- Miniature Australian Shepherd achtergrond & geschiedenis
- Miniature Australian Shepherd persoonlijkheid & temperament
- Trainen van een Miniatuur Australische Herder
- Oefeningseisen voor een Miniature Australian Shepherd
- Levensduur van de Miniatuur Australische Herder &
- Is de Miniature Australian Shepherd een populair ras?
- Voedingsvereisten voor Miniatuur Australische Herders
- Hoe een Miniatuur Australische Herder te verzorgen
- Zijn Miniature Australian Shepherds goed met kinderen?
- Gemeenschappelijke Miniature Australische Herder gezondheidsproblemen
Miniature Australian Shepherd achtergrond & geschiedenis
De Miniature Australian Shepherd, nu bekend als de Miniature American Shepherd, is vrij recent ontstaan, aan het eind van de jaren 1960. Vergelijkbaar met Miniatuur honden van verschillende rassen, zijn ze ontstaan toen een fokprogramma opende om kleinere Australische Herders te consolideren en te stroomlijnen. In principe zouden ze nemen de kleinste raszuivere Australian Shepherds en dan paren ze met anderen verwant aan hun grootte, het produceren van een miniatuur variatie van het ras dat nog steeds alle verdiensten van een Australian Shepherd heeft, maar is gewoon kleiner.
Met een snelle stijging van de populariteit, deze honden echt aan het licht kwam aan het einde van de 20e eeuw, toen meerdere fokprogramma’s begon om de kwaliteit pups te produceren. Ze werden (en worden nog steeds) gebruikt om kleiner vee te hoeden. Ze hebben nog steeds de ‘herdershond’ in zich, en dezelfde opvallende intelligentie, het verschil is dat ze kleiner zijn, wat betekent dat ze nog meer geneigd zijn om thuis te komen na een dag werken en het perfecte huisdier zijn.
Equestrians werden bijzonder enthousiast over de hond, omdat hij klein genoeg was om thuis te wonen, gemakkelijk om mee te reizen, en intelligent genoeg om een aanwinst te zijn op de ranch. Echter, na verloop van tijd, omdat de Miniature Australian Shepherd zich vestigde als een veelzijdig, liefdevol, en bijna perfect ras voor veeboeren en boeren, veranderde de naam van Australische in Amerikaanse. Weet dat deze twee elkaar uitsluiten, en dezelfde hond blijven. De AKC erkende het ras in 2015.
Miniature Australian Shepherd persoonlijkheid & temperament
Omdat de oorsprong van de Miniature Australian Shepherd afkomstig is van een herdershond, vertonen ze de essentiële kenmerken van het respectievelijke archetype. Deze dominante en zelfverzekerde kleine hondjes zijn intelligent genoeg om te hoeden (wat ze zeer trainbaar en volgzaam maakt), maar ze zijn niet zonder hun eigen gevoel van onafhankelijkheid. Dit betekent dat ze hun eigenaar bij elke gelegenheid zullen uitdagen (als ze de kans krijgen) en dat ze stevig en consequent leiderschap nodig hebben of hun behoefte aan stimulatie zal hen in de richting van kattenkwaad sturen.
Natuurlijk afstandelijk en een beetje afstandelijk tegenover vreemden, zijn deze honden waardig en voelen zich op hun gemak als ze de leiding nemen in situaties. Ze zijn niet de all-around vriendelijke hond die iedereen wil begroeten en liefhebben, in plaats daarvan houden ze zich met een air van gereserveerde voorzichtigheid, en stellen zich pas open als de persoon hun vertrouwen heeft verdiend. Zoals met de meeste herdershonden, zijn ze ongelooflijk loyaal, en kunnen vaak één-persoons honden zijn als ze niet worden opgevoed met een gezin.
Maar al met al wat je krijgt van een Miniature Australian Shepherd is gewoon een Australische Herder in een kleinere vorm. Ze zijn zeer goed trainbaar, intelligent, liefdevol en loyaal aan degenen in huis, en afstandelijk tegenover andere honden en vreemden, hoewel bijna nooit agressief. Ze zijn door en door een herdershond.
