Kingdom: Animalia
Phylum: Chordata
Klasse: Aves
Order: Psittaciformes
Superfamilie: Psittacoidea
Familie: Psittacidae
Subfamilie: Arinae
Tribe: Arini
Genus: Ara
Soorten: Ara macao
Gemeenschappelijke naam: Scharlaken Ara
Geografische locatie: Scharlaken Ara’s komen voor in vochtige subtropische regenwouden in het laagland (lager dan 1.000 m), open bosgebieden, rivierranden en savannes van Midden- en Zuid-Amerika. Hij komt voor van zuidelijk Mexico tot in het noordoosten van Argentinië. Hij komt het meest voor in het Amazonebekken (Slud, 1964)
Fysieke kenmerken: Scharlaken Ara is aantoonbaar een van de mooiste en kleurrijkste vogels ter wereld. Zoals de naam al doet vermoeden, is hun verenkleed overwegend helder rood, maar de rum- en staartdekveren zijn lichtblauw, de grotere bovenste vleugeldekveren zijn geel, de bovenzijden van de vliegveren van de vleugels zijn donkerblauw evenals de uiteinden van de staartveren, en de onderzijden van de vleugel- en staartvliegveren zijn donkerrood met metaalgouden iridescentie. Scharlaken Ara’s hebben een sterke, grote snavel. De bovenkaak van de snavel is witachtig met een zwarte punt en basis, en de onderkaak is zwart. Mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar, behalve dat de snavel van de mannetjes groter kan zijn en dat de staartveren van de mannetjes langer kunnen zijn dan die van de vrouwtjes. Juvenielen en adulten lijken op elkaar, maar zijn te onderscheiden doordat juvenielen een kortere staart hebben en donkergrijsbruine ogen in plaats van de gele ogen van adulten. Het gewicht kan variëren van 2 – 5,5 pond. De Scarlet Macaw kan met zijn brede sterke vleugels snelheden bereiken van 35 mijl per uur (Juniper en Parr, 1998).
Levensduur: Typische gemiddelde levensduur is tussen de 40 en 50 jaar in het wild. In gevangenschap kan de Scarlet Macaw tot 75 jaar oud worden (Flower, 1938).
Gedrag en voortplanting: De scharlaken ara wordt meestal gezien in paren of een kleine familie die zich kan aansluiten bij een grote troep van maximaal 30 vogels. s Nachts slaapt de troep samen, maar de partners houden levenslang een monogame band. Paren worden zelden alleen aangetroffen, behalve wanneer het vrouwtje broedt en het mannetje eten geeft. De Scarlet Macaw broedt gewoonlijk tussen oktober en april, afhankelijk van de locatie. De nesten bevinden zich meestal in het bladerdak van het regenwoud. De Scarlet Macaw kan één tot vier witte eieren leggen, en de vrouwtjes broeden ongeveer vijf weken. De kuikens verlaten het nest ongeveer 90 dagen nadat ze uit het ei zijn gekomen en verlaten de ouders pas een jaar later. Scharlaken Ara’s communiceren met verschillende houdingen en vocalisaties. Ze hebben ook een uitstekend gezichtsvermogen en gehoor (Juniper en Parr, 1998).
Foto door Matt Romack
Dieet: Ara maco eet voornamelijk vruchten en noten, maar kan ook zaden, bloemen, nectar, schors en bladeren eten. Het is bekend dat ze vruchten eten voordat ze rijp zijn. Onrijpe vruchten hebben een taaiere schil en vruchtvlees, waardoor ze voor veel vogels moeilijk toegankelijk zijn. Omdat zij eerder dan andere vogels bij deze vruchten kunnen komen, geeft dit hen een concurrentievoordeel (Juniper en Parr 1998). Scharlaken Ara’s eten af en toe klei die op rivieroevers wordt gevonden, dit helpt bij de spijsvertering door de ara te beschermen tegen giftige bestanddelen in het dieet (Burge rand Gochfeld, 2003)
Ecologie: Scharlaken Ara’s zijn waardevol voor hun vlees en kleurrijke verenkleed. Ook zijn ze populair in de huisdierenhandel. De Scarlet Macaw staat op de CITES I lijst, wat betekent dat ze illegaal zijn om te kopen, te verkopen of te gebruiken voor commerciële activiteiten zonder specifieke speciale vergunningen (Marineros and Vaughan, 1995).
Bedreiging: De populatie van Scharlaken Ara’s is de afgelopen 50 jaar afgenomen door een combinatie van factoren, met name de jacht op voedsel en veren, illegale vangst voor de huisdierenhandel, en de vernietiging van habitat door ontbossing (Marineros en Vaughan, 1995).
Bescherming: Er zijn verschillende pogingen ondernomen om de afname van de populatie van scharlaken ara’s af te remmen. De World Parrot Trust werd in 1989 opgericht om papegaaien in hun natuurlijke omgeving te beschermen. In Costa Rica werd in 1995 de Association for Parrot Protection (LAPPA) opgericht als een op de gemeenschap gebaseerde beschermingsorganisatie die zich inzet voor de bescherming van de scharlaken ara door hun nesten te bewaken, kunstmatige nestkasten te installeren, habitats te verbeteren, wetenschappelijk onderzoek te verrichten, milieueducatie te geven en nog veel meer. (Nemeth en Vaughan, 2005) In Guatemala probeert de Wildlife Conservation Society (WCS) met soortgelijke maatregelen de scharlaken ara-populatie te behoeden voor plaatselijke uitroeiing door de handel in huisdieren (Gonzalez, 2003).
Onderzoek: Er wordt momenteel onderzoek gedaan om de habitat van de vogels te verbeteren en de afname van de populatie van de Scharlaken Ara te stoppen (Anoniem).
Referenties:
Let op: de volgende referenties zijn mogelijk verwijderd of verplaatst door de eigenaren van de webpagina sinds de tijd dat dit studentenverslag werd gemaakt.
Anoniem. Wildernessclassroom.com< http://www.wildernessclassroom.com/students/archives/2005/03/macaws.html>
Flower, M.S.S., 1938. De duur van het leven bij dieren – IV. Birds: special notes by orders and families, in Proceedings of the Zoological Society of London. 195-235
Juniper, T. and Parr, M. (1998) Parrots: A Guide to Parrots of the World. Pica Press, Sussex.
Slud, P. 1964. Vogels van Costa Rica. New York: Bulletin of the American Museum of Natural History, Volume 128.