Progestinebehandeling voor polycysteus ovariumsyndroom kan zwangerschapskansen verminderen

Nieuwsbericht

Donderdag 24 mei 2012

NIH-onderzoeksnetwerk vindt dat vrouwen die worden behandeld met progestine vier keer minder kans hebben om zwanger te worden.

Het hormoon progestine, dat vaak als eerste stap in de onvruchtbaarheidsbehandeling voor polycysteus ovarium syndroom (PCOS) wordt gegeven, lijkt de kansen op conceptie en bevalling te verminderen, volgens een studie van een National Institutes of Health onderzoeksnetwerk.

PCOS is een aandoening waarbij de eierstokken, en soms de bijnieren, overmatige hoeveelheden hormonen produceren die bekend staan als androgenen. Vrouwen met PCOS hebben meestal menstruele onregelmatigheden en kunnen moeite hebben om zwanger te worden. Onvruchtbaarheidsbehandeling voor deze aandoening bestaat meestal uit ovulatie-inductie – een behandeling met medicijnen om het vrijkomen van een eicel te stimuleren. Vóór de ovulatie-inductie kunnen artsen een eenmalige progestinekuur toedienen. Progestin leidt tot een verdikking van de baarmoederslijmvlies. Zonder voortdurende toediening van progestin om de verdikking in stand te houden, wordt het baarmoederslijmvlies afgestroopt en begint het te bloeden. Het idee achter de behandeling is het nabootsen van de bloeding die optreedt aan het begin van de maandelijkse menstruatiecyclus.

De onderzoekers ontdekten echter dat vrouwen die de progestinebehandeling oversloegen voordat ze vruchtbaarheidsmedicijnen kregen, vier keer meer kans hadden om zwanger te worden dan vrouwen die progestine kregen toegediend. Uiteindelijk beviel 20 procent van de vrouwen die geen progestine kregen, vergeleken met ongeveer 5 procent van de vrouwen die wel progestine kregen.

“Onze resultaten geven aan dat een behandeling met progestine vóór ovulatie-inductie contraproductief is bij het helpen van vrouwen met PCOS om zwangerschap te bereiken,” zei Esther Eisenberg, M.D., van de Reproductive Sciences Branch van het Eunice Kennedy Shriver National Institute of Child Health and Human Development (NICHD), een van de auteurs van de studie.

De studie werd uitgevoerd door Michael P. Diamond, M.D., van de Wayne State University in Detroit, Richard S. Legro, M.D., van het Penn State College of Medicine in Hershey, en onderzoekers van 16 instellingen in het NICHD Cooperative Reproductive Medicine Network (RMN).

De studie werd online gepubliceerd in Obstetrics and Gynecology.

De studie was een analyse van gegevens van een RMN-studie uit 2007 waarin twee vruchtbaarheidsbehandelingen voor vrouwen met PCOS werden vergeleken: de standaard geneesmiddeltherapie clomifeen, die de ovulatie stimuleert, en het diabetesbehandelingsmedicijn metformine.

Vrouwen met PCOS ervaren vaak insulineresistentie, een aandoening waarbij het lichaam er niet in slaagt insuline goed te gebruiken. Studies hebben aangetoond dat geneesmiddelen zoals metformine, die het lichaam gevoeliger maken voor insuline, de ovulatiegraad bij vrouwen met PCOS kunnen verhogen. Uit de studie van 2007 bleek echter dat vrouwen die alleen metformine namen, minder kans hadden om zwanger te worden en te bevallen dan degenen die ofwel clomifeen ofwel een combinatie van clomifeen en metformine kregen.

De huidige analyse van de gegevens uit de studie van 2007 vergeleek de effectiviteit van ovulatie-inductie in combinatie met voorafgaande progestinebehandeling met die van ovulatie-inductie alleen.

Uit de analyse bleek dat wanneer vrouwen een spontane menstruatiecyclus hadden, 72 procent de volgende maand opnieuw ovuleerde. Ongeveer 5 procent van deze vrouwen was in staat om zwanger te worden.

Veel van de vrouwen die een vruchtbaarheidsbehandeling ondergingen, slaagden er echter niet in om in een bepaalde maand een eisprong te hebben. Vrouwen die een dosis progestageen kregen, gevolgd door ovulatie-inductie, ovuleerden in 30 procent van de gevallen. Bijna 7 procent van deze vrouwen werd zwanger.

Vrouwen die geen progestageen kregen, ovuleerden 27 procent van de tijd, maar bijna 28 procent van deze vrouwen kon zwanger worden.

De auteurs van de studie merkten op dat het simuleren van de menstruele cyclus ook wordt gebruikt bij onvruchtbaarheidsbehandelingen voor andere soorten onvruchtbaarheid.

Over het Eunice Kennedy Shriver National Institute of Child Health and Human Development (NICHD): Het NICHD sponsort onderzoek naar ontwikkeling, voor en na de geboorte; gezondheid van moeder, kind en gezin; reproductieve biologie en bevolkingsvraagstukken; en medische revalidatie. Bezoek voor meer informatie de website van het instituut op http://www.nichd.nih.gov.

Over de National Institutes of Health (NIH):NIH, de nationale instantie voor medisch onderzoek, omvat 27 instituten en centra en is een onderdeel van het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services. NIH is het belangrijkste federale agentschap dat fundamenteel, klinisch en translationeel medisch onderzoek uitvoert en ondersteunt, en onderzoek doet naar de oorzaken, behandelingen en genezing van zowel veel voorkomende als zeldzame ziekten. Voor meer informatie over het NIH en zijn programma’s kunt u terecht op www.nih.gov.

NIH…Turning Discovery Into Health®

###

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.