Placentazoogdier, (infraklasse Eutheria), lid van de groep zoogdieren gekenmerkt door de aanwezigheid van een placenta, een vasculair orgaan dat zich ontwikkelt tijdens de dracht en dat de uitwisseling van voedingsstoffen en afvalstoffen tussen het bloed van de moeder en dat van de foetus vergemakkelijkt. Tot de placenta’s behoren alle levende zoogdieren, met uitzondering van de buideldieren en de monotremen. Hoewel sommige autoriteiten de buideldieren (cohort Marsupialia) als placentazoogdieren beschouwen, hebben deze dieren een minder ontwikkeld, minder efficiënt type placenta dat de draagtijd beperkt. De echte placenta van de placenta’s zorgt voor een langere ontwikkelingsperiode binnen de bescherming van de baarmoeder, een factor die geacht wordt te hebben bijgedragen tot het evolutionaire succes van de groep. Uit fossiel bewijsmateriaal blijkt dat de eerste placentazoogdieren zich tussen ongeveer 163 miljoen en 157 miljoen jaar geleden tijdens de Juraperiode (201,3 miljoen tot ongeveer 145 miljoen jaar geleden) ontwikkelden.
© Stephen Meese/Fotolia
Sommige wetenschappers delen de placentale zoogdieren in bij de clade Placentalia, die alle levende placentale zoogdieren en hun meest recente gemeenschappelijke voorouder omvat. Deze groepering tracht de mogelijke verwarring te vermijden in verband met fossiele bewijzen van uitgestorven niet-placentale eutherians, die de voorgangers waren van de hedendaagse placenta’s.