Colorado RockiesEdit
Minor League BaseballEdit
De Colorado Rockies kozen Tulowitzki als zevende speler in de eerste ronde van de 2005 Major League Baseball draft. Hij ontving een tekenbonus van 2,3 miljoen dollar van de Rockies. Hij maakte zijn profdebuut bij de Modesto Nuts van de Class A-Advanced California League in 2005, en sloeg .266 in 22 wedstrijden. In 2006 speelde Tulowitzki voor de Tulsa Drillers van de Class AA Texas League. Hij had een slaggemiddelde van .291, 13 homeruns en 61 RBI’s in 104 wedstrijden. Hoewel hij in juni een knieblessure opliep verscheen hij in 2006 toch in de All-Star Futures Game.
2006-2008Edit
De Rockies promoveerden Tulowitzki op 30 augustus 2006 naar de major leagues. Hij maakte die dag zijn major league-debuut tegen de New York Mets. Hij had vier slagbeurten en was hitloos met drie strikeouts. Tulowitzki bereikte de Major League na slechts 126 minor league-wedstrijden gespeeld te hebben. Hij sloeg zijn eerste Major League-hit, een infield single tegen Óliver Pérez van de Mets, op 31 augustus. Tulowitzki sloeg zijn eerste MLB-homerun op 4 september, op Woody Williams van de San Diego Padres, in een 7-5 nederlaag. Hij noteerde een slaggemiddelde van .240 met één homerun en zes RBI’s in 25 wedstrijden tijdens het seizoen 2006.
Tulowitzki ging voorafgaand aan het seizoen 2007 de voorjaarstraining in en streed met de zittende Rockies korte stop Clint Barmes voor de startende rol. Na een voorjaar waarin Tulowitzki de MVP-prijs won en Barmes het aanvallend moeilijk had, begon Tulowitzki aan het seizoen als de eerste korte stop van de Rockies. Op 29 april 2007 draaide Tulowitzki de 13e unassisted triple play in de MLB-geschiedenis, tijdens een 9-7 thuisoverwinning op Coors Field op de Atlanta Braves.
Als rookie vestigde Tulowitzki zich als een Gold Glove-caliber korte stop. Hij leidde alle MLB shortstops in fielding percentage (.987), putouts (262), totale kansen (834), assists (561), en double plays turned (114; twee meer dan Jack Wilson, in 233 meer innings). Hij stond ook op de eerste plaats in reikwijdtefactor (5.39) en tweede in zone-rating (.866). Tulowitzki’s .987 fielding percentage betekende een MLB-seizoensrecord voor een beginnende korte stop. Hij leverde ook een belangrijke bijdrage aan het MLB-record .98925 fielding percentage van de Rockies voor één seizoen. Philadelphia Phillies korte stop Jimmy Rollins won de Gold Glove Award, ondanks het feit dat Tulowitzki een beter fielding percentage (.987 tegen .985), zone rating, en range factor had, en meer totale kansen, putouts, en assists, en draaide vier dubbel plays meer, in 66 1⁄3 minder innings, dan Rollins. Ze hadden elk 11 fouten, maar die van Tulowitzki kwamen op 834 totale kansen, vergeleken met Rollins’ 717. Tulowitzki won echter wel de Fielding Bible Award op korte stop, die wordt toegekend aan de korte stop die door een panel van nationale sportschrijvers, scouts, en sport radio talkshow hosts wordt gezien als de beste verdedigende korte stop in Major League Baseball.
Tulowitzki werd uitgeroepen tot NL Rookie van de Maand voor augustus. Op 10 september 2007 sloeg Tulowitzki zijn 20ste homerun van het seizoen, waarmee hij het record vestigde voor de meeste homeruns in één seizoen door een rookie korte stop uit de National League. Het vorige record stond op 19, van Ernie Banks. Tulowitzki sloeg zijn eerste grand slam in zijn carrière op 29 september 2007, in een 11-1 thuisoverwinning op de Arizona Diamondbacks, van Dustin Nippert. Hij eindigde met 24 homeruns op het seizoen.
In het seizoen 2007 stond Tulowitzki op de eerste plaats van de NL rookies in slagbeurten (609), plaatbeurten (678), wedstrijden (155), hits (177), doubles (33), runs (104), totale honken (292), vrije lopen (57) en RBI’s (99; twee voor Ryan Braun, in 158 meer slagbeurten dan Braun). Tulowitzki’s 99 RBI’s leidden alle shortstops van de National League (hij kwam drie tekort voor een gelijkspel voor de MLB-leiding, in handen van Detroit Tigers shortstop Carlos Guillén). Hij vestigde een MLB-seizoensrecord in RBI’s voor een beginnende korte stop. Hij eindigde tweede achter Braun in OBP (.359). Hij werd derde achter Braun en Hunter Pence in slaggemiddelde (.291), slugging percentage (.479), OPS (.838) en triples (5). Tulowitzki was ook derde achter Braun en Chris Young in homeruns (24) en extra honkslagen (62), en gelijk voor de negende plaats in gestolen honken (7).
