Haaruitval, ook wel alopecia genoemd, is een aandoening die wordt veroorzaakt door een onderbreking in de cyclus van de haarproductie van het lichaam. Haaruitval kan overal op het lichaam optreden, maar meestal treft het de hoofdhuid. Gemiddeld telt de hoofdhuid 100.000 haren die in periodes van groei, rust, uitval en regeneratie uitvallen.
Een haargroeicyclus bestaat uit drie fasen. Tijdens de anagene fase groeit het haar actief. Deze fase kan jaren duren. Tijdens de catagene fase stopt het haar met groeien en scheidt het zich af van zijn follikel, de structuur onder de huid die het haar op zijn plaats houdt. De catagene fase duurt ongeveer 10 dagen. Tijdens de telogene fase rust de follikel twee tot drie maanden, waarna het haar uitvalt. De volgende anagene fase begint als een nieuwe haar in dezelfde follikel groeit. De meeste mensen verliezen 50 tot 100 haren per dag als onderdeel van deze natuurlijke cyclus.
Als deze cyclus wordt verstoord, of als een haarfollikel beschadigd is, kan het haar sneller beginnen uit te vallen dan het wordt geregenereerd, wat leidt tot symptomen zoals een terugwijkende haarlijn, haar dat op plekken uitvalt, of algemeen dunner worden.
Haaruitval kan in verband worden gebracht met iemands genetica, hoewel veel medische en gedragsomstandigheden de groeicyclus kunnen onderbreken en haaruitval kunnen veroorzaken. Bij NYU Langone zijn dermatologen gespecialiseerd in haar- en hoofdhuidaandoeningen en kunnen ze het type haarverlies identificeren, evenals de oorzaak ervan.
- Androgenetische Alopecia
- Mannelijk patroon haaruitval
- Haarverlies volgens het vrouwelijk patroon
- Telogeen effluvium
- Anagen Effluvium
- Alopecia Areata
- Tinea Capitis
- Cicatricial Alopecia
- Lichen Planopilaris
- Discoïde Lupus Erythematosus
- Folliculitis decalvans
- Dissecterende cellulitis van de hoofdhuid
- Frontale fibroserende alopecia
- Centraal centrifugale cicatriciële alopecia
- Afwijkingen aan de haarschacht
- Loose Anagen Syndrome
- Trichotillomanie
- Tractie Alopecia
- Hypotrichose
Androgenetische Alopecia
Androgenetische alopecia is de meest voorkomende vorm van haaruitval en treft meer dan 50 miljoen mannen en 30 miljoen vrouwen in de Verenigde Staten. Alopecia androgenetica is erfelijk, maar kan worden behandeld met medicatie of chirurgie.
Mannelijk patroon haaruitval
Bij mannen kan haaruitval na de puberteit beginnen en in de loop van jaren of decennia toenemen. Het begint boven de slapen en gaat verder rond de omtrek en de bovenkant van het hoofd, vaak met een ring van haar langs de onderkant van de hoofdhuid. Veel mannen met haarverlies volgens het mannelijk patroon worden uiteindelijk kaal.
Haarverlies volgens het vrouwelijk patroon
Bij vrouwen wordt het haar langzaam dunner over de hele hoofdhuid, maar de haarlijn trekt meestal niet terug. Veel vrouwen ervaren dit type haaruitval als een natuurlijk onderdeel van het ouder worden, hoewel haaruitval op elk moment na de puberteit kan beginnen. Vrouwelijke haaruitval kan het haar dramatisch uitdunnen, maar leidt slechts zelden tot kaalheid.
Telogeen effluvium
Telogeen effluvium, een vorm van haaruitval, treedt op wanneer grote aantallen follikels op de hoofdhuid de rustfase van de haargroeicyclus ingaan, telogeen genaamd, maar de volgende groeifase nog niet begint. Hierdoor valt het haar over de hele hoofdhuid uit zonder dat er nieuwe haargroei ontstaat.
