SPECIES IN DETAIL
Zwartepuntrifhaai
Carcharhinus melanopterus
CONSERVATIESTATUS: Bijna bedreigd
Klimaatverandering: Kwetsbaar
In het Aquarium
Onze zwartpuntrifhaaien zijn te vinden in Shark Lagoon.
Geografische verspreiding
Tropische Indo-Pacific van de Rode Zee tot Hawaii
Habitat
Zwartepunthaaien komen zeer algemeen voor in koraalriffen en tropische ondiepe lagunes.
Fysieke kenmerken
Zwartepunthaaien hebben een spoelvormig lichaam en een korte, afgeronde, stompe snuit met een gewelfde, naar beneden gebogen bek, gevuld met lange, scherp getande tanden. De eerste rugvin is lang. De borstvinnen zijn smal en sikkelvormig met een spitse top. De staartvin is asymmetrisch met een langwerpige toplob.
Het lichaam is grijsblauw van kleur met opvallende witte strepen op de flanken. Aan de uiteinden van hun vinnen, met name de eerste rug- en staartvin, zijn duidelijke zwarte markeringen te zien.
Grootte
Deze haaien zijn niet erg groot. Ze zijn zelden langer dan 1,8 meter. Ze variëren van 91 centimeter tot 1,2 meter met een maximale lengte van 2 meter.
Dieet
Dag jagers, ze voeden zich in kleine groepen en jagen vooral op tropische rifvissen en koppotigen. Er is waargenomen dat Blacktips in coördinatie werken om scholen mul dicht bij de kustlijn te drijven, wat het voeden vergemakkelijkt. Ze eten ook schaaldieren, hoewel ze de voorkeur geven aan rifvissen en koppotigen.
Reproductie
Deze haai is levendbarend. De dooierzak wordt vastgemaakt door een placenta. Twee tot vier jongen worden geboren na een draagtijd van zeven tot zestien maanden, afhankelijk van de geografische locatie. De draagtijd van de dieren in het noordelijke deel van Australië bedraagt over het algemeen zeven tot negen maanden, terwijl die van de Indo-Pacifische eilanden een langere draagtijd hebben. Het vrouwtje heeft twee functionele baarmoeders die voor elk afzonderlijk embryo worden verdeeld. De jongen zijn 33-50 cm bij de geboorte, afhankelijk van de plaats.
Gedrag
De zwartpuntrifhaaien zijn niet agressief, maar ze zijn wel nieuwsgierig en benaderen duikers en snorkelaars. Door deze haaien te merken, hebben wetenschappers ontdekt dat ze zelden ver van een bepaald gebied migreren. Ze houden van ondiep water rond riffen en springen soms over koraal heen, waarbij ze recht uit het water komen. Deze sprongen worden vaak waargenomen op het Groot Barrièrerif voor de kust van Australië.
Aanpassing
De zwartpuntrifhaai heeft lange, dunne, getande tanden die geschikt zijn voor zijn dieet van rifvissen. De tanden staan in rijen, die draaien nadat de tanden zijn afgesleten of afgebroken. De eerste twee rijen worden gebruikt bij het bemachtigen van prooien; de andere rijen fungeren als reserves die op hun plaats draaien wanneer ze nodig zijn.
Bescherming
De zwartpuntrifhaai staat op de lijst van bijna bedreigde soorten als gevolg van overbevissing. Zwartpuntrifhaaien worden gevangen voor hun vinnen, lever, vlees en olie. Door hun trage voortplanting neemt de populatie wereldwijd af. Ze zijn sterk afhankelijk van gezonde koraalriffen, die wereldwijd drastisch afnemen.
Special Notes
Hoewel ze niet veel voorkomen, zijn zwartpuntrifhaaien waargenomen in het oostelijk deel van de Middellandse Zee, waar ze via het Suezkanaal naartoe zijn gereisd.