Tulowitzki was gelijk met Young, Rajai Davis en Norris Hopper voor de leiding onder alle NL rookies in caught stealing (6), was tweede na Carlos Ruiz in grounding in double plays (14, dat was een meer – met 158 meer slagbeurten – dan de derde plaats Braun) en tweede achter Young in strikeouts (130; leidt alle NL shortstops). Tulowitzki had echter de op twee na laagste strikeout-ratio (21,3%) van alle rookies met tenminste 400 slagbeurten, achter Kevin Kouzmanoff (19,4%) en Pence (20,8%). Hij sloeg .320 met een .554 slugging percentage en 15 homeruns in het mijlenhoge Coors Field, maar sloeg slechts .256 met een .393 slugging percentage en negen homeruns in uitwedstrijden. Een van de redenen voor substantiële verschillen in thuis- en wegsplits voor Rockies slagmensen is echter dat ze aanpassingen moeten maken in hoe ze worpen zien buiten Coors Field – met name breekballen, zoals sliders en curve ballen – omdat die worpen anders werken op Coors Field dan op de weg.
De veteranen van het team waarschuwden Tulowitzki elke keer als Braun, zijn belangrijkste rivaal voor rookie van het jaar honneurs, een homerun sloeg.
Tulowitzki werd tweede in de race voor National League Rookie of the Year. Op de prijs werd gestemd door 32 leden van de Baseball Writers’ Association of America, twee uit elke stad van de National League. Braun versloeg Tulowitzki met 128 tegen 126 punten, wat de dichtste stemming was in de NL sinds het huidige systeem werd aangenomen in 1980. Tulowitzki verloor ook van Braun in de stemming voor de 2007 NL Sporting News Rookie of the Year Award, waarop gestemd werd door 488 Major League spelers en 30 managers. Hij verloor van Braun voor de 2007 Baseball America Rookie of the Year Award, in de stemming voor de 2007 Players Choice NL Most Outstanding Rookie door hun mede major league spelers, De fans verkozen Tulowitzki tot de This Year in Baseball Rookie of the Year, met 27.6% van de stemmen, voor Boston Red Sox tweede honkman Dustin Pedroia (26.3%) en Braun (22.3%). Tulowitzki werd gekozen voor het 2007 Topps Major League Rookie All-Star Team.
Op 1 oktober 2007, in de één-game Wild Card tie-breaker tegen de San Diego Padres sloeg Tulowitzki 4-uit-7 met drie extra honkslagen en scoorde het gelijkmakende punt in de tweede helft van de 13e inning. De Rockies wonnen de wedstrijd met 9-8 en gingen de play-offs in als het NL wild card team. Ze stonden tegenover de Philadelphia Phillies in de National League Division Series. Op 4 oktober 2007, in de tweede wedstrijd van de reeks, sloegen Tulowitzki en linksvelder Matt Holliday back-to-back first-pitch homers in de eerste inning om een 10-5 zege in te leiden, en de Rockies gingen naar Denver met een 2-0 voorsprong in de reeks. De Rockies voltooiden een sweep van drie wedstrijden van de Phillies en gingen door naar de National League Championship Series, waarin ze de Arizona Diamondbacks in vier wedstrijden versloegen. Colorado speelde daarna tegen de Boston Red Sox in de World Series, het allereerste optreden in de geschiedenis van de Rockies in de World Series. Boston veegde Colorado in vier games van de mat. Tulowitzki sloeg .195 in het naseizoen, met een on-base percentage van .267 en 15 strikeouts in 41 slagbeurten.
Op 23 januari 2008 tekende Tulowitzki een contractverlenging van zes jaar en 31 miljoen dollar met de Rockies. De deal, die ook een cluboptie voor 2014 bevatte, was het grootste contract ooit voor een speler met minder dan twee jaar ervaring tot Ryan Braun een contractverlenging van acht jaar en 45 miljoen dollar tekende met de Brewers op 15 mei 2008.