Telogeen effluvium leidt over het algemeen niet tot volledige kaalheid, hoewel u 300 tot 500 haren per dag kunt verliezen en het haar er dun uit kan zien, vooral op de kruin en de slapen.
Een medische gebeurtenis of aandoening, zoals een schildklier disbalans, bevalling, operatie, of koorts, triggert meestal dit type haarverlies. Telogeen effluvium kan ook optreden als gevolg van een vitamine- of mineralentekort – een ijzertekort is een veel voorkomende oorzaak van haaruitval bij vrouwen – of het gebruik van bepaalde medicijnen, zoals isotretinoïne, dat voor acne wordt voorgeschreven, of warfarine, een bloedverdunner. Het starten of stoppen met orale anticonceptiva (anticonceptiepillen) kan ook dit type haaruitval veroorzaken.
Telogen effluvium begint meestal drie maanden na een medische gebeurtenis. Als de oorzaak tijdelijk is, bijvoorbeeld als u herstelt van een ziekte of stopt met het innemen van de medicijnen die het haarverlies veroorzaken, kan uw haar na zes maanden weer aangroeien. Telogeen effluvium wordt als chronisch beschouwd als het haarverlies langer dan zes maanden duurt.
Om voor artsen onduidelijke redenen kan deze vorm van haarverlies bij sommige mensen jaren aanhouden. Als het haar niet vanzelf weer aangroeit, kunnen onze dermatologen medicatie aanbieden die kan helpen.
Anagen Effluvium
Anagen effluvium is snel haarverlies als gevolg van een medische behandeling, zoals chemotherapie. Deze krachtige en snelwerkende medicijnen doden kankercellen, maar ze kunnen ook de haarfollikelproductie in de hoofdhuid en andere delen van het lichaam stilleggen. Nadat de chemotherapie is afgelopen, groeit het haar meestal vanzelf weer aan. Dermatologen kunnen medicijnen aanbieden om het haar sneller te laten teruggroeien.
Alopecia Areata
Alopecia areata is een auto-immuunziekte, wat betekent dat het immuunsysteem van het lichaam gezonde weefsels aanvalt, waaronder de haarzakjes. Hierdoor valt haar uit en groeit er geen nieuw haar.
Deze aandoening kan volwassenen en kinderen treffen, en haarverlies kan plotseling en zonder waarschuwing beginnen. Haar van de hoofdhuid valt meestal uit in kleine vlekjes en is niet pijnlijk. Haar op andere plaatsen op het lichaam, zoals de wenkbrauwen en de wimpers, kan ook uitvallen. Na verloop van tijd kan deze ziekte leiden tot alopecia totalis, oftewel volledig haarverlies.
Dermatologen behandelen alopecia areata met medicijnen die kunnen helpen het haar weer te laten groeien. Als u geïnteresseerd bent in een gesprek met andere mensen die alopecia areata hebben, organiseert NYU Langone een maandelijkse steungroep voor mensen met deze aandoening.
Tinea Capitis
Tinea capitis, ook wel hoofdhuidringworm genoemd, is een schimmelinfectie van de hoofdhuid die een veelvoorkomende oorzaak is van haaruitval bij kinderen. Bij deze aandoening valt het haar uit in soms cirkelvormige plekken, waardoor kale plekken ontstaan die na verloop van tijd groter kunnen worden.
De aangetaste gebieden zien er vaak rood of schilferig uit, en de hoofdhuid kan jeuken. Op de hoofdhuid kunnen ook zweertjes of blaasjes ontstaan die pus afscheiden. Een kind met deze aandoening kan gezwollen klieren achter in de nek hebben of een lage koorts als gevolg van het immuunsysteem dat de infectie bestrijdt.
Dermatologen kunnen een antischimmelmedicijn voorschrijven dat via de mond wordt ingenomen om de schimmel te elimineren. Als tinea capitis vroeg wordt gediagnosticeerd en behandeld, groeien de haren bij de meeste kinderen uitstekend terug.
