betalen over de lopende inkomsten van de PFIC, dan kunnen alle toekomstige uitkeringen worden onderworpen aan de punitieve belasting op te hoge uitkeringen. Bovendien kan de QEF-keuze de belastingbetaler in staat stellen de voordelen van het lagere belastingtarief op door de PFIC gerealiseerde vermogenswinsten op lange termijn te behouden.
Formulier 8621 is een verkiezing die kan worden ingediend door de aandeelhouders van een buitenlandse vennootschap die een “passieve buitenlandse beleggingsmaatschappij” of PFIC is. Een buitenlandse vennootschap is een PFIC als 75% of meer van de bruto-inkomsten van de vennootschap voor het belastingjaar passieve inkomsten zijn zoals gedefinieerd in sectie 1297(b) van de belastingwet, of als ten minste 50% van de gemiddelde waarde van de activa van de vennootschap voor het belastingjaar toe te schrijven is aan activa die worden gebruikt voor de productie van passieve inkomsten of worden aangehouden voor de productie van passieve inkomsten. Het formulier moet worden opgesteld voor elke PFIC waarin de belastingplichtige een investeerder is en een belastingheffing volgens de huidige methode wil kiezen op het aandeel van de aandeelhouder in de inkomsten van de PFIC. De omvang van het eigendomspercentage in de PFIC door de U.S. persoon is geen factor bij het indienen van dit formulier.
Als een buitenlandse trust belegt in buitenlandse gemeenschappelijke beleggingsfondsen (PFIC’s), worden dergelijke fondsen volgens de Amerikaanse belastingwetgeving geacht passieve buitenlandse beleggingsmaatschappijen te zijn en kan de Amerikaanse concessieverlener elk jaar een formulier 8621 voor elk dergelijk fonds willen indienen.
Naast de kosten van het opstellen van de formulieren, kan de cedent het voordeel verliezen van eventuele vermogenswinstbelastingtarieven op lange termijn bij de verkoop van de buitenlandse beleggingsfondsen en verliest hij effectief het voordeel van een belastinguitstel dat anders beschikbaar zou zijn.
In de instructies bij formulier 8621 staat dat passief inkomen is gedefinieerd in sectie 1296(b) van de belastingwet, maar dat blijkt een typefout te zijn omdat de definitie van de term is opgenomen in 1297(b). In die sectie wordt passief inkomen uit investeringen gedefinieerd onder verwijzing naar de definitie van inkomen uit buitenlandse persoonlijke holdings (zoals gedefinieerd in sectie 954(c)) met bepaalde uitzonderingen. Volgens de definitie in sectie 954(c) van de belastingwet omvatten de inkomsten van een buitenlandse persoonlijke holding rente, dividenden, huur, royalty’s en lijfrenten, winsten (maar geen verliezen) uit de verkoop van activa die rente, dividenden, huur, royalty’s en lijfrenten opleveren, winsten uit bepaalde grondstoffentransacties, valutawinsten en inkomsten die gelijkgesteld zijn met rente of dividenden. Er zijn echter enkele uitzonderingen wanneer dit soort inkomen wordt verworven in het kader van een actief bedrijf of een actieve handelaar, inkomsten van handelaars en bepaalde inkomsten van verwante “personen”.
Exemplaren van belastingformulieren en instructies van de IRS zijn beschikbaar op hun website op
https://www.irs.gov/forms-instructions