De oorspronkelijke tekst werd gepubliceerd in 1923 en is gebruikt als leerboek op vele gebieden, waaronder taalkunde, filosofie, taal, cognitieve wetenschap en meest recent semantiek en semiotiek in het algemeen. Het boek is sinds 1982 onafgebroken in druk geweest. De meest recente uitgave is de kritische editie die is samengesteld door W. Terrence Gordon als deel 3 van de 5-delige set C. K. Ogden & Linguistics (London: Routledge/Thoemmes Press, 1995). De volledige publicatiegeschiedenis, inclusief seriële publicatie in The Cambridge Magazine voorafgaand aan de eerste editie van het boek, is te vinden in W. Terrence Gordon’s, C. K. Ogden: a bio-bibliographical study.
Richards zet een contextuele theorie van Tekens uiteen: dat Woorden en Dingen verbonden zijn “door hun voorkomen samen met dingen, hun verbinding met hen in een ‘context’ dat Symbolen die belangrijke rol in ons leven gaan spelen, de bron van al onze macht over de externe wereld” (47). In dit contextsysteem ontwikkelt Richards een driedelige semiotiek – symbool, gedachte en referent – met drie relaties ertussen (gedachte aan symbool = juist, gedachte-referent = juist, symbool-referent = juist) (11). Symbolen zijn “de tekens die de mensen gebruiken om met elkaar te communiceren en die als instrumenten van het denken een bijzondere plaats innemen” (23). “Alle discursieve symbolisering impliceert het samenweven van contexten tot hogere contexten” (220). Dus voor een woord om begrepen te worden “vereist dat het een context vormt met verdere ervaringen” (210).
Het boek zou later invloed uitoefenen op A. J. Ayer’s Language, Truth, and Logic, een inleiding tot het logisch positivisme, en zowel het Richards-Ogden boek als het Ayer boek zouden op hun beurt Alec King en Martin Ketley beïnvloeden bij het schrijven van hun boek The Control of Language, dat in 1939 verscheen, en dat C. S. Lewis beïnvloedde bij het schrijven van zijn verdediging van de natuurwet en objectieve waarden, The Abolition of Man (1943).