Vind bronnen: “Regularisatie” taalkunde – nieuws – kranten – boeken – scholar – JSTOR (september 2011)
Regularisatie is een taalkundig verschijnsel dat wordt waargenomen bij taalverwerving, taalontwikkeling en taalverandering en dat wordt getypeerd door de vervanging van onregelmatige vormen in de morfologie of syntaxis door regelmatige vormen. Voorbeelden zijn “gooses” in plaats van “geese” in kindertaal en vervanging van de meervoudsvorm voor “cow”, “kine”, in het Middelnederlands door “cows”. Regularisatie is een veel voorkomend proces in natuurlijke talen; geregulariseerde vormen kunnen leenwoordvormen vervangen (zoals bij “cows” en “kine”) of er naast bestaan (zoals bij “formulae” en “formulas” of “hepatitides” en “hepatitises”).
Errorieve regularisatie wordt ook wel overregularisatie genoemd. Bij overregularisatie worden de regelmatige manieren om woorden te wijzigen of te verbinden ten onrechte toegepast op woorden die onregelmatige wijzigingen of verbindingen vereisen. Het is een normaal effect dat wordt waargenomen in de taal van beginnende en gevorderde taalleerders, of het nu gaat om moedertaalsprekende kinderen of anderstalige volwassenen. Omdat de meeste natuurlijke talen een aantal onregelmatige vormen hebben, is het overstijgen van de overregularisatie een onderdeel van de beheersing van die talen. De hersenen van de leerders gaan gewoonlijk op natuurlijke wijze voorbij aan het overregulariseren, als gevolg van de onderdompeling in de taal.
Dezelfde persoon kan soms overregulariseren en soms de correcte vorm zeggen. Volwassenen die moedertaalsprekers zijn, kunnen overregulariseren, maar dit gebeurt niet vaak.