Vroege carrièreEdit
Tedeschi vormde in 1993 de Susan Tedeschi Band met Tom Hambridge en Adrienne Hayes. Ze leerde in 1995 in Boston bluesgitaar spelen van muzikant Tim Gearan. In december bracht de band Better Days uit voor een regionaal publiek. Platencontracten waren moeilijk bij elkaar te houden; maar opnamesessies uit 1997 werden aangekocht door Richard Rosenblatt en de band werd getekend bij indy label Tone-Cool Records. Just Won’t Burn, met de jonge gitarist Sean Costello, werd in februari 1998 uitgebracht en kreeg zeer positieve kritieken, vooral van bluescritici en -publicaties. Susan was de eerste artiest die Michele Clark’s eerste Sunset Sessions speelde in maart 1998 in de Marriott Hotels & Resorts op de US Virgin Islands.
In 1999 speelde Tedeschi verschillende data in het all-woman reizende festival Lilith Fair georganiseerd door Sarah McLachlan. Gedurende 1998 en 1999 toerde ze uitgebreid door de Verenigde Staten en trok ze grotere menigten.
Als openingsactEdit
Eindelijk stond Tedeschi als opening voor John Mellencamp, B.B. King, Buddy Guy, The Allman Brothers Band, Taj Mahal en Bob Dylan. In 2000 bereikte Just Won’t Burn (1998) de status van gouden plaat voor een verkoop van 500.000 in de Verenigde Staten, zeldzaam voor een blues productie. Ze nam twee nummers op met Double Trouble bandleden Chris Layton en Tommy Shannon voor hun album.
Ze opende voor The Rolling Stones in 2003 en speelde in grote zalen, waardoor ze nationale bekendheid kreeg. Enigszins verrassend, was het optreden niet financieel lucratief. Volgens Tedeschi: “Ze betalen, maar het is niet geweldig. Ik verdien geen geld omdat ik al mijn sidemen moet betalen. Ik mag blij zijn als ik quitte speel.”
In 2004 was Tedeschi te zien in het PBS-televisieprogramma Austin City Limits met William Green op hammondorgel, Jason Crosby op keyboards, viool en zang, Ron Perry op bas en Jeff Sipe op drums.
InvloedenEdit
Susan Tedeschi’s stem is beschreven als een mix van Bonnie Raitt en Janis Joplin, die ze beiden als invloeden noemt. Haar gitaarspel is beïnvloed door Buddy Guy, Johnny “Guitar” Watson, Stevie Ray Vaughan, Freddie King en Doyle Bramhall II. Op het album Just Won’t Burn (1998) somt ze een veelheid aan inspiraties op uit diverse genres. Deze lijst omvat Irma Thomas, Etta James, Bob Marley, Toots Hibbert, Aretha Franklin, Otis Rush, Ronnie Earl, Otis Clay, Ray Charles, Billie Holiday, Bob Dylan, Dennis Montgomery III, Orville Wright, Walter Beasley, Kenya Hathaway, en Mahalia Jackson.
Persoonlijk levenEdit
Op 5 december 2001 trouwde Tedeschi met Allman Brothers Band-slidegitarist Derek Trucks, die tevens bandleider en leadgitarist was van The Derek Trucks Band. Het paar ontmoette elkaar in New Orleans toen zij de openingsact was op de Allman Brothers Band’s 1999 Summer Tour. Ze hebben twee kinderen: Charles Kahlil Trucks, geboren in maart 2002, is vernoemd naar saxofonist Charlie Parker, gitarist Charlie Christian, en auteur Kahlil Gibran. Sophia Naima Trucks, geboren in 2004, ontleent haar tweede naam aan de ballade van John Coltrane, gecomponeerd ter ere van zijn eerste vrouw. Ze wonen in Jacksonville, Florida.
Soul Stew RevivalEdit
Tedeschi en Trucks toerden veelvuldig samen onder de naam Soul Stew Revival. Dit omvatte leden van The Derek Trucks Band, leden van Susan Tedeschi’s band, en andere muzikanten die met hen meereisden, waaronder Trucks’ jongere broer, drummer Duane Trucks. In 2008 voegden ze een driekoppige blazerssectie toe.
Tedeschi Trucks BandEdit
In 2010 kondigden Tedeschi en Trucks een hiatus aan voor hun solobands, en vormden een nieuwe groep genaamd Tedeschi Trucks Band. De groep trad op op een aantal festivals waaronder Eric Clapton’s Crossroads Guitar Festival, Fuji Rock Festival en anderen. In tegenstelling tot hun vorige samenwerkingsproject – Derek Trucks & Susan Tedeschi’s Soul Stew Revival – richt de Tedeschi Trucks Band zich op het schrijven en uitvoeren van origineel materiaal, en is het de focus van zowel Trucks als Tedeschi voor de nabije toekomst.