Midwesten van de Verenigde Staten, Texas en Rhode Island
Savanahs, prairies, graslanden
Nicrophorus americanus
Kritiek bedreigd
Dood vlees
De Amerikaanse graafkever dankt zijn naam aan het feit dat hij zijn voedsel, aas (dode dieren), begraaft. De kever gebruikt speciale chemische receptoren in zijn antennes om dood vlees te detecteren. Deze receptoren zijn zo gevoelig dat ze het signaal van het kadaver op grote afstand en zeer snel oppikken – meestal binnen een uur na de dood van het dier.
Grote kever
Amerikaanse gravende kevers zijn de grootste van de aaskevers: tot anderhalve centimeter lang. Ze zijn glanzend zwart met fel oranjerode banden op hun elytra (vleugeldekveren). Ze hebben ook een heldere oranjerode vlek net achter de kop en een vlek tussen de ogen.
Petruskever: Size Matters
Wat voor soort aas eten Amerikaanse graafkevers graag? Ze zijn niet kieskeurig. Insecten, muizen, woelmuizen, opossums, vogels, slangen, vissen – ze staan allemaal op het menu van de kevers.
Wat de kevers met een bepaald karkas doen, hangt af van de grootte ervan. Als het vrij klein is, zullen de volwassen kevers het zelf opeten. Als het relatief groot is, gebruiken ze het als voedsel voor hun jongen.
Als de kevers een stuk dood vlees van goede grootte vinden, vechten ze erom. De winnaars – een mannetje en vrouwtje paar – verplaatsen het karkas naar een geschikte plaats en begraven het. In de nestkamer bereiden ze het karkas voor door het haar of de veren te verwijderen. Ze bedekken het karkas ook met conserveermiddelen – afscheidingen uit hun mond en anus. Nu is het klaar om babyvoedsel te worden!
Keverbaby’s
De vrouwelijke kever legt haar eitjes bij het geconserveerde karkas. Binnen vier dagen, komen de eitjes uit in larven. (Let op: lezers met een zwakke maag, niet verder lezen!) De ouders brengen de kleine larven naar het karkas, waar de larven om voedsel vragen door de onderkaken (deel van de mond) van de ouders te aaien. Beide ouders voeden hun kroost door wat van het dode vlees op te eten en in de mond van de larfjes uit te braken. Dit gaat zo’n zes tot twaalf dagen door, tot de larven aan hun volgende ontwikkelingsstadium beginnen, de verpopping (zie Ongewervelden).
Na 48 tot 60 dagen komen de nieuwe volwassenen uit de verpopping. Nu begint de cirkel van het leven opnieuw.
Waar zijn alle kevers gebleven?
Ruime 100 jaar geleden kwamen Amerikaanse gravende kevers voor in 35 staten (waaronder Missouri) en het zuiden van Canada. Tegenwoordig komen ze alleen nog voor in Rhode Island, Texas, en vijf staten in het Midwesten (Kansas, Oklahoma, South Dakota, Nebraska, en Arkansas). In Missouri zijn ze sinds 1980 niet meer gezien.
Waardoor is de achteruitgang van de kevers veroorzaakt? Men denkt dat het verlies van habitats een van de oorzaken is. Toen mensen het landschap veranderden (voor landbouw en ontwikkeling), veranderde dat de soorten die er leefden. Er waren minder dieren die als voedsel voor de kevers dienden, terwijl er meer aaseters waren die met de kevers concurreerden. Naast verandering van habitat, kunnen ook pesticiden een rol hebben gespeeld in de achteruitgang van de kevers. Als gevolg hiervan heeft de “U.S. Fish and Wildlife Service” de Amerikaanse gravende kever nu opgenomen als een federaal beschermde bedreigde diersoort.
De Saint Louis Zoo is actief geweest in het behoud van de Amerikaanse gravende kevers. We zijn er onlangs in geslaagd om meer dan 1.000 nieuwe kevers te fokken! Zie hoe we de kleine jongens helpen en hoe we nu werken aan de terugkeer van enkele van onze uitgekomen kevers naar het wild.
Waarom moeten we ons zorgen maken?
Amerikaanse gravende kevers behoren tot de vele kleine beestjes die de lichamen van dode dieren ontbinden (afbreken). Zonder deze afbrekers zouden we tot onze oogballen in het dode spul zitten!
Wordt er iets gedaan om de Amerikaanse gravende kevers te helpen? Ja. Er wordt onderzoek gedaan om te bepalen of de kevers nog voorkomen in staten waar ze ooit voorkwamen, er zijn monitoringprogramma’s om te zien hoe goed het met de kevers gaat in staten waarvan bekend is dat ze er voorkomen, en programma’s om ze in gevangenschap te fokken en opnieuw uit te zetten. Hoewel er reden is voor hoop, heeft de Amerikaanse gravende kever nog een lange weg te gaan om te herstellen.
Fun Facts
- Amerikaanse gravende kevers zijn nachtdieren (’s nachts actief). De nachttemperatuur moet boven de 60° C zijn voordat ze met hun verbazingwekkende ouderlijke gedrag beginnen.
- Amerikaanse gravende kevers dragen op hun lichaam grote aantallen kleine mijten. Klinkt dat griezelig? Dat is het echt niet. Deze mijten helpen de kevers en hun aasmaaltijden vrij te houden van microben en vliegeneieren.
- De volwassen kevers van deze soort leven ongeveer vier tot zes maanden na de verpopping.
Klasse: Insecta
Orde: Coleoptera
Familie: Silphidae