Op 29 april 2008, in een 3-2 overwinning op de San Francisco Giants, scheurde Tulowitzki een linker quadricepspees tijdens een verdedigingsslag in de eerste inning. Hij keerde terug bij de Rockies, startend als korte stop, op 20 juni, in een 7-2 thuisnederlaag tegen de New York Mets. Op 5 juli 2008 ging Tulowitzki terug naar de gehandicaptenlijst nadat hij zijn rechterpalm had gesneden in de 18-17 thuisoverwinning van de dag ervoor tegen de Florida Marlins. De blessure ontstond in de tweede helft van de zevende inning toen Tulowitzki uit frustratie een esdoornhouten knuppel tegen de grond sloeg. Het incident vond plaats nadat hij in diezelfde inning uit het spel was gehaald; maar hij merkte op dat de frustratie die leidde tot zijn blessure niet te wijten was aan het uit het spel halen, en zei: “Ik was een beetje gefrustreerd, niet door de beweging. Als er iets was, dacht ik dat het de juiste zet was. Ik kwam in de gang, pakte een knuppel, sloeg die op de grond en de knuppel ontplofte in mijn hand en sneed mijn handpalm open tot aan mijn wijsvinger.” De snee vergde 16 hechtingen, maar er was geen schade aan pezen of zenuwen. Tulowitzki keerde terug in de line-up van de Rockies, te beginnen als korte stop, op 21 juli 2008, in een 16-10 thuisnederlaag tegen de Los Angeles Dodgers. Hij registreerde een record van vijf hits tijdens de wedstrijd, want hij ging 5-uit-5 met één RBI. Na zijn terugkeer op 21 juli had hij zes multi-hit wedstrijden in zijn laatste acht wedstrijden. In 38 wedstrijden voorafgaand aan 21 juli had Tulowitzki zes multi-hit wedstrijden. Tulowitzki sloot het seizoen 2008 af met een slaggemiddelde van .263, acht homeruns en 46 RBI’s in 101 wedstrijden.
2009-2011Edit
Op 10 augustus 2009 sloeg Tulowitzki voor de cyclus als onderdeel van een 11-5 thuisoverwinning op de Chicago Cubs. Hij had ook zeven RBI’s, wat gelijk staat met de op twee na meeste RBI’s in de MLB-geschiedenis in een wedstrijd voor een speler die voor de cyclus sloeg. Tulowitzki werd de vijfde Rockies-speler die voor de cyclus sloeg. Hij was ook de tweede speler in de MLB-geschiedenis die voor de cyclus sloeg en een driehonkslag zonder assist sloeg in één carrière. Tulowitzki sloeg een recordaantal van 32 homeruns tijdens het seizoen en had een .552 slugging percentage, die beide aan de leiding stonden van alle MLB shortstops. Hij was tweede in RBI’s (92), driehonkslagen (9), vrije lopen (73) en on-base plus slugging percentage (.930). Hij eindigde als vijfde bij de stemming door de Baseball Writers’ Association of America voor National League MVP.
Op 17 juni 2010 brak Tulowitzki zijn pols na geraakt te zijn door een worp van Minnesota Twins reliever Alex Burnett. Hij werd de volgende dag op de invalidenlijst geplaatst.
Op 4 juli 2010 was Tulowitzki één van de twee Rockies, samen met startend werper Ubaldo Jiménez, geselecteerd als een National League All-Star om te spelen in de 2010 Major League Baseball All-Star Game in Angel Stadium van Anaheim. Het was Tulowitzki’s eerste All-Star optreden, maar omdat hij sinds 18 juni op de invaliditeitslijst stond met een gebroken pols, werd hij vervangen door New York Mets korte stop José Reyes. In september sloeg Tulowitzki 14 homeruns van 3 tot en met 18 september, wat hem back-to-back NL Speler van de Week onderscheidingen opleverde voor 6-12 en 13-19 september. Hij verdiende ook zijn eerste National League Player of the Month award voor zijn inspanningen tijdens de maand september, waarin hij alle MLB-spelers aanvoerde met 15 homeruns, 40 RBI, 30 gescoorde punten en een .800 slugging percentage. Alleen Babe Ruth had evenveel of meer homeruns (17) en RBI’s (43) tijdens die maand in de MLB-geschiedenis.
Tulowitzki eindigde het seizoen 2010 aan de leiding van alle MLB shortstops in homeruns (27), RBI’s (95), slaggemiddelde (.315), on-base percentage (.381), slugging percentage (.568) en on-base plus slugging percentage (.949). Hij werd vijfde in de stemming voor National League MVP voor het tweede opeenvolgende seizoen. Tulowitzki kreeg zijn eerste Silver Slugger Award voor zijn offensieve dapperheid. Verdedigend had hij het beste fielding percentage (.984) en range factor (5.06) van alle shortstops in de National League. Hij verdiende zijn tweede Fielding Bible Award en eerste Gold Glove op korte stop. Hij was ook ESPN’s 2010 Web Gem kampioen.
