Nieuwe polsbeenderen van Homo floresiensis uit Liang Bua (Flores, Indonesië)

De carpalen van het type-exemplaar van Homo floresiensis (LB1) missen kenmerken die het gedeelde, afgeleide complex vormen van de radiale zijde van de pols bij Neandertalers en moderne mensen. Dit artikel omvat een beschrijving en een driedimensionale morfometrische analyse van nieuwe carpalen van ten minste één ander individu uit Liang Bua dat aan H. floresiensis wordt toegeschreven: een rechter capitatum en twee hamaten. Het nieuwe kapiteel is kleiner dan dat van LB1, maar morfologisch bijna identiek. Net als bij de kapitaten van andere apen, soorten Australopithecus en LB1, vertoont het nieuw beschreven kapiteel een diep uitgehold niet-articulair gedeelte langs het radiale aspect, een scaphoid facet dat uitloopt in een J-haak articulatie op de hals, en een meer radiaal georiënteerd tweede middenhandsbeen facet; het mist ook een vergroot palmair gepositioneerd trapezoid facet. Omdat er geen accommodatie is voor het afgeleide, palmair geblokte trapezium dat kenmerkend is voor Homo sapiens en Neandertalers, had dit individu hoogstwaarschijnlijk een plesiomorf wigvormig trapezium (zoals LB1). Morfometrische analyses bevestigen de grote gelijkenis tussen het nieuwe kapiteel en dat van LB1, en zijn consistent met eerdere bevindingen van een primitieve articulaire geometrie. In het algemeen is de morfologie van de hamaten meer geconserveerd bij de hominins, en de specimens van H. floresiensis liggen in een aantal opzichten aan de rand van het variatiebereik voor H. sapiens. De hamaat van H. floresiensis is echter uitzonderlijk klein en vertoont een relatief lange, stevige hamulus zonder de ovaalvormige dwarsdoorsnede die kenmerkend is voor menselijke en Neandertaler hamuli (variabel aanwezig bij australopithen). Documentatie van een tweede individu met primitieve handwortelanatomie uit Liang Bua, samen met verdere analyse van trapeziumschubben ten opzichte van de capitatum in LB1, weerlegt beweringen dat de pols van het type-exemplaar een moderne mens met pathologie voorstelt. In het algemeen ondersteunt de handwortelanatomie van H. floresiensis de hypothese dat de lijn die tot de evolutie van deze soort heeft geleid, is ontstaan vóór de cladogenetische gebeurtenis waaruit de moderne mens en de Neandertaler zijn voortgekomen.