Overdag houden de Caraïbische doornkreeften zich schuil in grotten, onder richels en in spleten aan het rifoppervlak. In de schemering en ’s nachts zijn ze veel actiever en foerageren ze langs het rif op kleine slakken en krabben, rottend organisch materiaal en sommige planten. Caribische doornkreeften eten de meeste dingen die ze vinden. In tegenstelling tot de beroemde Maine-kreeft hebben Caribische doornkreeften geen vergrote voorste scharen en zijn zij ongevaarlijk voor mensen. Maar als een duiker of snorkelaar er een vastgrijpt zonder handschoenen aan, kunnen de scherpe stekels op de kop en het lichaam de hand snijden.
Zoals bij alle koppotigen is het pantser van de Caribische langoest eigenlijk een skelet aan de buitenkant van zijn lichaam. Het exoskelet zet niet uit, en daarom moet de kreeft het regelmatig vervellen (of afwerpen) om groter te worden. Voordat een kreeft vervelt, begint hij met de bouw van een nieuw, groter skelet binnen het bestaande skelet. Als het te groot wordt om in bedwang te worden gehouden, splijt het de buitenste schaal open en verhardt het nieuwe exoskelet. Tijdens dit proces kan het nieuwe exoskelet enkele uren zacht zijn, en is de kreeft zeer kwetsbaar voor predatie.
De populaties van de doornkreeft in de Caraïben nemen in hun hele verspreidingsgebied af en zijn in sommige gebieden grotendeels uitgeput, maar wetenschappers beschikken niet over voldoende informatie om te begrijpen of ze al dan niet kwetsbaar zijn voor uitsterven. Ze zijn zeer gewild voor hun vlees en zijn een van de meest waardevolle soorten in het Caribisch gebied. Om die reden zijn zij kwetsbaar voor overbevissing. Vissers in het hele verspreidingsgebied vangen Caribische doornkreeften door vrij te duiken of te SCUBA’en om ze met de hand te vangen of door talrijke vallen met aas uit te zetten. Met deze methoden kan een team van vissers bijna elk individu in een gebied vangen. Deze soort wordt in zijn hele verspreidingsgebied gevangen in het kader van een beheerde visserij. De meeste landen waar op de Caribische langoest wordt gevist, hebben voorschriften vastgesteld over de tijd van het jaar en de plaats waar de soort al dan niet mag worden gevangen. Helaas vormen stroperij en andere vormen van illegale visserij, plus visserijvoorschriften die niet op de beste wetenschappelijke gegevens zijn gebaseerd, een bedreiging voor deze soort, en de populaties zullen waarschijnlijk blijven afnemen. Samen met de queen conch is de Caribische langoest een van de waardevolste exportproducten voor kleine Caribische landen, en een ineenstorting van deze visserij zou de kusteconomie op veel plaatsen bedreigen.
Engage Youth with Sailors for the Sea
Oceana heeft de krachten gebundeld met Sailors for the Sea, een organisatie voor oceaanbehoud die zich inzet voor educatie en betrokkenheid van de wereldwijde bootgemeenschap. Sailors for the Sea heeft het KELP (Kids Environmental Lesson Plans) programma ontwikkeld om de volgende generatie van oceaan stewards te creëren. Klik hier of hieronder om praktische zeewetenschappelijke activiteiten voor kinderen te downloaden.