The SGU Pulse

Medicine is een zeer homogeen veld dat diverse bevolkingsgroepen bedient – en dat is een probleem. Diversiteit in de gezondheidszorg gaat veel verder dan een taalbarrière. Het gaat om het begrijpen van de denkwijze van een patiënt binnen een grotere context van cultuur, geslacht, seksuele geaardheid, religieuze overtuigingen en sociaaleconomische realiteiten.
Wanneer een homogeen personeelsbestand wordt belast met de zorg voor een zeer divers scala aan patiënten, kan de kwaliteit van de zorg hieronder lijden.
Gezondheidsverschillen hebben een verschillende invloed op segmenten van de bevolking. De houding ten opzichte van gezondheidszorg en behandeling kan verschillen tussen verschillende bevolkingsgroepen. Medische professionals moeten aangepaste zorg bieden die deze verschillen erkent en erkent. Het medische veld moet diversifiëren om zijn diverse patiëntenpopulatie te kunnen bedienen.
We spraken met een handvol artsen om meer te weten te komen over diversiteit in de gezondheidszorg van binnenuit. Lees verder om te zien wat zij over dit onderwerp te zeggen hebben.

De homogene oorsprong van de geneeskunde

“Ooit bestond het Amerikaanse medische beroep bijna uitsluitend uit blanke, mannelijke artsen”, legt dr. Bernard Remakus, internist en auteur, uit. Hij voegt eraan toe dat na verloop van tijd blanke vrouwen geleidelijk werden toegelaten tot het medische veld, maar het beroep bleef groeien als een door mannen gedomineerde instelling.

“Ooit bestond het Amerikaanse medische beroep bijna uitsluitend uit blanke, mannelijke artsen.”

“Diversiteit in de gezondheidszorg was een vreemd concept voor de Amerikanen van die tijd, die nooit hadden durven dromen dat er een dag zou komen waarop patiënten zouden kunnen kiezen uit een breed assortiment van mannelijke en vrouwelijke artsen met verschillende kleuren, geloofsovertuigingen, nationaliteiten, specialismen en zelfs seksuele geaardheden,” zegt Dr. Remakus.
Mettertijd erodeerde de homogeniteit van de medische professie. Medische scholen begonnen meer vrouwelijke kandidaten aan te nemen, evenals meer kandidaten van ras en etnische minderheid. Het werkveld heeft een lange weg afgelegd, maar is nog steeds verre van divers en, nog verontrustender, verre van een getrouwe afspiegeling van de patiëntenpopulatie.

De medische demografie van vandaag

Om het onderwerp verder te begrijpen, laten we eens kijken naar het landschap van het medische beroep van vandaag. Artsen en chirurgen in de VS zijn overwegend christelijke, blanke mannen met een hoge sociaal-economische achtergrond.
Raciale en etnische minderheden zijn onevenredig afwezig in de geneeskunde. Bijna driekwart van de artsen en chirurgen is blank. Ongeveer 20 procent is Aziatisch. Minder dan vijf procent is zwart. Bijna tweederde van de praktiserende artsen en chirurgen zijn mannen. Deze verdeling kan in de loop van de tijd echter gelijkmatiger worden. Dit komt omdat de kloof tussen mannelijke en vrouwelijke afgestudeerden aan de medische faculteit de afgelopen decennia aanzienlijk is veranderd.
Daarnaast is de meerderheid van de medische studenten afkomstig uit welvarende milieus met een hogere sociaaleconomische status. Niet alleen zijn studenten uit gezinnen met een lage sociaaleconomische status ondervertegenwoordigd, maar zij lopen ook meer kans om binnen de eerste twee jaar de studie geneeskunde te verlaten.
In termen van geloof blijft geneeskunde een grotendeels christelijk beroep. Bijna tweederde van de artsen en chirurgen in de VS identificeert zich als christen, gevolgd door 14 procent joods, zeven procent niet-gelieerd, vijf procent hindoeïstisch en drie procent moslim.
Seksuele en genderdiversiteit in de medische wereld is niet uitgebreid onderzocht, hoewel uit een onderzoek van Stanford University bleek dat ongeveer een derde van de seksuele minderheden ervoor koos om die informatie niet bekend te maken tijdens hun studie geneeskunde, waarbij 40 procent toegaf dat ze bang waren voor discriminatie. Verscheidene medische scholen hebben onlangs echter inspanningen geleverd om ervoor te zorgen dat LGBTQ-kandidaten vertegenwoordigd waren in hun kandidatenpool en hebben sindsdien een opleving gemeld in de inschrijving van studenten die zich als zodanig identificeren.
Hoewel het waar is dat de medische professie grote vooruitgang boekt in het verwelkomen van een breder spectrum van artsen, is er nog een weg te gaan. En het gebrek aan diversiteit in de gezondheidszorg kan nadelige gevolgen hebben voor patiënten.

