The Future of Fraternity Housing
door Rob Derdiger, Chief Financial Officer, Alpha Epsilon Pi Fraternity
De huisvesting van onze chapters kan veel verschillende vormen aannemen. Sommige chapters hebben het geluk om traditionele studentenhuizen te betrekken die eigendom zijn van of beheerd worden door AEPi-huiscorporaties, terwijl andere zelf faciliteiten huren.
Voor de meeste van onze broeders is het wonen in een studentenhuis hun eerste woonervaring waarbij ze verantwoordelijk zijn voor het tekenen van een huurcontract, het betalen van huur, het opruimen na zichzelf, ervoor zorgen dat ze het pand niet beschadigen, het melden van onderhoudsproblemen aan een huisbaas en zelfs het kopen van wc-papier. Zeggen dat dit een waardevolle leerervaring is, is een dramatisch understatement. Sommige van deze dingen kun je ook in een appartement leren, maar hoe je moet omgaan met een dozijn of meer andere mannen met wie je samenwoont, hoe je een omgeving van samenwerking en zorg kunt bevorderen, en de onderdompeling in een rijke Joodse omgeving is wat de AEPi-huizen tot zulke speciale plaatsen maakt. Wij geloven in broederschapshuisvesting en proberen die in het leven van de broeders op te nemen waar dat operationeel en financieel haalbaar is.
Over een paar weken woon ik het huwelijk bij van de broeder die mijn kamergenoot was toen we in ons huis woonden. Ik kan het niet helpen, maar ik denk dat dit een van de mensen is die mij het beste kent, omdat we samen vele late avonden hebben doorgebracht pratend over broederschap, leiderschap, waarden en onze plannen voor de toekomst. Die tijd in de kapittelzaal was een van de meest vormende periodes van mijn leven. Mijn broeders/fraters en ik hebben samengewerkt en samengewerkt, we hebben fouten gemaakt, en we hebben samen geleerd en zijn gegroeid. Ik weet dat talloze broeders/fraters deze relaties hebben gesmeed terwijl ze samen in een studentenhuis woonden en weten hoe bijzonder die ervaring is.
Hoewel ik er zeker van ben dat broeders/fraters altijd manieren zullen vinden om samen te leven en samen te komen, is de toekomst van traditionele broederschapshuisvesting nu onzeker door veranderende verwachtingen, betaalbaarheidsproblemen op de universiteit, campusklimaten en stadsmandaten.
Verwachtingen en cultuur variëren sterk van campus tot campus. Veel studenten en ouders verlangen nu naar de high-end afwerking en voorzieningen die kunnen worden geboden in grote studentenhuisvesting complexen, maar zijn moeilijk te ondersteunen met een beperkt aantal bedden. Op andere plaatsen is betaalbaarheid de hoogste prioriteit en concurreert het studentenhuis met faciliteiten die belastingvoordelen, overheidsfinanciering of universitaire schenkingen ontvangen. In die gevallen moeten de broederschapshuizen concurrerend blijven vanuit het oogpunt van fysieke inrichting en betaalbaarheid.
Het klimaat voor broederschappen is tegenwoordig moeilijk en deze trend heeft een impact op de huisvesting. Steeds meer campussen schrijven voor dat studenten zich tijdens het herfstsemester niet bij een studentenvereniging mogen aansluiten. Tegelijkertijd worden studenten onder druk gezet om hun woonsituatie voor tweedejaars al in het herfstsemester uit te zoeken, uit angst dat er geen goede huisvestingsmogelijkheden meer zijn als ze te lang wachten. Het resultaat is dat de nieuwe leden al een huurcontract buiten de campus hebben getekend en niet beschikbaar zijn om in het huis van het chapter te wonen. Zelfs op plaatsen waar scholen pro-Grieks zijn, hebben onze huisvestingsprogramma’s het moeilijk temidden van snel groeiende slaapzalen. Hoewel slaapzalen meestal meer kosten dan een AEPi-kapittelhuis, verplichten universiteiten steeds vaker dat studenten op de campus wonen en rechtvaardigen dit naar het publiek toe onder het mom van “woon-leergemeenschappen”, “academische succesprogramma’s” of soortgelijke slimme marketingtechnieken. De realiteit is dat de slaapzalen winstgevend zijn voor de universiteiten.
Al deze veranderingen drukken het aantal leden dat in aanmerking komt om in onze kapittelhuizen te wonen en maken het moeilijk om aan voldoende inkomsten te komen om de vereiste uitgaven te betalen. Andere scholen staan vrijstellingen van deze programma’s toe als broederschappen faciliteiten upgraden, dagelijkse conciërgediensten leveren, fulltime residentiële managers inhuren, studie-uren opleggen, of GPA-uitkomsten garanderen. Al deze maatregelen drijven de kosten op en beperken de mogelijkheid om de leden een traditionele broederschapservaring te bieden. Om duidelijk te zijn, AEPi vindt dat academisch succes de hoogste prioriteit moet hebben als je op school zit, maar we weten dat de universitaire ervaring ook gaat over de fysieke, emotionele en mentale ontwikkeling die buiten het klaslokaal plaatsvindt. De betrokkenheid van studenten bij het dagelijks beheer van een chapterhuis maakt deel uit van de leerervaring die verloren gaat wanneer het huis een full-service slaapzaal wordt.
Verscheidene gemeenten in het hele land hebben ook stappen ondernomen om de mogelijkheid te beperken om huisvesting te bouwen of te kopen die geschikt is voor bewoning door chapterleden. Ze hebben het bestemmingsplan beperkt of gekoppeld aan de erkenning van de universiteit, speciale normen voor bewonersvergunningen opgesteld of speciale regels opgelegd die bedoeld zijn om broederschappen te straffen.
Ondanks de uitdagingen en onzekerheden is Alpha Epsilon Pi blijven investeren in onze faciliteiten en extra faciliteiten blijven verwerven om te voldoen aan de behoeften van chapters in de hele VS. We hebben het personeel dat zich richt op huisvesting uitgebreid om een hoger serviceniveau te bieden aan onze leden en te zorgen voor geweldige ervaringen. We zijn van plan om dit te blijven doen met de hulp van onze alumni en de toewijding van onze afgestudeerde leden, want dit is een ervaring die het waard is om voor te vechten.
Ga terug naar de cover