Cicatricial Alopecia
Cicatricial alopecia, ook wel scarring alopecia genoemd, is een zeldzame vorm van haaruitval waarbij een ontsteking de haarfollikels vernietigt en littekenweefsel op hun plaats veroorzaakt. Na de vorming van littekenweefsel groeit het haar niet meer aan.
Haaruitval kan zo langzaam beginnen dat de symptomen niet merkbaar zijn, of het haar kan in één keer beginnen uit te vallen. Andere symptomen zijn hevige jeuk, zwelling en rode of witte laesies op de hoofdhuid die op uitslag kunnen lijken. Deze vorm van haaruitval kan op elke leeftijd voorkomen en treft mannen en vrouwen.
De behandeling hangt af van het type cicatriciële alopecia dat uw symptomen veroorzaakt. Onze artsen hebben jarenlange ervaring met de behandeling van mensen met cicatriciële alopecia en kunnen u verschillende behandelingen aanraden om u te helpen. Soorten cicatriciële alopecia omvatten:
Lichen Planopilaris
Lichen planopilaris, een soort alopecia, treedt op wanneer een veel voorkomende huidaandoening, lichen planus genaamd, de hoofdhuid aantast. Lichen planopilaris kan een droge, schilferige uitslag op de huid veroorzaken, waardoor het haar op de hoofdhuid in klontjes uitvalt. De hoofdhuid kan ook rood en geïrriteerd worden en bedekt zijn met kleine witte of rode jeukende, pijnlijke of branderige bultjes.
Lichen planopilaris komt niet vaak voor en treft meer vrouwen dan mannen. Een arts kan medicijnen voorschrijven om de haaruitval te stoppen.
Discoïde Lupus Erythematosus
Discoïde lupus erythematosus is een vorm van cutane lupus, een auto-immuunziekte die de huid aantast. Het kan leiden tot ontstoken zweren en littekenvorming op de oren, het gezicht en de hoofdhuid. Haaruitval is één symptoom van de ziekte. Als er littekenweefsel op de hoofdhuid ontstaat, kan er op die plaats geen haar meer groeien.
Folliculitis decalvans
Haaruitval door folliculitis decalvans, een ontstekingsaandoening die leidt tot de vernietiging van haarfollikels, gaat vaak gepaard met roodheid, zwelling en laesies op de hoofdhuid die kunnen jeuken of pus kunnen bevatten, pustels genoemd. Deze vorm van haaruitval is niet omkeerbaar, maar dermatologen kunnen medicatie aanbieden om de symptomen onder controle te houden en in sommige gevallen de progressie van haaruitval te stoppen.
Dissecterende cellulitis van de hoofdhuid
Dissecterende cellulitis van de hoofdhuid, een zeldzame aandoening, veroorzaakt pustels of knobbels op de hoofdhuid. Bij deze aandoening kan ook littekenweefsel ontstaan, waardoor de haarfollikels worden vernietigd en haaruitval optreedt. Medicijnen kunnen helpen om de symptomen onder controle te houden.
Frontale fibroserende alopecia
Frontale fibroserende alopecia treedt meestal op in een terugwijkend haarlijnpatroon en kan ook leiden tot haarverlies in de wenkbrauwen en de oksels. Frontaal fibroserende alopecia komt het meest voor bij vrouwen na de overgang. Bepaalde medicijnen kunnen de symptomen beheersen en de progressie van de ziekte stoppen. De oorzaak is onbekend.
Centraal centrifugale cicatriciële alopecia
Centraal centrifugale cicatriciële alopecia kan optreden als gevolg van haarproducten of stylingtechnieken die de haarfollikels beschadigen. Het gebruik van haar relaxers, föhns, krultangen en haarverlengingen kan centrale centrifugale cicatriciële alopecia veroorzaken, net als het proces van het creëren van een permanente golf, of een “permanent.”