Trainen van een Miniatuur Australische Herder
Het trainen van een Miniatuur Australische Herder is een dynamisch, spannend, en noodzakelijk proces. Deze kleine honden hunkeren naar stimulatie, en het is vaak voldaan wanneer ze worden getraind. Het oorspronkelijke fokprogramma produceerde deze pups niet om ‘huisdieren’ te zijn, ze wilden meer een veelzijdige werkhond die beter zou passen in de meeste huizen.
Op zijn minst zijn puppycursussen een must (vooral omdat Mini Australian Shepherds de neiging hebben om te nippen, te jengelen, en te jagen-gespoord door hun drijfveer). Vaak degenen die eigenaar zijn van Miniature Australian Shepherds doen dit omdat ze willen dat ze op de ranch, of om hun drommen te hoeden, en dus gaan ze door middel van uitgebreide opleiding om te leren hoe je een landras dier, en een nut op de boerderij te zijn. Het punt is, ze houden van de training. Als je een Miniature Australian Shepherd koopt om als huisdier te hebben, is daar niets mis mee, maar zorg er dan wel voor dat ze gehoorzaamheidscursussen volgen, zodat ze dezelfde stimulans krijgen die ze anders ook zouden krijgen.
Natuurlijk volgzaam, zullen de lessen wel inzinken en ze zullen weten dat je ze mee naar huis moet nemen. In huis moet de eigenaar zich (onmiddellijk) als de alfa profileren en een ferme, maar niet agressieve hand ophouden. Dit ras zal zijn eigenaar bij elke gelegenheid uitdagen, en ze zoeken van nature leiderschap (terwijl ze niet echt gevoelig zijn, wat betekent dat ze willen dat iemand de leiding neemt, of ze nemen het zelf, in welk geval het belangrijk is om vanaf het begin af aan uit te zoeken wat fout en goed is. Een positief beloningssysteem moet worden gebruikt wanneer ze goed gedrag vertonen.
Daarna, vroege socialisatie is de sleutel tot een beter temperament op volwassen leeftijd. Verwacht niet dat je Miniature Australian Shepherd in het middelpunt van de belangstelling staat of wil spelen met al je vrienden / andere honden (hoewel dit heel goed het geval zou kunnen zijn), maar als je ze vroeg blootstelt aan andere honden, mensen, en sociale omgevingen is er een grotere kans dat ze meer een socialite zullen zijn.
Oefeningseisen voor een Miniature Australian Shepherd
Verwacht nogal wat werk in de beweging afdeling met uw Miniature Australian Shepherd. Ten eerste, zorg ervoor dat uw tuin een hek heeft en dat ze er niet onderdoor kunnen graven. Deze honden willen van nature kudde lopen, en zullen alles doen om vrij rond te kunnen lopen. Ze aangelijnd houden als ze puppies zijn (als u aan het wandelen bent) is ongelooflijk belangrijk, omdat deze hond de neiging heeft om weg te rennen naar alles waarvan ze denken dat het nodig is om te ‘hoeden.’
Ondanks hun kleinere formaat, heeft de MAS ongeveer 30-45 minuten beweging per dag nodig, en meer als u in een appartement woont. Ze hebben baat bij een tuin om in rond te rennen, en zullen u graag vergezellen bij alles wat u doet. Of dat nu een wandeling naar de winkel is, door de straat, of op een fietstocht naar het strand, de MAS is volkomen tevreden om aan uw zijde te zijn (en ze hebben een serieus uithoudingsvermogen, ook).
Met zo’n intense energie en behoefte om te bewegen, als niet aan hun behoeften wordt voldaan, kunnen ze destructief worden in huis en zowel onvermoeibaar als angstig worden. Oefening is een perfect moment om ook training in te bouwen. Speel spelletjes en leer ze trucjes om zowel hun verstand als hun lichaam te stimuleren, en je zult een tevreden Miniatuur Australische Herder hebben die ’s nachts gewoon in je armen wil springen en je wil knuffelen om in slaap te vallen.
