Spreek met een Expeditie Specialist

Zo synoniem met Patagonië als de gekartelde pieken van Torres del Paine, kunnen guanaco’s gevonden worden zwervend over de woeste, winderige steppen van het terrein, grazend op grasvlakten, en spurtend over de hellingen in kuddes van maximaal 50. Hun naam komt van het Quechua-woord huanaco, dat een wild dier of een dier dat snel rent betekent, wat perfect past: volwassen guanaco’s kunnen tot 35 mijl per uur rennen. En die behoefte aan snelheid begint al snel – babyguanaco’s lopen vijf minuten na de geboorte en zijn kort daarna al op de vlucht.

ZIE GUANACOS OP DE WILDE KUSTEN VAN ARGENTINA OF ANTARCTICA & PATAGONIA >

Op het eerste gezicht is het moeilijk om guanaco’s te onderscheiden van hun andere kameelachtige neven – lama’s, alpaca’s, en vicuña’s. Deze vier Zuid-Amerikaanse soorten hebben veel vergelijkbare kenmerken. Maar een groot verschil is dat guanaco’s en vicuña’s nog in het wild rondzwerven, terwijl alpaca’s en lama’s al duizenden jaren gedomesticeerd zijn als lastdieren.

Het één zijn met het wild heeft guanaco’s een aantal uitzonderlijke vaardigheden gegeven. Naast hun snelle voeten en verrassend goede zwemmers, hebben ze een ongelooflijk aanpassingsvermogen. Deze stevige herbivoren kunnen gedijen in een breed scala van habitats – het weerstaan van droge woestijn klimaten, temperaturen onder nul, sneeuwval, regen, harde wind, en hoogtes van zeeniveau tot meer dan 2 mijl.

Omgevingen met zo’n laag zuurstofgehalte overleven is geen grap, maar hun lichamen zijn er juist voor ontworpen. De harten van Guanaco’s zijn 15% groter dan die van de meeste zoogdieren van hun grootte en een theelepel van hun bloed bevat 67 miljoen rode bloedcellen – ongeveer vier keer zoveel als bij mensen. Ze kunnen ook zonder water: ze halen al hun vocht uit de grassen, korstmossen en vetplanten die ze opscheppen met hun gespleten bovenlippen.

Lees meer over deze zeer bedreven adapter.

Tekentaal Wilt u de stemming van een guanaco opmerken? Kijk goed om deze veelbetekenende tekens te zien: Oren omhoog, staart omlaag betekent ontspannen; oren naar voren, staart recht wijst op alarm en alertheid; platte oren, omhoog wijzende staart wijst op agressie. Ze begroeten elkaar door neuzen aan te raken en zullen in onderdanigheid achterover leunen.	Baby Boom Baby guanaco’s zijn schattig bekend als chulengos, en in kuddes worden ze vaak en masse geboren. Om de kans te verkleinen dat poema’s (hun belangrijkste roofdieren) hun aantal verminderen, bevallen alle vrouwtjes in een kudde rond dezelfde tijd van miauwende, piekerig behaarde pasgeborenen, die binnen enkele minuten op de been zijn en draven.
Slaan alarm Guanaco’s staan erom bekend dat ze lachen in het aangezicht van gevaar. Kuddes hebben aangewezen schildwachten die de wacht houden op heuveltoppen. Als er gevaar dreigt, slaan ze alarm – een soort blat die klinkt als een korte, scherpe lach. Een ander vreemd verdedigingsmechanisme? Het spugen tot 6 voet om dominantie uit te oefenen of een roofdier lang genoeg af te schrikken om te vluchten.	Bont – altijd warm Naast een stevig pantser tegen barre klimaten, wordt guanaco-bont zeer gewaardeerd omdat het weelderige, warme wol oplevert, vergelijkbaar met kasjmier van hoge kwaliteit. Ooit werden guanacopopulaties in groten getale bejaagd voor hun luxueuze onderjassen, maar nu herleven ze in beschermde gebieden, dankzij humane jacht- en vezelplukmethoden.