Keith Haring’s kunst viert de NYC straatcultuur van de jaren ’80 en ’90. Hij vond inspiratie overal om hem heen, puttend uit de populaire cultuur, graffiti, en de levendige alternatieve kunst cultuur van New York City. Hij wijdde zijn leven en carrière aan openbare kunst en maakte van de hele wereld zijn atelier. Zijn iconische stijl steeg naar internationale faam als een toonaangevende visuele stem van de 20e eeuw.
Lees meer over de kunstenaar en bekijk originele Haring werken te koop >
Hij werd geboren in Reading, PA
Keith Haring werd geboren in 1958 in Reading, PA in een middenklasse gezin. Hij hield van Disney en Looney Tunes cartoons, evenals van Dr. Seuss verhalen en illustraties, die hij als vroege invloeden op zijn latere kunststijl noemde.
Hij ging naar de School of Visual Arts
Image Source: Christie’s
In 1978, verhuisde Haring van Pittsburgh naar NYC op een beurs van de School of Visual Arts. Op SVA, vond hij een grote groep van collega’s en leraren die hij later zou crediteren voor hun overweldigende invloed in zijn kunst en leven. Hij studeerde echter nooit af – hij werd van school gestuurd nadat hij samen met zijn vriend, collega-kunstenaar Jean-Michel Basquiat, het interieur van de school als graffitikunstproject had gebruikt. Hé, hij was tenminste in goed gezelschap!
De eerste bekendheid verwierf hij in de metro
In 1980 begon Haring de lege, met zwart papier bedekte reclamepanelen in het New Yorkse metrosysteem te gebruiken als canvassen voor zijn werk. Met wit krijt, tekende hij grootschalige muurschilderingen in de grafische stijl die hij beroemd zou worden. Van 1980 tot 1985, Haring produceerde honderden van deze muurschilderingen met zijn eenvoudige, stilistische lijnen, steeds goed herkend door stedelijke forenzen en het trekken van aandacht uit de kunstwereld. Hij zag de metro als een proeftuin voor zijn ideeën en het middel om sociaal activisme te communiceren in een goed bereisde openbare ruimte.
Zijn Radiant Baby is iconisch
Image Source: artnet
Radiant Baby was een van de meest symbolische afbeeldingen van Haring’s werk. Het begon te verschijnen in zijn metro kunst in de vroege jaren ’80, en werd een handtekening kenmerk in muurschilderingen Haring’s. In zijn jeugd werd Haring sterk beïnvloed door het christendom en religie, thema’s die zouden blijven verschijnen in zijn kunstwerken gedurende zijn hele leven. Radiant Baby is een Christuskind-achtig beeld: puur, onschuldig, kwetsbaar, maar positieve energie uitstralend. De stralen rond de figuur zijn een knipoog naar de stralen rond religieuze figuren in de Renaissance kunst, met name van de Maagd Maria.
Hij schilderde op de Berlijnse Muur
In oktober 1986, Haring schilderde een 100-meter muurschildering op de Berlijnse Muur – een muurschildering met in elkaar grijpende zwarte en rode figuren tegen een gele achtergrond. De kleuren waren geïnspireerd op de Oost-en West-Duitse vlaggen. Hoewel het werk technisch illegaal was, was Haring eigenlijk uitgenodigd om de muurschildering te maken door een West-Berlijnse activistische groep genaamd Arbeitsgemeinschaft 13 August, die pleitte voor de mensenrechten in Oost-Duitsland.
Madonna sliep op zijn bank
Image Source: The Red List
Haring rekende enkele van de meest invloedrijke kunstenaars tot zijn vrienden, waaronder Jean-Michel Basquiat, Andy Warhol, Yoko Ono, Nick Rhodes van Duran Duran, en – de Material Girl zelf – Madonna. Haring werd vrienden met Madonna toen ze nieuw was in NYC, worstelend om aan de kost te komen als danseres en zangeres. Ze stegen samen in roem, en bleven close gedurende Haring’s leven. In zijn dagboek, Andy Warhol vermeldde haar robuuste seksleven zoals gehoord door Haring … op zijn bank.
AIDS was een overheersend thema in zijn werk
Image Source: De Keith Haring Foundation
Haring was openlijk homoseksueel en een voorstander van veilige seks, waarbij hij zijn kunst gebruikte als een sociaal commentaar op de aidsepidemie van de jaren ’80 en ’90. Hij zag een groot deel van zijn sociale kring getroffen door het virus en het isolerende stigma. Zijn werk Silence=Death uit 1989 is een uitzonderlijk werk dat de eenzaamheid, het gebrek aan steun en de agressie verbeeldt waarmee AIDS-slachtoffers in de jaren ’80 te maken kregen. Figuren bedekken hun lichaam, beschaamd om getoond te worden. De roze driehoek is een symbool van mannelijke homoseksualiteit. Het gaat terug op hetzelfde symbool dat tijdens de Holocaust werd gebruikt om hetzelfde aan te duiden. Helaas, Haring kreeg het virus in de late jaren ’80.
Club 57 was zijn thuis weg van huis
Op 57 St. Mark’s Place in New York’s East Village, Club 57 was een ondergrondse kunst, performance, en muziek trefpunt van de late jaren 1970 tot begin jaren 1980. Haring had zijn eerste tentoonstelling in Club 57 en bracht veel tijd door in de zaal, waar hij vriendschappen sloot met ander opkomend talent, waaronder Cyndi Lauper, Madonna, RuPaul, en anderen.
Zijn kunsthandelaar was nogal de rebel
Tony Shafrazi is een bekende kunsthandelaar in NYC die handelt in grote namen als Francis Bacon, Jean-Michel Basquiat, Donald Baechler, en Kenny Scharf. Hij was ook de dealer van Keith Haring tot aan diens dood. Shafrazi is een sociaal activist die vaak protesteert tegen de oorlogsbetrokkenheid van de VS. Het bekendst is dat hij in 1974 “KILL LIES ALL” spoot op het schilderij Guernica van Pablo Picasso in het Museum of Modern Art in New York. De zin was gemakkelijk te verwijderen door het geverniste oppervlak van het schilderij, maar Shafrazi had het werk vernield uit protest tegen William Calley. Calley was een Amerikaanse luitenant die terechtstond voor oorlogsmisdaden in Vietnam, maar op borgtocht vrijkwam en vervolgens gratie kreeg van Richard Nixon. Guernica is een van Picasso’s meest iconische werken, waarin de vernietiging van oorlog tegen onschuldige burgers wordt afgebeeld. Shafrazi kreeg vijf jaar voorwaardelijk.
Hij stierf in 1990
Image Source: www.popandroll.com
Na complicaties van het AIDS-virus overleed Haring in 1990 op de jonge leeftijd van 31. Zijn as werd uitgestrooid op het platteland in de buurt van Bethel, PA. Het jaar voor zijn dood, Haring begon de Keith Haring Foundation om de erfenis van zijn werk te beschermen, maar ook als een pleitbezorger voor AIDS-onderzoek en onderwijs voor kinderen.