Levensduur van de Miniatuur Australische Herder &
De Miniatuur Australische Herder leeft meestal tussen de 13-15 jaar.
Is de Miniature Australian Shepherd een populair ras?
De Miniature Australian Shepherd (nu de Miniature American Shepherd genoemd, omdat hij hier in de Verenigde Staten is ontwikkeld) staat op de 36e plaats van de AKC’s meest populaire lijst van 155 hondenrassen. Het zijn fantastische huisdieren voor eigenaren die tijd voor ze hebben (voor training en oefening), een natuurlijk enthousiasme hebben waardoor ze geweldige avontuurlijke maatjes zijn, en zowel loyaal als liefdevol in het huishouden zijn.
Sinds de jaren 1960 zijn ze alleen maar populairder geworden, en aangezien ze het goed doen met kinderen (als ze op jonge leeftijd met hen worden gesocialiseerd) zijn ze een geweldig huisdier voor het gezin, en zijn klein genoeg om zich aan te passen aan de meeste woonsituaties.
Voedingsvereisten voor Miniatuur Australische Herders
De MAS heeft ongeveer 1-2 kopjes droogvoer van hoge kwaliteit per dag nodig, verdeeld in twee gelijke maaltijden. Vaak zullen eigenaren dit ras te weinig te eten geven vanwege hun grootte, terwijl ze eigenlijk een beetje meer voeding nodig hebben vanwege hun ongelooflijk hoge activiteitsniveau. Dieet is niet echt een probleem met dit ras, omdat ze zijn gebouwd voor een lange levensduur en niet wispelturig zijn over hun voedsel keuzes.
Ondanks, leeftijd, gewicht, metabolisme zijn ook integrale factoren om te overwegen bij het toedienen van een evenwichtige voeding aan uw MAS. Geen twee honden gaan hetzelfde eten, en het is belangrijk dat de eigenaar hun dieet controleert en ervoor zorgt dat ze de juiste voedingsstoffen krijgen, en dat ze niet te veel aankomen (hoewel obesitas niet echt een zorg is bij dit ras).
Hoe een Miniatuur Australische Herder te verzorgen
De MAS heeft een middellange dubbele vacht die zeer weerbestendig is. Hun vacht is dicht genoeg om hen te beschermen tijdens de winter (het is ook heel waterbestendig) en dan verhaart in het voorjaar om zijn gewicht te verliezen voordat de zomerhitte langs komt. Het haar is meestal een variëteit of mix van plat en recht, of licht golvend, met gladdere huid rond hun gezicht en aan de onderkant van hun poten.
Deze honden zeker verharen, en zal moeten worden onderhouden om dit probleem te verzachten. Let wel, ze verharen het meest aan het einde van de winter, waardoor ze seizoensgebonden verharen, en zullen vaak extra zorg nodig hebben aan het einde van het jaar. Een wekelijkse borstelbeurt zou moeten volstaan, met het dubbele of driedubbele als het seizoen erom vraagt. Gebruik een verdunningsoplossing voor het borstelen van deze hoektanden, omdat hun lange haren vaak kunnen klitten, en als het niet op voorhand wordt behandeld dan kan borstelen een pijnlijke ervaring zijn voor hen.
Deze prachtige vachten (die komen in kleuren vorm herfst rood, blue merle, driekleurig (huid, witachtig, en zwart)) geven echt het MAS karakter. Ze moeten echter consequent geborsteld worden, maar niet in bad (hoewel dit volledig afhankelijk is van hoe vaak uw hond buiten is en in de modder rolt). Doe ze in bad als dat nodig is, en gebruik een product dat de vacht niet van zijn natuurlijke oliën ontdoet.
In termen van hygiëne, poets hun tanden 2-3 keer per week om tandsteen en bacterieopbouw te voorkomen. Knip hun nagels maandelijks, maar vaak hoeft u dat niet te doen omdat hun rigoureuze activiteit ze op natuurlijke wijze zal afslijten. Onderzoek elk facet van hun lichaam op verdachte zaken (ontstekingen, roodheid, parasieten, infecties, enz.). Neem ze mee naar de dierenarts voor een jaarlijkse controle, maar over het algemeen is dit een ongelooflijk gezond ras.