Waarom diversiteit in de gezondheidszorg nodig is

Een gebrek aan diversiteit in de geneeskunde is verontrustend voor patiënten die op zoek zijn naar artsen die op de hoogte zijn van hun specifieke behoeften. Neem bijvoorbeeld de medische behoeften van een transgenderpatiënt.

“Hoe diverser de mensen zijn die medische zorg verlenen, hoe beter ze hun patiënten respectvol en met kennis van zaken kunnen bijstaan.”

“Als transgenderpersoon is het erg moeilijk om toegang te krijgen tot gezondheidszorg met competente aanbieders die kennis hebben van transgendergezondheidszorg,” legt Jordan Rubenstein van UJA-Federation of New York uit. “Hoe diverser de mensen zijn die medische zorg verlenen, hoe beter zij hun patiënten respectvol en met kennis van zaken kunnen bijstaan.”
Een homogeen personeelsbestand beperkt de mogelijkheden van de geneeskunde, doordat het binnen de parameters van een enkele lens en een bepaalde reeks waarden wordt gehouden. In plaats daarvan zou het medisch personeel een afspiegeling moeten zijn van de verscheidenheid aan patiënten voor wie zij zorg verlenen.
“Diversiteit in bijna elk beroep is belangrijk. In de gezondheidszorg brengen artsen en andere gezondheidswerkers met verschillende culturen en achtergronden hun unieke perspectieven mee om te delen met collega’s en patiënten. Dit helpt onze processen voor het verlenen van zorg te verbeteren en helpt ons begripvoller te zijn en beter in te spelen op de behoeften van onze patiënten,” legt Dr. Lisa Doggett uit, een huisarts in Austin, Texas.
“Het is belangrijk voor artsen om divers te zijn, voor een groot deel omdat onze patiënten divers zijn,” voegt ze eraan toe. “Als we de geloofssystemen en waarden van onze patiënten kunnen begrijpen, kunnen we hen betere zorg bieden.”
Wanneer een patiënt geen zorgverleners kan vinden die op hem of haar lijken, op zijn of haar geloof, cultuur of andere facetten van zijn of haar leven, kan dit hem of haar ervan weerhouden om zorg te zoeken.

“Waar er geen diversiteit is, kan het voor sommige patiënten intimiderender zijn om medische zorg te zoeken.”

“Het is voor veel patiënten al moeilijk genoeg om een arts te zien. Als er geen diversiteit is, kan het voor sommige patiënten intimiderender zijn om medische zorg te zoeken, waardoor ze schade lijden”, zegt Dr. Linda Girgis, huisarts en afgestudeerd aan de St. George’s University School of Medicine. “Bovendien kunnen mensen uit verschillende culturen ziekten en behandelingen op verschillende manieren waarnemen.”
Het vergroten van de diversiteit van zorgverleners kan helpen bij het wegnemen van deze barrières die sommige patiënten tegenkomen bij het zoeken naar zorg – en het kan zelfs bijdragen aan een betere kwaliteit van zorg voor iedereen.

De gevolgen van homogene geneeskunde

Homogene gezondheidszorg is gevaarlijk – en het treft sommige patiënten onevenredig meer dan anderen. Van degenen bij wie borstkanker wordt vastgesteld, hebben Afro-Amerikaanse vrouwen bijvoorbeeld veel meer kans op overlijden dan blanke vrouwen. Latijns-Amerikaanse en Afro-Amerikaanse patiënten hebben meer kans om aan diabetes te sterven dan blanke patiënten. En de wachttijd voor Afro-Amerikaanse patiënten die een niertransplantatie nodig hebben, is bijna twee keer zo lang als die voor blanke patiënten.