Op 29 november 2010 ging Tulowitzki akkoord met het tekenen van een verlenging van zes jaar bovenop de drie jaar, met een vierde optiejaar, die nog op zijn contract stonden. De verlenging van zes jaar was ongeveer $120 miljoen waard, waarmee het het op één na grootste contract was dat ooit door een Rockies-speler werd getekend (achter Todd Helton’s negenjarige contract van $141,5 miljoen).
Tulowitzki werd door zijn medespelers gekozen als National League-reserve voor de 2011 All-Star Game in Phoenix, Arizona, maar na een blessure van starter José Reyes (die door de fans werd gekozen) werd Tulowitzki de startende korte stop van de NL. Hij had één hit tijdens de wedstrijd, een honkslag. Tulowitzki won zijn tweede opeenvolgende (derde overall) Fielding Bible Award, als de best fieldende korte stop in de MLB. Hij ontving ook zijn tweede opeenvolgende Gold Glove en Silver Slugger Award.
2012-2015Edit
Op 1 april 2012, tijdens een voorjaarstrainingswedstrijd tegen de Cleveland Indians, werd Tulowitzki door een worp op de arm geraakt door oud-teamgenoot Ubaldo Jiménez. Zowel Tulowitzki als Jiménez kwamen dicht bij elkaar terwijl de banken opruimden. Jiménez kreeg een schorsing van vijf wedstrijden en een niet nader genoemde boete.Naarmate het seizoen vorderde moest Tulowitzki geopereerd worden aan zijn linker lies, wat een einde maakte aan zijn seizoen. De blessure gebeurde op 30 mei, tijdens een doubleheader met de Houston Astros. Hij werd beperkt tot 47 wedstrijden, waarin hij .287 sloeg met acht homeruns en 27 RBI’s.
Op 13 juni 2013 liep Tulowitzki een gebroken rechter rib op in een 5-4 verlies tegen de Nationals. Hij werd op de 15-dagen uitvallijst geplaatst en miste 25 wedstrijden. Ondanks de blessure werd Tulowitzki geselecteerd voor de 2013 Major League Baseball All-Star Game. Teamgenoten Carlos González en Michael Cuddyer werden ook geselecteerd, en alle drie de spelers stonden in de startopstelling voor de National League. Tulowitzki sloeg .312 in 126 wedstrijden in 2013, met 25 homeruns en 82 RBI’s.
Tulowitzki begon 2014 door .364 te slaan in april met zeven homeruns, negen doubles, en 22 RBI’s. Zijn hete start leverde hem de NL Speler van de Maand honneurs voor april op. Op 3 mei sloeg Tulowitzki een honkslag voor zijn 1.000ste carrièrehit in een wedstrijd tegen de New York Mets. Hij blesseerde zijn linker heup tijdens een wedstrijd op 20 juli en onderging een labral repair operatie op 15 augustus, waardoor zijn seizoen eindigde. Tulowitzki sloot de campagne af met een slaggemiddelde van .340 in 91 gespeelde wedstrijden. Ondanks zijn door blessures verkorte seizoen sloeg hij 21 homeruns en 58 RBI.
Tulowitzki haalde in 2015 zijn vijfde All-Star-team als vervanger van de geblesseerde Dee Gordon. Hij sloeg .300 met 12 homeruns en 53 RBI’s in 87 wedstrijden met de Rockies voordat hij werd verhandeld.
Toronto Blue JaysEdit
Rest van 2015Edit
Op 28 juli 2015 werd Tulowitzki, samen met teamgenoot LaTroy Hawkins, verhandeld aan de Toronto Blue Jays in ruil voor José Reyes, Jeff Hoffman, Miguel Castro en Jesús Tinoco. Toen Tulowitzki tijdens het midden van de negende inning van een wedstrijd tegen de Chicago Cubs op de hoogte werd gesteld van de ruil, omdat het management van de Blue Jays en de Rockies de onderhandelingen geheim hadden gehouden voor de media, schreeuwde hij naar verluidt tegen Rockies general manager Jeff Bridich en zwoer hij nooit meer met hem of andere leden van het Rockies frontoffice te zullen spreken. Tulowitzki uitte gemengde gevoelens over de handel, maar verklaarde: “Ik krijg de kans om voor een mededinger te spelen, en misschien zal dit mijn carrière een beetje doen herleven.”