Zijn Miniature Australian Shepherds goed met kinderen?
De MAS is een herdershond, wat betekent dat als ze ongetraind zijn, ze zullen proberen om kinderen te ‘hoeden’. Wat dit betekent in de hondenwereld: ze zullen de kinderen achtervolgen, proberen hen te drijven, en dit kan ertoe leiden dat ze naar hen knijpen of blaffen. Nu, dit betekent niet dat ze slecht zijn met kinderen, alleen dat hun natuurlijke drang om te hoeden hen tot last kan maken als ze niet goed getraind zijn.
Als een Miniature Australische Herder wordt geïntroduceerd bij kinderen op jonge leeftijd, en beide partijen wordt geleerd hoe ze op de juiste manier met elkaar moeten omgaan, zijn ze fantastische metgezellen, geliefden, en beschermers van de kleintjes (en ze houden van spelen!). Een MAS die niet goed is geïntroduceerd of getraind in de buurt van kinderen moet goed in de gaten worden gehouden als ze in de buurt van kleintjes zijn.
Gemeenschappelijke Miniature Australische Herder gezondheidsproblemen
De Miniature Australische Herder is een zeer gezond ras, met een levensverwachting van meer dan een decennium. Dit betekent echter niet dat ze immuun zijn voor ziekte of gezondheidscomplicaties. Daarom is het belangrijk dat wanneer je een pup koopt, je fokker de gezondheidsuitslagen van beide ouders kan overleggen. Deze verklaringen moeten worden afgegeven door gecertificeerde instellingen. De aandoeningen die een MAS kunnen treffen zijn de volgende:
Heupdysplasie: een aandoening die veel voorkomt bij zeer actieve rassen, het treedt op wanneer er een verschuiving is tussen het dijbeen en het heupgewricht. Het veroorzaakt ernstige pijn bij het lopen, een abnormale gang, kreupelheid in de poot(ten), en in het slechtste geval onbeweeglijkheid. Op deze aandoening kan worden gescreend, maar het is belangrijk dat de ouders een gezondheidsverklaring krijgen. Er zijn behandelingen beschikbaar voor deze aandoening en een operatie als het erg genoeg is. Maar over het algemeen zal de hond een perfect gezond leven leiden en vaak hun gang aanpassen aan de slechte heup.
Osteochondrosis Dissecans (OCD): deze aandoening treedt op wanneer de gewrichten zich abnormaal ontwikkelen (het meest voorkomend in de elleboog) en het kraakbeen zich niet correct vormt. Het is meestal een aandoening die vroeg in het leven van de hond optreedt, en soms in verband wordt gebracht met overvoeding met groeivoeding. Wat het doet, is het verstijft de gewrichten, waardoor de mobiliteit vermindert. De ernst van de aandoening varieert en er zijn verschillende behandelingen voor beschikbaar.
Progressieve Retinale Atrofie (PRA): een veel voorkomende oogziekte bij honden, deze aandoening treedt op wanneer de fotoreceptoren in de achterkant van het oog beginnen uit te vallen. Eerst treedt nachtblindheid op, die uiteindelijk overgaat in moeilijkheden bij het zien overdag, en helaas evolueert naar volledige blindheid. De positieve kant van de zaak is dat de diagnose gesteld kan worden ruim voordat de hond blind wordt, zodat baas en hond voldoende tijd hebben om zich op de toekomst voor te bereiden.
Juveniele cataract: de aandoening treedt op wanneer de ooglens troebel wordt (ooggerelateerde gezondheidsproblemen zijn het meest voorkomende type bij Miniature Australian Shepherds). Het veroorzaakt een geleidelijk verlies van gezichtsvermogen, wat kan resulteren in volledige blindheid of gedeeltelijke blindheid. Gelukkig zijn dierenartsen bijzonder bedreven in het behandelen van cataract, en kan het met een operatie worden verwijderd als het erg genoeg is. In tegenstelling tot PRA, zijn er manieren om cataract te behandelen, en ze zijn vaak succesvol.