| “Stagger Lee” | ||||
|---|---|---|---|---|
| Single van Lloyd Price | ||||
| B-side | “You Need Love” | |||
| Released | November 1958 | |||
| Recorded | New York City, 11 september 1958 | |||
| Genre | Pop, R&B | |||
| Lengte | 2:20 | |||
| Label | ABC-Paramount | |||
| Songwriter(s) | Lloyd Price, Harold Logan (vermeld op single) | |||
| Producer(s) | Don Costa | |||
| Lloyd Price singles chronologie | ||||
|
||||
In 1950 bereikte een versie van “Stack-a-Lee” door de New Orleans pianist Archibald nummer 10 in de Billboard R&B chart. Lloyd Price nam het nummer op als “Stagger Lee” in 1958, en het steeg naar de top van zowel de R&B als de US pop charts in het begin van 1959. Zijn versie stond op nummer 456 in Rolling Stone’s 500 Greatest Songs of All Time lijst, en bereikte ook nummer 7 in de UK singles chart. Price nam ook een afgezwakte versie van het nummer op die de opname veranderde naar een ruzie tussen twee vrienden voor zijn optreden op Dick Clark’s American Bandstand.
Het nummer werd gecoverd door Pat Boone, en andere versies werden in de jaren zestig opgenomen door Ike and Tina Turner, The Righteous Brothers, James Brown, Wilson Pickett (wiens versie nummer 22 haalde in de US pop chart), Johnny and the Hurricanes (wiens instrumental “High Voltage” heet), Dave Van Ronk op zijn album Dave Van Ronk, Folksinger uit 1962, Tom Rush op zijn album “Blues, Songs And Ballads” uit 1963, Doc Watson op zijn album Ballads From Deep Gap uit 1967, en door Taj Mahal op het album Giant Step/De Ole Folks at Home uit 1969. Tommy Roe’s 1971 versie van het nummer bereikte nummer 25 op de Billboard Hot 100 en nummer 17 op de Canadese Singles Chart.
Pacific, Gas & Electric nam het nummer op onder de naam “Staggolee” op hun 1970 album Are You Ready?; terwijl The Youngbloods een versie van het nummer uitbrachten op hun 1971 album, Good and Dusty. In 1972 nam Dr. John een versie op zijn album Dr. John’s Gumbo op. The Grateful Dead speelden vaak en namen uiteindelijk een versie van het verhaal op die zich concentreert op de gefictionaliseerde uren na de dood van “Billy DeLyon”, wanneer Billy’s vrouw Delia Stagger Lee opspoort in een plaatselijke saloon en “ze hem in de ballen schiet” als wraak voor Billy’s dood. The Clash’s album London Calling uit 1979 bevat een cover van het nummer “Wrong ‘Em Boyo” van de Jamaicaanse rocksteady groep the Rulers, waarin Stagger Lee expliciet de held is en Billy de slechterik. De christelijke rockmuzikant Larry Norman schreef een nieuwe tekst in een bluesy versie van het nummer, Nightmare #97, over een religieuze ervaring waarbij de verteller wordt opgenomen in de hemel. Het werd opgenomen in 1977 maar pas in 1981 gepubliceerd in het album Something New Under the Son. Een versie door de Fabulous Thunderbirds is te vinden op de Porky’s Revenge soundtrack (1985). Bob Dylan heeft een versie van “Stack A Lee” opgenomen op zijn album World Gone Wrong uit 1993. Een uitgebreide versie staat op Southside Johnny and the Asbury Jukes 1981 live album Reach Up And Touch The Sky. Huey Lewis and the News namen “Stagger Lee” op op hun album van R&B covers uit 1994, Four Chords And Several Years Ago. Neil Sedaka nam het nummer in 1983 op voor zijn album Come See About Me.
In 1996 namen Nick Cave and the Bad Seeds een nummer genaamd “Stagger Lee” op hun album “Murder Ballads” op. Het is geen coverversie van het klassieke nummer, maar in plaats daarvan een alternatieve en donkerdere versie van het verhaal zelf, en de verwijzingen zijn duidelijk: het verhaal speelt zich af in 1932, een nog levende Stagger Lee bezit nu een Colt .45 (in plaats van de ‘originele’ .44) en draagt een spel kaarten; hij heeft ook nog steeds zijn Stetson hoed, die nu natuurlijk “oud” is. Ook Stagger Lee heeft nog steeds problemen in bars, en schiet uiteindelijk niet alleen een barman neer, maar ook een andere rivaal die ook Billy heet. Deze versie herneemt een straat “toast poem” op Stagolee.
The Black Keys namen een nummer op met de titel “Stack Shot Billy” op hun album Rubber Factory uit 2004. In 2005 namen Chris Whitley en Jeff Lang hun eigen arrangement van het nummer op, genaamd “Stagger Lee”, uiteindelijk uitgebracht op hun cd Dislocation Blues uit 2006. De versie van Pacific Gas & Electric, werd opgenomen op de soundtrack voor Quentin Tarantino’s film Death Proof, het tweede deel van de 2007 dubbelfilm Grindhouse. In de film Black Snake Moan uit 2007 zingt het personage van Samuel L. Jackson een opschepperige versie van het nummer vanuit het perspectief van Stagger Lee, getiteld “Stackolee”. Deze versie is gebaseerd op R. L. Burnside’s vertolking die te horen is op het album Well, Well, Well. Bluesmuzikant Keb’ Mo’ vertolkt zijn versie in een scène uit de film Honeydripper uit 2007. Modern Life Is War nam een hardcore punk versie op voor hun 2007 album Midnight In America. Josh Ritter nam een versie van het verhaal op getiteld “Folk Bloodbath” op het album So Runs the World Away. In zijn versie doodde Stagger Lee een man genaamd Louis Collins, en ‘Hangin’ Billy Lyons was de rechter die Stagger tot de galg veroordeelde.