Tulowitzki maakte zijn debuut bij de Blue Jays op 29 juli, en sloeg 3-uit-5 met een homerun, twee doubles, drie RBI’s en drie gescoorde punten. Tijdens een wedstrijd tegen de New York Yankees op 12 september kwam Tulowitzki in botsing met ploeggenoot Kevin Pillar terwijl hij achteruit liep om een vangbal in het midveld te vangen, en moest het duel verlaten. Verwacht werd dat hij minstens 2 tot 3 weken uitgeschakeld zou zijn wegens een gescheurd schouderblad. Tulowitzki keerde kort voor het einde van het seizoen terug in de line-up na 18 wedstrijden te hebben gemist, en verscheen in totaal in 41 wedstrijden voor de Blue Jays in 2015, waarbij hij .239 sloeg met vijf homeruns en 17 RBI’s. De Blue Jays hadden een record van 50-51 en stonden op de vierde plaats in de AL East, maar Tulowitzki’s komst hielp de Jays 43-18 te gaan voor de rest van het reguliere seizoen om de AL East Division titel te veroveren en hun eerste play-off ligplaats te verdienen sinds 1993.
Tulowitzki speelde in alle 5 wedstrijden van de 2015 American League Division Series, sloeg .095 met één homerun en vier RBI’s. In de derde wedstrijd van de 2015 American League Championship Series sloeg Tulowitzki een three-run homerun en werd later uitgeworpen, waarmee hij de eerste American League-speler werd die uit een postseason-wedstrijd werd uitgeworpen sinds Dwight Gooden in 1998. De Blue Jays wonnen het duel met 11-8. De Jays schoven door naar de American League Championship Series, die werd gewonnen door de Kansas City Royals in zes games.
2016-2018Edit
Op 13 mei 2016 sloeg Tulowitzki zijn 200e homerun uit zijn carrière in een overwinning op de Texas Rangers. Op 28 mei werd hij op de 15-dagen uitgeschakeld lijst geplaatst vanwege een rechter quad verrekking. Hij werd op 18 juni gereactiveerd, nadat hij 20 wedstrijden had gemist door de blessure. Tulowitzki worstelde in 2016 en sloeg een lage carrière .254 in 131 wedstrijden, hoewel hij ook 24 homeruns sloeg met 79 RBI’s.
Tulowitzki werd op 22 april 2017 op de 10-dagen uitvallijst geplaatst na het oplopen van een hamstringblessure. Hij keerde terug in de line-up op 26 mei na 31 wedstrijden te hebben gemist. Op 29 juli werd Tulowitzki opnieuw op de invalidenlijst geplaatst met een verstuikte rechterenkel, die hij verwondde toen hij naar het eerste honk liep. Later werd vastgesteld dat hij ligamentschade had. Op 9 augustus werd hij naar de 60-dagen uitgeschakeld-lijst verplaatst, waardoor hij voor het seizoen uitgeschakeld was. In 66 wedstrijden sloeg Tulowitzki .249 met zeven homeruns en 26 RBI’s.
Vroeg in de voorjaarstraining van 2018 werd bekend dat Tulowitzki een botspoor in zijn rechterenkel had, en dat hij de start van het Grapefruit League-seizoen zou missen. Op 4 maart verklaarde John Gibbons dat Tulowitzki waarschijnlijk niet klaar zou zijn voor Opening Day. Tulowitzki kwam in geen enkele voorjaarstraining-wedstrijd in actie, en werd op de 60-dagen gehandicaptenlijst geplaatst om het jaar te beginnen. Op 30 maart werd bekend dat zijn botsporen een operatie vereisten. Hij miste het hele seizoen 2018. Op 11 december 2018 werd Tulowitzki vrijgelaten door de Blue Jays. De Blue Jays zijn nog 38 miljoen dollar verschuldigd over de twee resterende jaren van Tulowitzki’s contract.
New York YankeesEdit
Op 4 januari 2019 tekende Tulowitzki een eenjarig contract bij de New York Yankees. Ze betaalden hem het major league minimumsalaris van $555.000 en het contract bevatte een no-trade clausule. Hij won de startende korte stop baan met Didi Gregorius geblesseerd voor het begin van het seizoen.
Hij sloeg zijn eerste homerun als een Yankee en ook zijn laatste professionele homerun, een solo-schot in de onderkant van de 9e inning, tegen Baltimore Orioles’ en voormalige Yankees linkshandige reliever Richard Bleier op 30 maart 2019.
Na het spelen in vijf wedstrijden om het seizoen te beginnen, ging hij op de IL met een verrekking van zijn linkerkuit. Op 7 juni werd hij overgebracht naar de 60-dagen geblesseerdenlijst.
Op 25 juli kondigde Tulowitzki zijn pensionering uit de Major League Baseball aan via een verklaring van de Yankees.