Definition
Gedrag dat door de wet strafbaar wordt gesteld als een publiek delict. De elementen van een misdrijf komen gewoonlijk uit de wet, maar kunnen ook worden geleverd door het gewoonterecht in staten waar het gewoonterecht nog van kracht is.
Overzicht
Misdaad is gedrag, hetzij door handelen of nalaten, dat door de wet of het gewoonterecht als strafwaardig wordt omschreven. Hoewel voor de meeste misdrijven opzet vereist is, kunnen bepaalde minder ernstige misdrijven worden gepleegd op basis van risicoaansprakelijkheid, zelfs indien de verdachte geen specifieke wil had met betrekking tot de strafbare handeling. Parkeerovertredingen zijn bijvoorbeeld misdrijven waarvoor de aanklager gewoonlijk geen opzet hoeft vast te stellen.
Sommige misdrijven worden beschouwd als mala prohibita (“slecht omdat verboden”); deze zijn bij wet verboden, maar zijn niet inherent slecht. Andere misdrijven worden beschouwd als mala in se (“slecht op zichzelf”); deze worden beschouwd als inherent slecht volgens algemene gemeenschapsnormen. Het idee van mala in se vormde de oorspronkelijke rechtvaardiging voor misdrijven van gemeen recht. Veel misdrijven die tegenwoordig bij wet verboden zijn, behoren echter ook tot de categorie van mala in se.
Misdrijven worden vervolgd door overheidsadvocaten. Dergelijke advocaten kunnen een stad, provincie, staat of de federale overheid vertegenwoordigen. Voorbeelden zijn de procureur-generaal van de Verenigde Staten, de procureur-generaal van een staat, federale districtsadvocaten, en stadsadvocaten.
Misdrijven worden gerangschikt als grotere overtredingen van de openbare orde (misdrijf) of als kleinere overtredingen (misdrijf), en worden berecht volgens de regels van het strafproces.