Het veelvuldig aanbrengen van oliën, gels of pomades kan ook deze aandoening veroorzaken, die omkeerbaar kan zijn als u stopt met het gebruik van deze haarproducten of stylingtechnieken. Onze dermatologen kunnen u medicatie aanraden om het haar terug te laten groeien.
Afwijkingen aan de haarschacht
Verschillende soorten afwijkingen aan de haarschacht kunnen leiden tot haarverlies. Deze aandoeningen zorgen ervoor dat de haarstrengen dunner en zwakker worden, waardoor ze kwetsbaar worden voor afbreken. Het haarverlies treedt niet op in de follikel maar als gevolg van een breuk ergens langs de haarschacht, het zichtbare deel van een haarstreng. Dit kan resulteren in een algehele uitdunning, maar ook in veel kleine, broze haren.
Met eenvoudige veranderingen in de manier waarop u uw haar stylet en behandelt, kunt u sommige afwijkingen aan de haarschacht omkeren. Bij andere aandoeningen kan medisch ingrijpen nodig zijn. Types afwijkingen aan de haarschacht zijn:
Loose Anagen Syndrome
Loose anagen syndrome, dat zich meestal bij jonge kinderen voordoet, treedt op wanneer haar dat niet stevig in de follikel geworteld is, gemakkelijk uitgetrokken kan worden. Meestal valt het haar uit nadat het een willekeurige maximale lengte heeft bereikt. Kinderen met het loose anagen syndrome kunnen vaak niet meer haar laten groeien dan een relatief korte lengte. De aandoening komt vaker voor bij meisjes met blond of bruin haar.
Bij mensen met het losse anageensyndroom kan het haar gemakkelijk uitvallen – zelfs als het groeit. Haaruitval kan bijvoorbeeld ’s nachts versnellen door de wrijving van een kussen. De oorzaak van het losse anageensyndroom is onbekend, maar het kan te maken hebben met een stoornis in de haargroeicyclus waardoor het haar niet in de follikel kan blijven.
Er zijn weinig betrouwbare behandelingen, maar de aandoening heeft de neiging sterk te verbeteren met de puberteit, en sommige medicijnen kunnen resulteren in voller haar.
Trichotillomanie
Mensen met trichotillomanie trekken hun haar uit en vinden het moeilijk om te stoppen. Dit resulteert in haaruitval op de hoofdhuid of elders op het lichaam. Het haar komt vaak terug als het gedrag wordt gestopt, maar haarverlies kan blijvend zijn als het trekken vele jaren aanhoudt.
De beste behandeling voor deze aandoening kan psychotherapie zijn, wat kan inhouden dat u met een counselor praat over de oorzaken van stress en waarom u de drang voelt om aan uw haar te trekken. Onze artsen kunnen u doorverwijzen naar een psychotherapeut die gespecialiseerd is in deze aandoening.
Tractie Alopecia
Sommige kapsels, waaronder strakke paardenstaarten en vlechten, trekken het haar met zo’n kracht weg van de hoofdhuid dat de haarstrengen beschadigd raken en uitvallen. Tenzij het kapsel wordt veranderd, kan tractiealopecia leiden tot dunner wordend haar of kale plekken. Meestal groeit het haar weer aan nadat u het kapsel hebt veranderd.
Hypotrichose
Hypotrichose is een zeldzame genetische aandoening waarbij op de hoofdhuid en op het lichaam heel weinig haar groeit. Baby’s die met deze aandoening worden geboren, kunnen in het begin een typische haargroei hebben, maar hun haar valt een paar maanden later uit en wordt vervangen door dun haar.
Veel mensen met hypotrichose zijn kaal tegen de leeftijd van 25 jaar. Er zijn weinig behandelingsmogelijkheden voor deze aandoening, maar sommige medicijnen kunnen helpen om het haar dikker te maken of opnieuw te laten groeien.