“We lopen het risico kortzichtig te worden of in een bepaalde manier van denken te worden opgesloten wanneer iedereen hetzelfde is.”

“We lopen het risico kortzichtig te worden of in een bepaalde manier van denken te worden opgesloten wanneer iedereen hetzelfde is,” legt Dr. Doggett uit. “We verliezen een zekere rijkdom en de mogelijkheid om van elkaar te leren. Wij, als individuele clinici, worden zeker beïnvloed wanneer er een gebrek aan diversiteit is, maar onze patiënten worden nog meer beïnvloed.”
De oplossing is duidelijk- de gezondheidszorg moet diversifiëren in het belang van haar patiënten. Een grotere diversiteit van het zorgpersoneel kan leiden tot een grotere tevredenheid bij patiënten van rassen en etnische minderheden. Patiënten die behandeld worden door artsen van hun eigen ras of etnische achtergrond hebben meer kans om aan te geven dat zij zorg van hogere kwaliteit ontvangen. Deze voorkeur blijkt duidelijk uit het feit dat patiënten eerder een arts met een vergelijkbare achtergrond kiezen wanneer ze de keuze krijgen.
Vergroting van de diversiteit in de gezondheidszorg maakt deze ook toegankelijker voor patiënten in achterstandswijken -Afrikaans-Amerikaanse, Latijns-Amerikaanse en inheemse artsen werken veel vaker in achterstandswijken dan hun blanke collega’s. Bovendien hebben Afro-Amerikaanse en Latijns-Amerikaanse artsen, evenals vrouwen, een grotere kans om voor patiënten met Medicaid te zorgen.

Diversiteit in de gezondheidszorg begint bij het begin

Diversiteit in de gezondheidszorg begint op de medische faculteit. Als klassen diverser zijn, profiteren alle klasgenoten van de verbrede perspectieven. In feite kan diversiteit in medische onderwijsomgevingen de leerresultaten voor alle studenten verbeteren. Diverse klaslokalen helpen studenten actief denken, intellectuele betrokkenheid, sociale vaardigheden, empathie en rassenbegrip te verbeteren – allemaal kritische componenten voor de opleiding van een arts.

“Artsen van vandaag hebben een mondiale competentie nodig om de diverse populaties te begrijpen die ze dienen.”

“Artsen moeten niet alleen competent zijn in geneeskunde, maar ook in communicatie en zorg voor mensen met verschillende ziektelast, sociaal-culturele realiteiten, verwachtingen, waarden en overtuigingen,” legt Dr. Satesh Bidaisee uit, een professor in de volksgezondheid en preventieve geneeskunde en assistent-decaan voor de School of Graduate Studies aan de St. George’s University. George’s University. “Artsen van vandaag hebben een mondiale competentie nodig om de diverse bevolkingsgroepen die zij dienen te begrijpen. Mondiale competentie voor diverse bevolkingsgroepen is precies wat medische scholen hun studenten moeten bieden, die op hun beurt genuanceerde zorg zullen bieden aan patiënten van alle rangen en standen.”

Diversiteit in de gezondheidszorg is belangrijk

Diversiteit in de gezondheidszorg gaat niet over het vullen van stoelen met gemandateerde aantallen. Het gaat erom dat alle achtergronden, geloofsovertuigingen, etnische groeperingen en perspectieven adequaat vertegenwoordigd zijn in de medische wereld. Het gaat erom de best mogelijke zorg te bieden aan een verscheidenheid van patiënten door een beroep te doen op een verscheidenheid van zorgverleners. En uiteindelijk gaat het erom de best mogelijke zorg te bieden aan alle patiënten.
Als je geïnteresseerd bent in een carrière in de geneeskunde en een voorsprong wilt opdoen met een mondiaal perspectief, lees dan meer in ons artikel “6 weinig bekende voordelen van een internationale medische opleiding.”

TAGS: diversiteit, advies voor artsen, toelating tot medische school